Η τραγωδία και ο θρίαμβος της Diane von Fürstenberg – «O φόβος δεν είναι επιλογή»
Η μητέρα της επέζησε από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, παντρεύτηκε έναν πρίγκιπα και στη συνέχεια έγινε πλούσια και διάσημη ως σχεδιάστρια μόδας. Συζητά για τον έρωτα, τη ζωή και την απώλεια της παρθενιάς της.
«Η Diane von Fürstenberg το σηκώνει με το πρώτο χτύπημα. Μιλάμε από το τηλέφωνο, όχι από το Zoom, οπότε ξεκινάω ρωτώντας την πού βρίσκεται αυτή τη στιγμή. «Ω, είναι πολύ περίπλοκο», λέει. Ένας παρατεταμένος, βαρύς αναστεναγμός σπάει στη γραμμή» γράφει η Jess Cartner-Morley στην Guardian. «Βρίσκομαι σε ένα πολύ στοχαστικό σημείο. Είμαι σχεδόν 77 ετών και είχα μια μεγάλη ζωή. Μια λαϊκή ζωή. Μια μεγάλη περιπέτεια. Και τώρα ήρθε η ώρα να κοιτάξω τον ισολογισμό αυτής της ζωής».
Στην πραγματικότητα αναρωτιόμουν για τη γεωγραφική της θέση, όχι για τη φιλοσοφική της, αλλά η απάντηση είναι «καθαρά Von Fürstenberg». Πάντα ήταν υπέρ της μεγάλης εικόνας, της μεγάλης χειρονομίας, του να νιώθει όλα τα συναισθήματα. Ακόμα και το φόρεμα-φάκελος (wrap dress) που την έκανε διάσημη και πλούσια -ένα item που κλείνει τα 50 του χρόνου στη μόδα– ήταν πάντα μόνο ένα μέσο για να πετύχει έναν σκοπό, ένας τρόπος για να αποκτήσει η Von Fürstenberg τη ζωή που ήθελε.
Ως μικρό κορίτσι, λέει, δεν ήξερε τι ήθελε να κάνει όταν μεγαλώσει, αλλά ήξερε τι είδους γυναίκα ήθελε να γίνει – Μια υπεύθυνη γυναίκα. «Δεν ήξερα τις λεπτομέρειες του τι σήμαινε αυτό, αλλά ήξερα απόλυτα το συναίσθημα. Και έγινα η γυναίκα που ήθελα να γίνω, εξαιτίας αυτού του φορέματος. Εγώ δημιούργησα το φόρεμα, αλλά στην πραγματικότητα το φόρεμα δημιούργησε εμένα».
Σε μια βιομηχανία όπου οι περισσότερες τάσεις είναι τυχερές να επιβιώσουν για έξι μήνες, πώς ένα φόρεμα διαρκεί μισό αιώνα; «Το φόρεμα αυτό επιζεί, επειδή δίνει σε μια γυναίκα τη γλώσσα του σώματος της εμπιστοσύνης», λέει
Το θρυλικό wrap dress / Photo: Wikimedia Commons
«Είναι υπέροχο να μεγαλώνεις»
Η Von Fürstenberg είναι πολύ υπεύθυνη. Δεν μπορεί παρά να πάρει τα ηνία οποιασδήποτε κατάστασης, ή οποιασδήποτε συζήτησης, γεγονός που την καθιστά σχεδόν «μη συνεντεύξιμη» όπως γράφει η Jess Cartner-Morley, αλλά υπέροχα διασκεδαστική για να την ακούσεις.
«Τελικά, μαθαίνω ότι μου μιλάει από το διαμέρισμά της στο Μανχάταν, ένα αστραφτερό γυάλινο ρετιρέ με ένα τεράστιο χαλί με λεοπάρ μοκέτα και θέα στο High Line. Λυπάμαι που δεν μιλάμε στο zoom, μέσω κάμερας, γιατί είναι υπέροχο να την κοιτάς: Μια Τζόαν Κόλινς με μποέμικο άρωμα. Την είδα με σάρκα και οστά πριν από λίγο καιρό, και τα πιο φωτογραφημένα ζυγωματικά της δεκαετίας του 1970, σύμφωνα με τους New York Times, είναι ακόμα σε πλήρη ακμή. «Είναι υπέροχο να μεγαλώνεις», λέει η ίδια. «Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν αρέσει στους ανθρώπους. Τέλος πάντων, πάντα μου άρεσε να φαίνομαι λίγο κατεστραμμένη, καταλαβαίνεις;»» συνεχίζει το άρθρο στης Guardian.
Έχει φτιάξει βαλίτσα για να πάρει μαζί της στο Thanksgiving Weekend με την οικογένειά της στο Cloudwalk, το κτήμα του Κονέκτικατ που αγόρασε στον εαυτό της για τα 27α γενέθλιά της. Από εκεί, θα ταξιδέψει στο Oxfordshire for Voices, ένα συνέδριο που διευθύνεται από την ιστοσελίδα The Business of Fashion, όπου θα είναι σε επικοινωνία με την Πακιστανό-Καναδή κινηματογραφίστρια Sharmeen Obaid-Chinoy, την πρώτη μη λευκή γυναίκα που θα σκηνοθετήσει μια ταινία του Star Wars (η ταινία της, που δεν έχει ακόμα τίτλο, αναμένεται να κυκλοφορήσει το 2026), η οποία πρόσφατα ολοκλήρωσε ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή της Von Fürstenberg.
Σε μια βιομηχανία όπου οι περισσότερες τάσεις είναι τυχερές να επιβιώσουν για έξι μήνες, πώς ένα φόρεμα διαρκεί μισό αιώνα; «Το φόρεμα αυτό επιζεί, επειδή δίνει σε μια γυναίκα τη γλώσσα του σώματος της εμπιστοσύνης», λέει.
Photo: Wikimedia Commons
«Οι γυναίκες φτιάχνουν ρούχα, οι άνδρες φτιάχνουν κοστούμια»
Η Diane δεν σπούδασε ποτέ σχέδιο, αλλά έμαθε την τέχνη του υφάσματος, του χρώματος και της εκτύπωσης στα ιταλικά εργοστάσια του κατασκευαστή ενδυμάτων Angelo Ferretti στις αρχές της δεκαετίας του 20. Μια μέρα, ταξίδεψε στις ΗΠΑ για να επισκεφθεί τον νέο της φίλο, τον Πρίγκιπα Έγκον φον Φίρστενμπεργκ, τον οποίο είχε γνωρίσει σε ένα νυχτερινό κλαμπ στη Γενεύη, και ανακάλυψε τη Νέα Υόρκη. «Όταν επέστρεψα στο εργοστάσιο, το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ ήταν πώς να επιστρέψω στην Αμερική. Έτσι έφτιαξα μερικά δείγματα και επέστρεψα στη Νέα Υόρκη με μια βαλίτσα γεμάτη μικρά φορέματα. Ήταν σέξι, αλλά καθώς πρέπει. Κάποιος μου είπε: “Είναι ένα φόρεμα το οποίο μπορεί να φορέσει ένας άντρας και δεν θα πειράξει τη μητέρα του”».
Το μυστικό, λέει, είναι το ύφασμα. «Θυμάμαι που μου είπε κάποτε ο Christian Lacroix, “Οι γυναίκες φτιάχνουν ρούχα, οι άνδρες φτιάχνουν κοστούμια”. Οι άνδρες σχεδιαστές δεν συμπαθούν τη φανέλα, γιατί δεν είναι ιδιαίτερα όμορφο να την κοιτάζεις, αλλά όταν την φοράς, καταλαβαίνεις την αξία της, το πώς αισθάνεται και πώς λειτουργεί στο σώμα». Η Von Fürstenberg, όπως η Donna Karan, η Coco Chanel και η Sonia Rykiel, γνωρίζει ότι η φανέλα, που δεν καταλαμβάνει την κρεμάστρα, μεγαλώνει ήσυχα στην ντουλάπα.
Στο πυρετώδες κλίμα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, η von Fürstenberg αντιμετώπισε κριτική για την έκφραση θλίψης και συμπάθειας για την απώλεια αθώων ζωών και στις δύο πλευρές του πολέμου Ισραήλ-Χαμάς
Η Diane von Fürstenberg με τον τότε Αμερικανό πρόεδρο, Τζέραλντ Φορντ και τον σχεδιαστή μόδας Λουίς Εστεβέζ / Photo: Public Domain
Η λέξη «επιβίωση» τρέχει σε όλη της τη ζωή
Η επιβίωση βρίσκεται στην καρδιά της ιστορίας της γεννημένης στο Βέλγιο Von Fürstenberg. Η μητέρα της, Λιλιάνε Χάλφιν, μεταφέρθηκε στο Άουσβιτς με τρένο βοοειδών στα 21 της, και αργότερα μετακόμισε στο Ράβενσμπρουκ. Νοσηλεύτηκε σε κοντινή αμερικανική βάση, οι γιατροί δεν περίμεναν να ζήσει, πόσο μάλλον να κάνει παιδιά. Αλλά, επανενώθηκε με τον αρραβωνιαστικό της, παντρεύτηκε και γέννησε την φον Φίρστενμπεργκ μέσα σε 18 μήνες.
«Θεωρώ και εγώ τον εαυτό μου επιζώντα λέει. «Η γέννησή μου ήταν ένας θρίαμβος της αγάπης για τη μιζέρια. Αυτή είναι η σημαία μου. Η μητέρα μου με αποκαλούσε δάδα της ελευθερίας και ήθελε να έχω μια μεγάλη και σπουδαία ζωή».
Η κληρονομιά ακούγεται βαριά λέξη για ένα μικρό κορίτσι να τη χειριστεί. Η μητέρα της ευλογούσε το κρεβάτι της κάθε βράδυ: Ευγνώμων για τα σεντόνια, την κουβέρτα, το μαξιλάρι και τη ζεστασιά, μετά τον ύπνο της σε μια ξύλινη σανίδα που μοιραζόταν με αρουραίους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Όταν η φον Φίρστενμπεργκ φοβόταν το σκοτάδι, η μητέρα της την κλείδωνε στην ντουλάπα. «Μου έμαθε ότι ο φόβος δεν είναι επιλογή» θα πει.
Στο πυρετώδες κλίμα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, η von Fürstenberg αντιμετώπισε κριτική για την έκφραση θλίψης και συμπάθειας για την απώλεια αθώων ζωών και στις δύο πλευρές του πολέμου Ισραήλ-Χαμάς. Υπάρχουν εκείνοι που θεωρούν ότι οτιδήποτε λιγότερο από την πλήρη υποστήριξη προς το Ισραήλ αποτελεί προδοσία της οικογενειακής της ιστορίας. «Είμαι απολύτως συντετριμμένη από αυτό που συμβαίνει στον κόσμο» λέει. «Δεν ξέρω τι να πω. Ψάχνω για το φως, πιστεύω στην ειρήνη. Σαν επιζών, έχω το δικαίωμα να πιστεύω στα θαύματα».
«Η Οξφόρδη ήταν εκεί που ανακάλυψα τη φύση», θυμάται, «και επίσης εκεί που έχασα την παρθενιά μου. Έχω τόσες πολλές καλές αναμνήσεις»
«Ποτέ δεν ένιωσα ότι είχα τη μέση για το wrap dress μου» λέει, «έτσι προτιμώ ένα πουκάμισο». Αργότερα, ενθουσιασμένη για το επερχόμενο ταξίδι της στο Ηνωμένο Βασίλειο, αναπολεί τα εφηβικά της χρόνια σε οικοτροφείο στην Οξφόρδη. «Η Οξφόρδη ήταν εκεί που ανακάλυψα τη φύση», θυμάται, «και επίσης εκεί που έχασα την παρθενιά μου. Έχω τόσες πολλές καλές αναμνήσεις».
Πέντε δεκαετίες σε μια διαβόητα ασταθή βιομηχανία για την Diane ήταν μια βόλτα με τρενάκι. «Κάθε 20 χρόνια, οι νέοι με ανακαλύπτουν ξανά. Έχει συμβεί ήδη δύο φορές» λέει με λύπη. Η δεκαετία του 2000 ήταν εποχή άνθησης, η δεκαετία του 2010 είδε υπερεπέκταση και όταν η Covid χτύπησε το 2020, η μάρκα DVF ήρθε κοντά στην πτώχευση. «Είχαμε γίνει πολύ μεγάλοι και είχα εκατοντάδες καταστήματα και ξαφνικά έχανα χρήματα. Θα μπορούσα να πουλήσω τη μάρκα για μια περιουσία σε κάποιον. Αλλά δεν ήθελα να το κάνω αυτό». Αντ’ αυτού, έκλεισε όλα τα κατάστημα στις ΗΠΑ εκτός από ένα, και ρύθμισε τις επιχειρήσεις, ενισχυμένες οικονομικά από έναν στρατηγικό συνεργάτη στο Χονγκ Κονγκ, διατηρώντας όμως την ιδιοκτησία της πλειοψηφίας στην οικογένεια. Η Talita von Fürstenberg, η οποία στα 24 της είναι η μεγαλύτερη από τα πέντε εγγόνια της, είναι τώρα συν-πρόεδρος της εταιρείας, επιφορτισμένη με τη μεταφορά της μάρκας DVF στη γενιά Z.
Νωρίτερα αυτό το έτος η εταιρεία ξεκίνησε μια πλατφόρμα μεταπώλησης που ονομάζεται ReWrap. Οι τιμές κυμαίνονται από περίπου 45 ευρώ έως περίπου 340 ευρώ. (Ένα νέο φόρεμα-φάκελος DVF είναι πιο κοντά στα 570 ευρώ). «Ο καλύτερος τρόπος για ένα φόρεμα να είναι βιώσιμο είναι για να ζήσει για 50 χρόνια» λέει η Von Fürstenberg.
«Μπορείτε να βρείτε ένα φόρεμα σε ένα κατάστημα vintage και μπορεί να έχει ζήσει ήδη τρεις ζωές και θα εξακολουθεί να είναι σε καλή κατάσταση, χωρίς τρύπες». Έχει δίκιο, παρεμπιπτόντως: Η φανέλα είναι ανθεκτική, και χωρίς συνδέσμους για να σπάσει, και χωρίς διακοσμητικά στοιχεία για να αποσυντεθεί, αυτά τα φορέματα είναι σχεδόν άφθαρτα.
Ο γάμος με τον Ελβετό πρίγκιπα δεν κράτησε, ωστόσο έμειναν φίλοι μέχρι που πέθανε το 2004. Από το 2001 είναι παντρεμένη με τον δισεκατομμυριούχο μεγιστάνα των μέσων ενημέρωσης Μπάρι Ντίλερ. Εκτός από τη Νέα Υόρκη και το Κονέκτικατ, έχουν σπίτια στο Μπέβερλι Χιλς – όπου πρόσφατα πραγματοποίησαν ένα πάρτι αρραβώνων για τους φίλους τους Τζεφ Μπέζος και Λόρεν Σάντσεζ όπου παρευρέθηκαν η Όπρα Γουίνφρεϊ και η Μπάρμπρα Στράιζαντ.
Έχουν επίσης ένα «ωραίο σκάφος» (ένα γιοτ 92 μέτρων, από το οποίο η Diane λατρεύει να κολυμπάει για δύο ώρες την ημέρα) και ένα μέρος στη Βενετία, όπου η Von Fürstenberg ελπίζει να περάσει περισσότερο χρόνο, όταν το πρόγραμμα εργασίας της το επιτρέπει. «Τώρα που είμαι στον χειμώνα της ζωής μου, όλα τα κομμάτια του παζλ αρχίζουν να βγάζουν νόημα. Τα παιδιά μου με φωνάζουν Μαντείο. Έχω μάθει πολλά πράγματα στην πορεία, και είναι καιρός να μοιραστώ αυτήν τη σοφία».
Ερωτικές σχέσεις με τους Γουόρεν Μπίτι, Ομάρ Σαρίφ και Ρίτσαρντ Γκιρ, βραδιές στο Στούντιο 54 με τον Άντι Γουόρχολ και τον συνάδελφο σχεδιαστή Χάλστον και μια μάχη με τον καρκίνο της γλώσσας να την βγάζει νικήτρια
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, έγραψε το «Own It: The Secret to Life», το οποίο είναι ένα είδος μανιφέστο των σχημάτων της φον Φίρστενμπεργκ, με τη μορφή λεξικού. («Το Εγώ είναι μια θετική προοπτική για τον εαυτό του που μπορεί εύκολα να γίνει ένα αφόρητο ελάττωμα όταν κακοποιείται. Δείτε ναρκισσισμός»). «Είμαι περήφανη για αυτό το μικρό βιβλίο, γιατί είναι τόσο χρήσιμο». Λέει.
Ερωτικές σχέσεις με τους Γουόρεν Μπίτι, Ομάρ Σαρίφ και Ρίτσαρντ Γκιρ, βραδιές στο Στούντιο 54 με τον Άντι Γουόρχολ και τον συνάδελφο σχεδιαστή Χάλστον και μια μάχη με τον καρκίνο της γλώσσας να την βγάζει νικήτρια. Η φον Φίρστενμπεργκ έζησε αρκετά τη ζωή της, και έχει κρατήσει τα ημερολόγια της σε όλη τη διάρκεια.
«Όταν ρωτάω αν σκοπεύει να τα δημοσιεύσει, λέει όχι. “Είναι στα γαλλικά”, προσθέτει, σαν να κλείνει αυτό το θέμα. Στη συνέχεια, συνεχίζει: “Ένα ημερολόγιο είναι μια επικοινωνία με τον εαυτό σας. Αυτή είναι η πιο σημαντική σχέση που θα έχετε”. Ελπίζω να αλλάξει γνώμη. Τα απομνημονεύματά της θα είναι συγκλονιστικά» καταλήγει η Jess Cartner-Morley στο άρθρο της στην Guardian.
Δείτε το βίντεο
*Η Diane von Fürstenberg μιλά στο συνέδριο Business of Fashion VOICES για ηγέτες της δημιουργικής και επιχειρηματικής βιομηχανίας, το οποίο διαρκεί από τις 28 έως τις 30 Νοεμβρίου.
Καμπανιακός και Ηρακλής ήρθαν ισόπαλοι 3-3 σε μια ματσάρα που έγινε στη Χαλάστρα. Χατ – τρικ από τον Θοδωρή Τσιριγώτη που ήταν ο πρωταγωνιστής του ματς. Ισοφάρισαν στις καθυστερήσεις οι γηπεδούχοι.
Οι λόγοι που οδήγησαν την Ισπανία να καταργήσει την Golden Visa – Μέχρι σήμερα έχουν χορηγηθεί 14.576 «χρυσές θεωρήσεις» που συνδέονται με επενδύσεις σε ακίνητα
Ο αληθινός δημιουργός συγκρούεται, λέει ο απολαυστικός Λάκης Λαζόπουλος σε συνέντευξη ποταμό στο in λίγο πριν... στήσει το Τσαντίρι στο Mega. Ποιος είναι σήμερα ο προοδευτικός, και αν τελικά δεν ξέρεις ποιος είσαι και που θες να πας πώς θα διαλέξεις οδηγό; Γιατί στον ΣΥΡΙΖΑ πήραν κασμά και γκρεμίζουν το σπίτι τους; Προσέλαβε τους 10 Μικρούς Μήτσους στο Τσαντίρι; Ο Λάκης μιλά για όλους και για όλα.
Ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ Νίκος Ρωμανός απάντησε στον εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ Κώστα Τσουκαλά. «Βάφτισε 'Δημοκρατική Παράδοση' το 'Όχι σε όλα'», επισήμανε μεταξύ άλλων
Μετά από 24 χρόνια αναμονής, ο «Μονομάχος» επέστρεψε στις σκοτεινές αίθουσες. Το θέμα είναι αν το sequel του Ρίντλεϊ Σκοτ θα φανεί αντάξιο της ιστορίας του.
