To ξέφτισμα του «Μόντε Κάρλο» της Σιγκαπούρης

Περίπου 1,5 χιλιόμετρα στα ανοικτά της νότιας ακτής της Σιγκαπούρης, βρίσκεται το Σεντόζα.

Ένα μικρό νησάκι έκτασης 5 τετραγωνικών χιλιομέτρων, με θολό παρόν, αβέβαιο μέλλον και σκοτεινό παρελθόν.

Τον 19ο αιώνα αποτέλεσε κρησφύγετο πειρατών. Μια επιδημία ελονοσίας σχεδόν αποδεκάτισε τον ντόπιο πληθυσμό.

Μετέπειτα υπήρξε βάση των Βρετανών αποικιοκρατών, μέχρι που πέρασε στα χέρια των Ιαπώνων και έγινε στρατόπεδο Βρετανών και Αυστραλών αιχμαλώτων κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Οι ακτές του βάφτηκαν στο αίμα από μαζικές εκτελέσεις Κινέζων.

Με το που η Σιγκαπούρη ανακήρυξε την ανεξαρτησία της, το 1965, το νησάκι λίγο έλειψε να μετατραπεί σε τεράστια πετροχημική εγκατάσταση του πετρελαϊκού κολοσσού Esso.

Με αυτά και με άλλα, δεν είναι να απορεί κανείς που μέχρι το 1972 ήταν γνωστό ως Πουλάου Μπλακάνγκ Ματ.

Στα μαλαϊκά λίγο-πολύ μεταφράζεται σε «νησί του θανάτου».

Όμως όλα αυτά άλλαξαν όταν η κυβέρνηση της Σιγκαπούρης αποφάσισε να το μετατρέψει σε τουριστικό «παράδεισο» της Νοτιοανατολικής Ασίας.

Το rebranding άρχισε με την αλλαγή ονομασίας.

Με σανσκριτικές «ρίζες», η λέξη «Σεντόζα» σημαίνει «ειρήνη και γαλήνη».

Έκτοτε άρχισε να γίνεται σταδιακά διάσημο ως θέρετρο, χάρη στο καταπράσινο δάσος του και τις απάνεμες παραλίες. Τα πολυτελή ξενοδοχεία και καζίνο. Τα θεματικά πάρκα, γήπεδα γκολφ, μέχρι και τη σύνδεση με την ενδοχώρα μέσω τελεφερίκ.

Πρακτικά αποτελεί μια ασιατική απάντηση στο Μόντε Κάρλο, με… ολίγον από Disneyland.

Μετά δε τα κίνητρα που εισήγαγε η κυβέρνηση της Σιγκαπούρης για την προσέλκυση κεφαλαίων, το Σεντόζα άρχισε να θυμίζει «παιδική χαρά» για πλούσιους αλλοδαπούς.

Είχαν αποκτήσει εξάλλου το δελεαστικό προνόμιο να αγοράζουν πολυτελείς επαύλεις χωρίς ιδιαίτερες εγκρίσεις και ελέγχους.

Από το 2003 απέκτησαν τη δική τους συνοικία στο ανατολικό άκρο του νησιού, στον Όρμο του Σεντόζα.

Γρήγορα, έγινε συνώνυμο της χλιδής.

«Γκέτο» πλουσίων, αλλά και ανομίας

Έκτασης σχεδόν 1,4 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ο Όρμος του Σεντόζα είναι το μόνο μέρος στη Σιγκαπούρη, όπου ένας μη μόνιμος κάτοικος μπορεί να αγοράσει ακίνητα και ιδιωτική γη.

Σήμερα, υπάρχουν σήμερα κοντά στα 2.600 επαύλεις σε αυτόν τον «θύλακα κροίσων». Και δεν είναι καθόλου φτηνές.

Η αγορά εκάστης κοστίζει εκατομμύρια δολάρια και η τοπική αγορά απευθύνεται μόνο σε όσους έχουν πολύ βαθιά τσέπη.

Παραταγμένες κατά μήκος της ανατολικής ακτογραμμή, βίλες διαφόρων σχημάτων και μεγεθών δίνουν άλλωστε άλλο αέρα σε αυτό το κομμάτι της Σεντόζα, που πολλοί αποκαλούν «μικρό Μονακό».

Απολαμβάνοντας ξέγνοιαστοι μια πλουσιοπάροχη ζωή, οι κάτοικοι της περιοχής παρκάρουν τα πανάκριβα αυτοκίνητά τους στη πλευρά του δρόμου από τη μια, τα γιοτ τους στη μαρίνα από την άλλη.

Το νησάκι Σεντόζα, έγραψαν χαρακτηριστικά προ ετών οι Los Angeles Times, είναι «με το ένα πόδι στη χώρα της φαντασίας και με το άλλο σε ένα μέλλον, στο οποίο η Σιγκαπούρη “αγκαλιάζει” τη Νότια Καλιφόρνια, με μια περιφραγμένη κοινότητα πολυτελών κατοικιών και μια μαρίνα σκαφών αναψυχής».

Όμως η περιοχή άρχισε να συγκεντρώνει εσχάτως την προσοχή των -μέχρι πρότινος χαλαρής στάσης- αρχών.

Πρόσφατα έγινε μεγάλη αστυνομική επιχείρηση για την εξάρθρωση δικτύου αλλοδαπών, που «ξέπλεναν» στη Σιγκαπούρη έσοδα του οργανωμένου εγκλήματος από το εξωτερικό.

Μια από τις μεθόδους που χρησιμοποιούσαν ως «πλυντήριο» ήταν η αγορά ακινήτων στο «γκέτο πλουσίων» της Σεντόζα.

Δέκα αλλοδαποί συνελήφθησαν ως μέλη του δικτύου με την πολυσχιδή παράνομη δράση: από τον διαδικτυακό τζόγο και την τοκογλυφία, έως την πλαστογραφία.

Κάπως έτσι το Σεντόζα -που είχε μπει στα πρωτοσέλιδα το 2018, ως τόπος της ιστορικής συνόδου κορυφής του Αμερικανού τότε προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ και του Βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ουν- απέκτησε και πάλι δημοσιότητα, πλην όμως αρνητική.

Συνδυαστικά με την αυστηροποίηση των ελέγχων και με τα νέα κυβερνητικά μέτρα για αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης στη Σιγκαπούρη, το Σεντόζα βλέπει τώρα το «μικρό Μονακό» του να ξεφτίζει.

Γενική άποψη του μικρού νησιού Σεντόζα στη Σιγκαπούρη (Πηγή: Wikimedia Commons)

Ανάπτυξη σε «κινούμενη άμμο»

Η αλλαγή των δεδομένων και η ορατή πλέον προοπτική ελέγχου από τις ρυθμιστικές αρχές και τις αρχές επιβολής του νόμου στη Σιγκαπούρη δείχνει να έχουν τρομάξει πολλούς υποψήφιους ξένους αγοραστές ακινήτων στο Σεντόζα.

Στοιχεία της πλατφόρμας ακινήτων Mogul στη Σιγκαπούρη δείχνουν ότι, μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου, πωλήθηκαν φέτος μόνο τέσσερις επαύλεις σε αλλοδαπούς στον Όρμο του Σεντόζα.

Είναι λιγότερες από τις μισές από όσες είχαν πωληθεί πέρυσι στην περιοχή -ήταν δέκα- και ούτε το ένα τρίτο σε σύγκριση με το 2021, όταν οι αγορές ακινήτων έφτασαν τις 13.

Ακόμη και οι διερευνητικές επισκέψεις υποψήφιων αγοραστών έχουν αραιώσει δραματικά.

Μεσίτες παραπονιούνται ότι έχουν περιοριστεί σε μια, το πολύ δύο το μήνα. Συχνότητα, που μέχρι πρότινος καταγραφόταν μέσα σε μόλις μια εβδομάδα.

Κατά πολλούς, η κάθετη μείωση της ζήτησης υποδεικνύει ότι ο «θύλακας χλιδής» λειτουργούσε στην πραγματικότητα σαν μαγνήτης για άτομα με αδιαφανείς πηγές εισοδήματος ή πλούτου.

Οι υποψίες θεωρούνται βάσιμες. Υπάρχει ωστόσο κι άλλος λόγος.

Καθώς η αγορά ακινήτων άρχισε να «υπερθερμαίνεται» από την εισροή ξένων κεφαλαίων συνολικά στην πόλη-κράτος Σιγκαπούρη η κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε αύξηση των φόρων.

Για την ακρίβεια, έχει επιβάλλει τον μεγαλύτερο συντελεστή φόρου ακίνητης περιουσίας για ξένους αγοραστές.

Ήδη υψηλός, στο 30%, τον διπλασίασε στις αρχές του έτους, σε μια προσπάθεια να ανακόψει τη «φόρα» των αλλοδαπών αγοραστών ακινήτων στη μικρότερη χώρα της Νοτιοανατολικής Ασίας.

Σε μεγάλο ποσοστό, πρόκειται για Κινέζους.

Ήδη εκτιμάται ότι στρέφονται προς άλλες αγορές.

Όχι τυχαία, τον Οκτώβριο ο επικεφαλής της κυβέρνησης στο Χονγκ Κονγκ, Τζον Λι, ανακοίνωσε σχέδια αναζωογόνησης της αγοράς ακινήτων, με φορολογικές μειώσεις και προσαρμογές για ντόπιους και αλλοδαπούς αγοραστές.

Όσο για το Σεντόζα;

Διατηρεί το «γκέτο πλουσίων» και επενδύει στην τουριστική βιομηχανία.

Η κυβέρνηση της Σιγκαπούρης βάζει μάλιστα μπρος σχέδια σύνδεσης του μικρού νησιού με ένα άλλο κοντινό, ως επέκταση του δημοφιλούς θερέτρου.