Τα παλιά χρόνια λέγανε «Σικάγο γίναμε» θέλοντας να αναδείξουν την άνοδο της εγκληματικότητας.

Δολοφονίες και άκρατη βία που στιγμάτισαν για πάντα, ένα αιώνα πριν, την αμερικάνικη πόλη.

Αυτή τη θλιβερή πρωτιά την έχει εδώ και καιρό η Κολίμα. Άγνωστη στους περισσότερους, η μικρότερη από τις μεγάλες πόλεις του Μεξικού παραμένει τραγικά κορυφαία για το ποσοστό ανθρωποκτονιών ανά 100.000 κατοίκους.

Με το 2023 στο φινάλε του η Colima είναι η πιο βίαιη πόλη του κόσμου με 181.9 δολοφονίες. Θα έπρεπε να είναι γνωστή για το ενεργό ηφαίστειο από οποίο πήρε το όνομα της, αλλά η εξέλιξη της είναι σημαδεμένη από λάβα αίματος.

Και η τελευταία έκθεση αναφέρει ότι τα ποσοστά της Κολίμα είναι κοντά στα ποσοστά που επικρατούσαν στο Μεντεγίν της Κολομβίας μεταξύ των τέλους της δεκαετίας του ‘80 και των αρχών της δεκαετίας του ‘90 λόγω του πολέμου του βαρόνου των ναρκωτικών, Πάμπλο Εσκομπάρ και των συμμάχων του ενάντια στο κράτος για να αποτρέψουν την έκδοσή του στις ΗΠΑ.

Πάντως, το παγκόσμιο ρεκόρ για το προαναφερθέν ποσοστό ανθρωποκτονιών το κατέχει μια άλλη μεξικάνικη πόλη. Εκείνη της Σιουδάδ Χουάρες, που το 2010, κατά τη διάρκεια του «πολέμου κατά των ναρκωτικών» στο Μεξικό, έφτασε τις 229 ανθρωποκτονίες ανά 100.000 κατοίκους.

Κολίμα (181.9), Σαμόρα (177.7), Σιουδάδ Ομπρεγόν (138.2), Σακατεκάς (134.6), Τιχουάνα (105.1), Σελάγια (99.6), Ουρουαπάν (78.3), Χουάρες (67.7) και Ακαπούλκο (65.6) είναι οι εννιά από τις δέκα πιο «θανατοφόρες» πόλεις στον πλανήτη. Ολες μεξικάνικες. Στην πρώτη δεκάδα χώρεσε με 70.6 ανθρωποκτονίες ανά εκατό χιλιάδες κόσμου η Νέα Ορλεάνη των ΗΠΑ. Αυτά σε περίοδο (επίσημης) ειρήνης σε κάθε περιοχή. Δεν συμπεριλαμβάνονται χώρες ή πόλεις που είναι σε εμπόλεμη κατάσταση ή εμφύλιο όπως η Αϊτή ή το Νότιο Σουδάν.

Ο «πόλεμος κόντρα στα ναρκωτικά» ήταν μια στρατηγική υπό την ηγεσία του στρατού που είχε ως αποτέλεσμα τον κατακερματισμό μεγάλων καρτέλ σε πολλές εγκληματικές συμμορίες που μάχονταν για τον έλεγχο στη χώρα και την αποσταθεροποίηση των τοπικών κυβερνήσεων, οδηγώντας σε εκθετική αύξηση των ανθρωποκτονιών σε εθνικό επίπεδο.

Μέχρι το τέλος της διακυβέρνησης του Καλντερόν, τα ποσοστά ανθρωποκτονιών είχαν σημειώσει μια άνευ προηγουμένου αύξηση 193%, μια τάση που ο Λόπες Ομπραδόρ δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει.

Η κύρια αιτία της βίας στην Κολίμα είναι η διαμάχη μεταξύ των αντίπαλων καρτέλ ναρκωτικών για τον έλεγχο της επικράτειας και των οδών λαθρεμπορίου προς τις Ηνωμένες Πολιτείες

Σύμφωνα με έκθεση του αμερικανικού Κογκρέσου, η Kολίμα είναι υπό τον έλεγχο τεσσάρων μεγάλων καρτέλ: Χαλίσκο Νουέβα Χενερασιόν, Σιναλόα, Σάντα Ρόσα ντε Λίμα και Καρτέλες Ουνίδος μάχονται για το ποιος είναι το αφεντικό στην περιοχή.

Αυτές οι εγκληματικές οργανώσεις έχουν εξαπολύσει ένα κύμα βίας που περιλαμβάνει δολοφονίες, απαγωγές, εκβιασμούς, ληστείες και επιθέσεις κατά των δυνάμεων ασφαλείας.

Η κύρια αιτία της βίας στην Κολίμα είναι η διαμάχη μεταξύ των αντίπαλων καρτέλ ναρκωτικών για τον έλεγχο της επικράτειας και των οδών λαθρεμπορίου προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Κολίμα βρίσκεται σε στρατηγική τοποθεσία στην ακτή του Ειρηνικού, με πρόσβαση στο λιμάνι του Μανσανίγιο, ένα από τα σημαντικότερα στη Λατινική Αμερική.

Το λιμάνι χρησιμοποιείται από εγκληματικές ομάδες για την εισαγωγή χημικών ουσιών για συνθετικά ναρκωτικά και για την εξαγωγή κοκαΐνης και μεθαμφεταμίνης.

Οι τοπικές αρχές δεν μπορούν να συγκρατήσουν την κατάσταση, παρά το γεγονός ότι έλαβαν ομοσπονδιακή υποστήριξη και πόρους.

Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση του προέδρου Αντρές Ομπραδόρ έχει επικριθεί για την πολιτική ασφαλείας της, με βάση το σύνθημα «αγκαλιές, όχι σφαίρες».

Έχει υποστηρίξει τον διάλογο και τα κοινωνικά προγράμματα για την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτιών της βίας αποφεύγοντας την άμεση αντιπαράθεση με τα καρτέλ.

Ωστόσο, αυτή η στρατηγική δεν έχει αποφέρει θετικά αποτελέσματα, καθώς το Μεξικό παραμένει η χώρα με τις πιο βίαιες πόλεις στον κόσμο: Είχε 17 στις πρώτες 50 το 2022 με την κατάσταση να μην αλλάζει ούτε στο πρώτο εξάμηνο του 2023.

Κανείς δεν προτείνει την εύφορη πολιτεία της Κολίμα για τουρισμό. Θα μπορούσε με βάση τα φυσικά της χαρακτηριστικά, αλλά εκεί πια βασιλεύει ο φόβος και ο τρόμος. Καμία ασφάλεια, καμία σημασία για την ανθρώπινη ζωή σε αυτά τα 2.100 τετραγωνικά μίλια που φιλοξενούν πάνω από 700.000 ψυχές.

Οι πολίτες της Κολίμα ζουν σε φόβο και απόγνωση, ελπίζοντας σε μια αλλαγή που φαίνεται μακρινή και απίθανη. Ψάχνουν ένα καλύτερο μέλλον μακριά από την πόλη τους, αλλά ακόμη και η μετανάστευση είναι μια δύσκολη υπόθεση.

Headlines