Super League: Και πώς να μη γίνει CASάνι που βράζει…

Σε απόσταση τριών βαθμών το γκρουπ 1-4 του βαθμολογικού πίνακα της Super League, μια στροφή πριν το τέλος του πρώτου γύρου της κανονικής διάρκειας.

Συνέβαλλε σε αυτή την εξέλιξη η τελικά εύκολη επικράτηση του Άρη επί του Παναθηναϊκού στη Θεσσαλονίκη. Τους έφερε όλους πιο κοντά, έστω σε μια ισορροπία παράξενη από εκείνη που μοιάζει με σκηνές από τα προσεχώς. Διότι παρέμεινε πρώτος ο Παναθηναϊκός έχοντας 28 βαθμούς έπειτα από τη δικαστική επικράτηση του στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.

Την ίδια στιγμή όμως στους αγωνιστικούς χώρους είναι τέταρτος με 27.

Και είναι δεύτερος ο Ολυμπιακός με 27 που έχει στα γήπεδα 28 και που χτύπησε ήδη την πόρτα του CAS και για την «αφαίρεση» του ενός βαθμού, αλλά και για τον μηδενισμό του στο ντέρμπι της 22ης του Οκτώβρη. Και είναι μαζί του δεύτερη η ΑΕΚ με 27 που έχει όμως δύο βαθμούς παραπάνω στον αγωνιστικό χώρο από τον Παναθηναϊκό.

Και είναι τέταρτος ο ΠΑΟΚ με 26 που με τη σειρά του θα έχει έναν παραπάνω βαθμό από τον Παναθηναϊκό, αν την Άνοιξη το CAS αποφασίσει διαφορετικά για το ντέρμπι των αιωνίων.

Και λείπει μόνο ο αντιπρόεδρος του Εδεσσαϊκού για την ανάγνωση και μόνο ενός πίνακα.

Έχουμε ένα πρωτάθλημα δηλαδή όπου ο πρωτοπόρος Παναθηναϊκός είναι ταυτόχρονα πρώτος και τέταρτος αποδεχόμενοι τον αστερίσκο του Ανώτατου Αθλητικού Δικαστηρίου της Λοζάνης. Και αν τελείωνε σήμερα; Θα έφτιαχναν βαλίτσες για την Ελβετία και οι τέσσερις παρέα με την ΕΠΟ που θα είναι εκεί προκειμένου να υπερασπισθεί την απόφαση της Επιτροπής Εφέσεων…

Πραγματικά η φωτογραφία της στιγμής έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον: Διότι φανερώνει με τρόπο εμφατικό ότι από αυτή την ιστορία στο CAS όχι μόνο μπορεί να κριθεί ο τίτλος του πρωταθλητή, αλλά ακόμη και το τελικό πλασάρισμα τεσσάρων διαφορετικών ομάδων που πέρα από την κατάταξη, θα χάσουν ευρωπαϊκά εισιτήρια, θα χάσουν προσδοκώμενα έσοδα κλπ…

Φταίει το CAS που υπάρχει, και ο Ολυμπιακός που ήδη έστειλε τον σχετικό φάκελο εκεί προκειμένου να βρει αυτό που νιώθει ως δίκιο του; Θα ήταν μια βολική εξήγηση, αλλά δεν είναι.

Φταίει το απαρχαιωμένο κανονιστικό και πειθαρχικό πλαίσιο της χώρας μας που επιτρέπει ακόμη στο ποδόσφαιρο να χάνει από τα… χαρτιά. Γιατί σε καμιά σοβαρή χώρα εδώ και χρόνια δεν κρίνονται ματς στα χαρτιά, αν δεν εξαντληθούν όλοι οι πιθανοί τρόποι να κριθούν στο γήπεδο…

Δεν ξέρω αν το CAS θεωρήσει ότι δεν είναι αρμόδιο να μπει σε αυτή τη διαμάχη, ή αν θα βγάλει μια απόφαση από εκείνες που θα φέρουν τα πάνω-κάτω σε ολόκληρο το πρωτάθλημα. Ξέρω ότι αν οι «διαιτητές» του πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός του 2018, θα διαπιστώσουν πως στην ίδια χώρα, τα ίδια δικαστήρια, σε δύο ιστορίες με αρκετά κοινά στοιχεία, έφτασαν σε δύο διαφορετικά συμπεράσματα…

Τότε, με τον τραυματισμό του Όσκαρ Γκαρθία ο ΠΑΟΚ είχε τιμωρηθεί πρωτόδικα με «μηδενισμό», αφαίρεση τριών βαθμών κλπ. Σε δεύτερο βαθμό όμως έμεινε μόνο ο «μηδενισμός» και οι βαθμοί του επιστράφηκαν. Τώρα χωρίς μάλιστα κανένα επίσημο έγγραφο του ματς να επιβεβαιώνει «υπαιτιότητα» του Ολυμπιακού για τον τραυματισμό του Χουάνκαρ, οι Ερυθρόλευκοι έμειναν με την ίδια τιμωρία και στους δύο βαθμούς.

Αυτό και μόνο το παράδειγμα φτάνει και περισσεύει για να καταλάβουν οι Ελβετοί τι συμβαίνει εδώ, αλλά και να καταλάβουν όσοι βιάζονται να εκδώσουν αποτέλεσμα για το CAS ότι μπορεί κάλλιστα από την Ελβετία να προκύψουν εκπλήξεις…

Η ουσία όμως δεν αλλάζει. Ότι δηλαδή μπήκαμε σε μια ιστορία που μπορεί κάλλιστα να μετατρέψει πέραν τούδε το πρωτάθλημα σε καζάνι που βράζει. Και είναι άδικο αυτό και για τις ομάδες. Και για το κοινό που το παρακολουθεί.