Κώστας Κόκλας: «Ήμουν και πάρα πολύ τυχερός μέσα σε ένα τέταρτο είχα πάει στον γιατρό»

Ο Κώστας Κόκλας βρέθηκε προσκεκλημένος στην εκπομπή «Ενώπιος Ενωπίω» το βράδυ της Πέμπτης και μίλησε τόσο για την περιπέτεια της υγείας του όσο και για τη μοναξιά και τη συντροφικότητα.

Είναι σκληρή η μοναξιά

«Δεν νιώθω ακόμα ότι μπήκα στο τελευταίο κομμάτι της ζωής μου, όμως το βλέπω να έρχεται. Είναι σκληρή η μοναξιά και ειδικά για ανθρώπους που έχουν μάθει να είναι με πάρα πολύ κόσμο μαζί. Να ξυπνάνε το πρωί, να είναι με 30 – 40 άτομα στο γύρισμα και μετά στο θέατρο και πάντα να είναι μαζί με κόσμο.

Κάποια στιγμή τα φώτα σβήνουν και κάπως τα πράγματα είναι πιο ήρεμα εκ των πραγμάτων, γιατί και εσύ δεν έχεις τις αντοχές και μένεις μόνος.

Φαντάζομαι ότι εκεί πέρα θα το χρειαστώ το κομμάτι της συντροφικότητας. Nομίζω πως το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να προσέχω τον εαυτό μου και να είμαι σε φάση εκείνη τη στιγμή να μπορέσω να προσφέρω τη συντροφιά μου σε κάποιον άνθρωπο και όχι να μου προσφέρει μόνο τη φροντίδα του».

Η επίκινδυνη περιπέτεια με την υγεία

Αναφερόμενος στην περιπέτεια της υγείας του, ο Κώστας Κόκλας είπε: «Δεν έρχεται ένα πράγμα μόνο του, το ισχαιμικό επεισόδιο που είχα ήταν η αφορμή. Ήμουν και πάρα πολύ τυχερός γιατί με το που έγινε, μέσα σε ένα τέταρτο είχα πάει στον γιατρό και δεν έπαθα κάποια ζημιά. Παρόλα αυτά ήταν ένα καμπανάκι.

Ήταν θέμα τύχης γιατί έπαιζα στην Θεσσαλονίκη, τελείωνα και την άλλη μέρα θα έπαιρνα το σκαφάκι μου και θα πήγαινα κάπου που… ακόμα θα ήμουν εκεί, θα είχα ρίξει άγκυρα. Ήμουν τυχερός.

Χτυπά ένα καμπανάκι και αρχίζεις και αναθεωρείς πράγματα

Από τη στιγμή όμως που θα είσαι τυχερός και θα την γλιτώσεις, χτυπά ένα καμπανάκι και αρχίζεις και αναθεωρείς πράγματα. Βγάζεις τα περιττά πράγματα από τη ζωή σου όπως τον χρόνο που αφιερώνεις σε πράγματα, την διατροφή σου, τον τρόπο που αντιμετωπίζεις τη δουλειά σου.

Σκέφτεσαι την αξία που έχει ο εαυτός σου και ξέρεις ότι έχεις μόνον αυτόν και πρέπει να τον προσέχεις, γιατί δεν είσαι μόνος σου. Έχουμε τα παιδιά μας και τα πηγαίνουμε στον παιδικό σταθμό, στα φροντιστήρια, στα μπαλέτα, στα κολυμβητήρια.

Νομίζουμε ότι όλη μας η ζωή θα είναι έτσι. Όχι, δεν είναι όλη μας η ζωή. Είναι εκείνη η στιγμή που το κάνεις. Αυτό περνάει και δεν ξαναγυρνάει πια, έτσι είναι κάθε φάση της ζωής μας», συμπλήρωσε ο Κώστας Κόκλας.