Τέλος στον… πρωταθλητισμό

Ενα από τα συστατικά μιας κοινωνίας σε ευημερία είναι αυτή που οι πολίτες της εργάζονται. Σε αυτό το θέμα υστερούσαμε εδώ και πολλά χρόνια.

Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα επί χρόνια έκανε πρωταθλητισμό στην Ευρώπη στα ποσοστά ανεργίας, ενώ έσπαγε κάθε ρεκόρ στην ανεργία των νέων, ηλικίας 15 έως 24 ετών.

Πόσοι τόνοι μελάνι έχουν καταναλωθεί, πόσες ανακοινώσεις έχουν εκδοθεί, πόσες ομιλίες της αντιπολίτευσης έχουν αφιερωθεί πάντα με συναισθηματική προσέγγιση στο «δράμα» των νέων που δεν βρίσκουν εργασία. Στο πόσο άσχημα είμαστε εμείς σε σχέση με όλη την υπόλοιπη Ευρώπη.

Τώρα που παρατηρείται μια θεαματική αλλαγή προς το καλύτερο, ούτε λέξη. Η αλήθεια ωστόσο είναι ότι ούτε η κυβέρνηση το επικοινώνησε ιδιαίτερα.

Από τον Σεπτέμβριο του 2023 ακόμα και σε αυτή την κατηγορία των πρωτοεντασσόμενων στην αγορά εργασίας πολιτών, εμφανίζεται μια εικόνα πιο κοντά στον μέσο όρο παρά στις ακραίες τιμές.

Η Ελλάδα έχει καταφέρει για πρώτη φορά μετά από 13 χρόνια να μη βρίσκεται στις τρεις πρώτες θέσεις στη νεανική ανεργία στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Εχει υποχωρήσει στην 8η θέση, 5,2 μονάδες υψηλότερα του μέσου όρου, στο 19,4%, όταν η Ισπανία τρέχει ακόμα με 27,8%, ενώ υψηλότερα από εμάς βρίσκονται χώρες όπως η Σουηδία, η Ιταλία, η Εσθονία, η Κροατία, η Σλοβακία και η Πορτογαλία.

Το εντυπωσιακό είναι ότι όλα αυτά δεν έγιναν σε μια ομαλή περίοδο, αλλά μέσα στην ενεργειακή κρίση και στην κρίση πληθωρισμού.

Η Ελλάδα κατάφερε να μειώσει μέσα σε έναν χρόνο σε αυτή την ευαίσθητη κατηγορία, των πολύ νέων εργαζομένων της, το ποσοστό της ανεργίας κατά 14,8 μονάδες.

Από το 34,2% που ήταν τον Σεπτέμβριο του 2022, στο 19,4% τον Σεπτέμβριο του 2023. Σε απόλυτα μεγέθη οι 85.000 άνεργοι της συγκεκριμένης ηλικιακής κατηγορίας μειώθηκαν σε 51.000.

Σε όρους οικονομικής αποτελεσματικότητας, το γεγονός ότι οι νέοι βρίσκουν δουλειά σημαίνει ότι αυξάνεται η εγχώρια παραγωγή και παραγωγικότητα, αποφεύγεται ο κίνδυνος μετανάστευσης και ενισχύονται τα δημόσια ταμεία με φορολογικές και ασφαλιστικές εισφορές και λιγότερα επιδόματα.

Πρόσφατα άκουσα τον αρμόδιο υπουργό Εργασίας Αδωνι Γεωργιάδη να παρατηρεί ότι το 2019 όταν ανέβηκε στην εξουσία η Νέα Δημοκρατία, ο υπουργός Εργασίας ασχολούνταν πως θα μειωθεί η ανεργία και θα βρουν οι άνθρωποι δουλειά.

Τον τελευταίο χρόνο, συνέχισε, το υπουργείο Εργασίας γίνεται συνεχώς αποδέκτης αιτημάτων από επιχειρήσεις και κλάδους που ψάχνουν και δεν βρίσκουν εργαζομένους.

Πράγματι το πρόβλημα των ελλείψεων σε κλάδους όπως οι κατασκευές, ο τουρισμός, η αγροτική παραγωγή είναι οξύ.

Η ζήτηση είναι πλέον τόσο μεγάλη και οι ελλείψεις τόσο εμφανείς, που παρατηρείται το φαινόμενο, «δανεικοί» εργαζόμενοι (που ανήκουν και πληρώνονται από άλλη εταιρεία και παλιότερα είχαν κατηγορηθεί ότι τύγχαναν εκμετάλλευσης) να εισπράττουν υψηλότερο μισθό από τους μόνιμους εργαζόμενους μιας εταιρείας.

Και υπάρχουν άλλοι 51.000 νέοι και συνολικά 467.000 επίσημα καταγεγραμμένοι άνεργοι που παραμένουν εκτός αγοράς εργασίας.

Το πώς θα επιστρέψουν ξανά σε νόμιμα αμειβόμενες θέσεις εργασίας, οι περισσότεροι από αυτούς, είναι το επόμενο στοίχημα για την κυβέρνηση.

Premium έκδοση «ΤΑ ΝΕΑ»