«Γυναίκες σε εξέγερση!»: Τι συμβαίνει με τα δικαιώματα των γυναικών;

Ο άνθρωπος που μόλις εξελέγη πρόεδρος της Αργεντινής περιέγραψε τους υποστηρικτές των δικαιωμάτων των γυναικών στις αμβλώσεις ως ανθρώπους που έχουν υποστεί «πλύση εγκεφάλου από μια ανθρωποκτόνο πολιτική».

Ο ακροδεξιός φιλελεύθερος Χαβιέρ Μιλέι δεσμεύτηκε να διεξαγάγει δημοψήφισμα για την απαγόρευση των αμβλώσεων, μόλις τρία χρόνια από τη στιγμή που η Αργεντινή έγινε η μεγαλύτερη χώρα της Λατινικής Αμερικής που τις νομιμοποίησε, και οι φεμινίστριες της χώρας προετοιμάζονται για έναν σημαντικό αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους ως προς την αναπαραγωγή.

Εξακολουθεί να υπάρχει ένα μεγάλο μισθολογικό χάσμα, οι γυναίκες είναι πολύ πιο πιθανό να εργάζονται σε χαμηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας σε σχέση με τους άνδρες

Ένα στα πέντε κορίτσια παντρεύεται πριν από την ηλικία των 18 ετών

Η εν λόγω εξέλιξη αποτελεί μέρος μιας θλιβερής παγκόσμιας εικόνας. Ο ΟΗΕ δήλωσε ότι ο κόσμος έχει αποτύχει όσον αφορά τις γυναίκες και τα κορίτσια και ότι είναι «πολύ πίσω» από την επίτευξη των στόχων για τη βελτίωση της ζωής των γυναικών. Ένα στα πέντε κορίτσια παντρεύεται πριν από την ηλικία των 18 ετών, οι διακρίσεις εις βάρος των γυναικών είναι νομικά επιτρεπτές σε περισσότερες από τις μισές χώρες του κόσμου και σχεδόν 250 εκατομμύρια γυναίκες βιώνουν σωματική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφο τους κάθε χρόνο.

View this post on Instagram

A post shared by Tate (@tate)

Στο Αφγανιστάν και το Ιράν, η οπισθοχώρηση σε σχέση με τη φιλελεύθερη δεκαετία του 1970, όταν οι γυναίκες πλημμύριζαν τα πανεπιστήμια και τα καφέ της Καμπούλ και της Τεχεράνης, είναι καταστροφική.

Οι Ιρανές γυναίκες δεν επιτρέπεται να βγαίνουν από το σπίτι χωρίς να φορούν χιτζάμπ, με την απειλή της φυλάκισης έως και 10 ετών, και πρέπει να έχουν την άδεια του συζύγου τους για να ασκήσουν ορισμένα επαγγέλματα ή για να αποκτήσουν διαβατήριο- οι Ταλιμπάν έχουν επιβάλει εκ νέου παρόμοιους περιορισμούς στις Αφγανές γυναίκες και το 2021 απαγόρευσαν στα κορίτσια να σπουδάσουν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Το κράτος μάλιστα, απαγορεύει σε ορισμένες μετανάστριες να έχουν πρόσβαση στο δίχτυ κοινωνικής προστασίας, οπότε το κράτος είναι συνένοχο στην κακοποίηση τους

Για εκείνους που μπορεί να βλέπουν τις χώρες όπως το Ιράν και την Αργεντινή ως περιπτώσεις εξαιρέσεων που δεν σχετίζονται με την Ευρώπη, υπάρχουν πιο απλές και καθημερινές ενδείξεις ότι η ηθική πορεία της ιστορίας δεν κλίνει πάντα προς τη δικαιοσύνη.

Μια γυναίκα σκοτώνεται από έναν άνδρα κάθε 2,6 ημέρες κατά μέσο όρο

Η δημοσιογράφος Sonia Sodha της Guardian, γράφει χαρακτηριστικά: «Την περασμένη εβδομάδα περιπλανιόμουν γύρω από το Γυναίκες σε εξέγερση! – μια έκθεση της Tate Britain για τη φεμινιστική τέχνη και τον ακτιβισμό από το 1970-1990 – αναρωτιόμουν τι θα έκαναν οι φεμινίστριες του δεύτερου κύματος στα πανεθνικά συμβούλια για την απελευθέρωση των γυναικών της δεκαετίας του 1970 που απεικονίζονται στους τοίχους της έκθεσης, αν τους έλεγε κανείς τότε πώς ο κόσμος το 2023 θα ανταποκρινόταν στα αιτήματά τους: ίση αμοιβή, δωρεάν αντισύλληψη και άμβλωση, δωρεάν 24ωροι παιδικοί σταθμοί που θα εξυπηρετούσαν όλες τις βάρδιες, μισθοί για την εργασία στο σπίτι.

View this post on Instagram

A post shared by Tate (@tate)

Δεν μπορώ να μην νιώσω ότι θα ήταν προβληματισμένες για το γεγονός ότι η πρόοδος έχει «κολλήσει» τόσο πολύ. Πράγματι, ορισμένα κράτη έχουν βελτιώσει κατά πολύ τα δεδομένα: Οι Βρετανίδες για είναι πολύ πιο ενδυναμωμένες οικονομικά. Αλλά εξακολουθεί να υπάρχει ένα μεγάλο μισθολογικό χάσμα, οι γυναίκες είναι πολύ πιο πιθανό να εργάζονται σε χαμηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας σε σχέση με τους άνδρες.

Οι εθνικιστές που χρησιμοποιούν την «προστασία των γυναικών» ως μανδύα για αντιμεταναστευτικές ατζέντες

Εξακολουθεί να υπάρχει μια «επιδημία» ανδρικής σωματικής και σεξουαλικής βίας κατά των γυναικών και των παιδιών: μια γυναίκα σκοτώνεται από έναν άνδρα κάθε 2,6 ημέρες κατά μέσο όρο, ενώ τα τα δύο τρίτα των γυναικών που βρίσκονται στη φυλακή είναι επιζήσασες ενδοοικογενειακής κακοποίησης. Το κράτος μάλιστα, απαγορεύει σε ορισμένες μετανάστριες να έχουν πρόσβαση στο δίχτυ κοινωνικής προστασίας, οπότε το κράτος είναι συνένοχο στην κακοποίησή τους».

View this post on Instagram

A post shared by Tate (@tate)

Τα δικαιώματα των γυναικών βρίσκονται ενώπιον πολλών διαφορετικών απειλών. Φυσικά από τη Δεξιά, και όχι μόνο από εκείνους που τάσσονται ρητά υπέρ της ανατροπής των επιτευγμένων προόδων. Η απειλή προέρχεται επίσης από εκείνους που θέτουν τα δικαιώματα των γυναικών ως μια εξίσωση μηδενικού αθροίσματος με τα ζητήματα των ανδρών, όπως η ανδρική αυτοκτονία- από τους εθνικιστές που χρησιμοποιούν την «προστασία των γυναικών» ως μανδύα για αντιμεταναστευτικές ατζέντες- και από τα οικονομικά κοράκια, των οποίων οι περικοπές στις παροχές των παιδικών σταθμών, στις δημόσιες υπηρεσίες και στη στήριξη της κοινωνικής πρόνοιας επηρεάζουν πάντα υπέρμετρα τις γυναίκες.

*Με πληροφορίες από Guardian | Kεντρική φωτογραφία θέματος: Gina Birch, still from Three Minute Scream, 1979