Χ. Κίσινγκερ: Ο άνθρωπος που δεν καθόταν με «σταυρωμένα χέρια», για να… σταυρώσει χιλιάδες αμάχους

Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ πρόλαβε να περάσει τα 100 πριν κλείσει τα μάτια του στις 29 Νοεμβρίου. Το καλοκαίρι, με αφορμή τα 100α γενέθλια του, ο δημοσιογράφος του CNN Ντέιβιντ Άντελμαν σχολίασε ότι ο Αμερικανός πολιτικός, «εξακολουθεί να μας διδάσκει την αξία της κοσμοααντίληψης (Weltanschaüng)».

Πράγματι, από τη Λατινική Αμερική μέχρι την Ασία, η «κοσμοαντίληψη» του αναμφίλεκτα ευφυούς και ικανότατου Κίσινγκερ έχει αφήσει κάτι περισσότερο από το αιματοβαμμένο αποτύπωμά της.

Ας δούμε λοιπόν τα έργα και ημέραι της πλέον σκοτεινής φιγούρας που χρημάτισε σύμβουλος εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ και υπουργός Εξωτερικών το διάστημα 1969-1977 υπό τους Ρεπουμπλικανούς προέδρους Ρίτσαρντ Νίξον και Τζέραλντ Φορντ.

Ο άνδρας που είχαν δεχτεί, υπερήφανα, στον Λευκό Οίκο, όλοι σχεδόν οι πρόεδροι των ΗΠΑ μέχρι σήμερα, υπήρξε ο εγκέφαλος το περίφημου σχεδίου βομβαρδισμού της Καμπότζης επί προεδρίας Ρίτσαρντ Νίξον, της Επιχείρησης «Freedom Deal» (Μάιος 1970-Αύγουστος 1973).

Υποτίθεται ότι η αμερικανική αεροπορία θα έπληττε στρατιωτικούς στόχους των μαχητών του Βορείου Βιετνάμ, αλλά στη πραγματικότητα χτυπούσαν αδιάκριτα ακόμα και αμάχους.

Ο Χένρι Κίσινγκερ δείχνει έναν χάρτη του Σινά κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζέραλντ Φορντ και μέλη του Κογκρέσου στην αίθουσα του υπουργικού συμβουλίου στον Λευκό Οίκο στην Ουάσιγκτον, ΗΠΑ, 20 Ιανουαρίου 1977. (REUTERS)

Η αμερικανική αεροπορία πραγματοποίησε πάνω από 231.000 εξοδους στη Καμπότζη σε όλο το διάστημα από το 1965 έως το 1973. Μεταξύ 1969 και 1973, ενώ ο Κίσινγκερ ήταν σύμβουλος εθνικής ασφάλειας, τα αεροσκάφη των ΗΠΑ έριξαν πάνω από 500.000 τόνους πυρομαχικών, τριπλάσιο αριθμό από αυτόν που έριξαν στην Ιαπωνία κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η τακτική αυτή των Αμερικανών δημιούργησε ένα κύμα δημόσιας υποστήριξης για τον Πολ Ποτ και τους κομμουνιστές αντάρτες του Χμερ -αντιπάλων του Αμερικανών-, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν τη λαϊκή οργή για τους βομβαρδισμούς για να πάρουν τον έλεγχο της κυβέρνησης το 1975. Έτσι, στην συνέχεια οι Ερυθροί Χμερ έσφαξαν εκατοντάδες χιλιάδες Καμποτζιανούς εξοντώνοντας περίπου το 1/7 του πληθυσμού της χώρας.

Σήμερα, επιζώντες από 13 χωριά της Καμπότζης κάνουν λόγο για επιθέσεις που σκότωσαν εκατοντάδες συγγενείς και γείτονές τους κατά τη διάρκεια της θητείας του Κίσινγκερ. Οι συνεντεύξεις με περισσότερους από 75 Καμποτζιανούς μάρτυρες και επιζώντες, που δημοσίευσε για πρώτη φορά το Intercept, αποκαλύπτουν με νέες λεπτομέρειες το μακροχρόνιο τραύμα που υπέστησαν οι επιζώντες του αμερικανικού πολέμου.

«Αυτές οι επιθέσεις ήταν πολύ πιο οικείες και ίσως ακόμη πιο φρικτές από τη βία που είχε ήδη αποδοθεί στις πολιτικές του Κίσινγκερ, επειδή τα χωριά δεν βομβαρδίστηκαν απλώς, αλλά επίσης καταστράφηκαν από ελικόπτερα και κάηκαν και λεηλατήθηκαν από τα στρατεύματα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους» ανέφερε ο Αμερικανός δημοσιογράφος του The Intercept Nick Turse.

Το αίμα 3 εκατ. ανθρώπων στα χέρια του Χένρι

Ο πρώην διευθυντής του Προγράμματος Σπουδών Γενοκτονίας στο Πανεπιστήμιο Γέιλ Μπεν Κίρναν έχει υποστηρίξει πως ο Κίσινγκερ έφερε σημαντική ευθύνη για τις επιθέσεις στη Καμπότζη που σκότωσαν έως και 150.000 αμάχους (αν και αριθμοί σύμφωνα με άλλες εκτιμήσεις είναι καταθλιπτικά μεγαλύτεροι).

«Αυτός είναι έως και έξι φορές ο αριθμός των μη μαχητών που πιστεύεται ότι έχουν σκοτωθεί σε αεροπορικές επιδρομές των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη, το Πακιστάν, τη Σομαλία, τη Συρία και την Υεμένη κατά τα πρώτα 20 χρόνια του πολέμου κατά της τρομοκρατίας» γράφει ο Αμερικανός δημοσιογράφος στο Nick Turse.

Ο Αμερικανός καθηγητής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Γέιλ Greg Grandin εκτίμησε ότι, συνολικά, ο Κίσινγκερ -ο οποίος βοήθησε επίσης στην παράταση του πολέμου του Βιετνάμ και διευκόλυνε τις γενοκτονίες στην Καμπότζη, το Ανατολικό Τιμόρ και το Μπαγκλαντές, επιτάχυνε τους εμφύλιους πολέμους στη νότια Αφρική και υποστήριξε πραξικοπήματα και τάγματα θανάτου σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική- έχει βάψει τα χέρια του με το αίμα τουλάχιστον 3 εκατ. ανθρώπων.

Ο Κίσινγκερ υπήρξε συμπαραστάτης και υποστηρικτής του αιμοσταγούς Πινοσέτ, ο οποίος κυβέρνησε μέχρι το 1990.

Ήδη από το 1975 σε άρθρο του στους New York Times, ο βραβευμένος με Πούλιτζερ δημοσιογράφος Anthony Lewis σχολίαζε πως το δόγμα Κίσινγκερ ήταν μια εμμονή με την τάξη και την εξουσία σε βάρος της ανθρωπότητας.

«Ό,τι άλλο καταφέρει στην εξουσία, ο Χένρι Κίσινγκερ θα συνδέεται για πάντα με την καταστροφή της Καμπότζης. Αλλά ο Τζέραλντ Φορντ, το Κογκρέσο και οι υπόλοιποι από εμάς πρέπει να συνεχίσουμε να αποδεχόμαστε τις τερατώδεις αξίες του» σχολίαζε ο Lewis σχεδόν 50 χρόνια πριν.

Δόγμα Κίσινγκερ: «Δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια»

Ακριβώς την ίδια περίοδο, τη δεκαετία του 1970, ο Χένρι Κίσινγκερ κατάφερε να γονατίσει μια άλλη χώρα πιο κοντά στις ΗΠΑ, τη Χιλή. Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών έβλεπε με ιδιαίτερη ανησυχία τις εξελίξεις στην Χιλή, η οποία από το 1970 διοικούνταν από τον μαρξιστή πρόεδρο Σαλβαδόρ Αλιέντε. Στον Κίσινγκερ όμως, του φαινόταν αδιανόητο μια λατινοαμερικανική χώρα να κυβερνάται από σοσιαλιστική κυβέρνηση, έστω και δημοκρατικά εκλεγμένη.

Στις 27 Ιουνίου 1970, ο Χένρι Κίσινγκερ είχε θέσει το θέμα συνοπτικά στην Επιτροπή Σαράντα, τη διαβόητη ομάδα μυστικών επιχειρήσεων της οποίας ηγείται: «Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να παραμείνουμε δίπλα και απλά να παρακολουθούμε μια χώρα να γίνεται κομμουνιστική λόγω της ανευθυνότητας των δικών της ανθρώπων».

Ως γνωστόν, το 1973 ο Αλιέντε ανατράπηκε από τον στρατηγό Αουγκούστο Πινοσέτ και εκτελέστηκε μαζί με χιλιάδες άλλους πολίτες.

Σύμφωνα με αποχαρακτηρισμένα αρχεία που έφερε στο φως της δημοσιότητας το National Security Archive, ο Κίσινγκερ υπήρξε συμπαραστάτης και υποστηρικτής του αιμοσταγούς Πινοσέτ, ο οποίος κυβέρνησε μέχρι το 1990.

O Αμερικανός πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον με τον Χένρι Κίσινγκερ στο Οβάλ Γραφείο στην Ουάσινγκτον τον Φεβρουάριο του 1971. (Richard Nixon Presidential Library/Handout via REUTERS)

Σε μια ιδιωτική συνάντηση στο Σαντιάγο τον Ιούνιο του 1976, ο Κίσινγκερ -του οποίου οι σύμβουλοι του είχαν συστήσει να πιέσει τον δικτάτορα για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων- υποστήριξε τον Χιλιανό: «Θέλουμε να βοηθήσουμε, όχι να σας υπονομεύσουμε».

«Είμαστε υποστηρικτικοί σε αυτό που προσπαθείτε να κάνετε εδώ», έλεγε ο Κίσινγκερ στον Πινοσέτ. «Κάνατε μια μεγάλη υπηρεσία στη Δύση ανατρέποντας τον Αλιέντε». Και προσέθεσει: «Η εκτίμησή μου είναι ότι είστε θύμα όλων των αριστερών ομάδων σε όλο τον κόσμο και ότι η μεγαλύτερη αμαρτία σας ήταν ότι ανατρέψατε μια κυβέρνηση που γινόταν κομμουνιστική».

Η άσχημη αλήθεια

Παρά το γεγονός ότι τα στοιχεία για τα παραπάνω εγκλήματα δεν αμφισβητήθηκαν ποτέ, ο επίκουρος καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Rutgers Ben Burgis αναρωτιέται «γιατί ο «δρ. K» δεν έχει δει ποτέ το εσωτερικό ενός κελιού φυλακής;».

Η απάντηση για τον Burgis μάλλον βρίσκεται στο αμερικανικό κατεστημένο. «Η πιο άσχημη αλήθεια για τον Κίσινγκερ είναι ότι δεν είναι ένα μοναδικό τέρας. Είναι ένας ασυνήθιστα απλός εκπρόσωπος ενός τερατώδους συστήματος παγκόσμιας ηγεμονίας των ΗΠΑ» συμπεραίνει.

Όταν κάποτε ο Δημοκρατικός Γερουσιαστής Τζον Κόνυερς πρότεινε να συμπεριληφθεί άρθρο για τον παράνομο βομβαρδισμό της Καμπότζης στην πρόταση του Κογκρέσου για παραπομπή του Νίξον για διαφθορά και παρεμπόδιση δικαιοσύνης, η πρόταση απορρίφθηκε με 26 έναντι 12.

Όπως θα σχολίαζε μετά ο ίδιο ο Κόνυερς, αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι η έγερση του ζητήματος των εγκλημάτων πολέμου στη Νοτιοανατολική Ασία θα αμφισβητούσε τις «προηγούμενες κυβερνήσεις» και την αποτυχία του ίδιου του Κογκρέσου να περιορίσει την προεδρική εξουσία να κάνει πολέμους.

Δεν θα περίμενε κανείς τίποτα περισσότερο από ένα κράτος που έχει πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων τον δικό του νόμο «War Powers Resolution» που υποτίθεται απαγορεύει στους προέδρους να διεξάγουν πολέμους ανεξέλεγκτα.

Πρόκειται για τον νόμο που ψηφίστηκε μετά το όργιο των δραστηριοτήτων του διδύμου Νίξον-Κίσινγκερ το 1973 και έκτοτε έχει ποδοπατηθεί από προέδρους όπως ο Μπιλ Κλίντον και ο Τζορτζ Μπους, ανθρώπους που λάτρεψαν τον Κίσινγκερ.

Αν οι νέοι πολιτικοί και οι σπουδαστές που αποφοιτούν από τα αμερικανικά πανεπιστήμια μυηθούν σε αυτή την weltanschaüng, τότε ίσως να μας περιμένουν πολλές Γάζες στο μελλον.