Το σπίτι που είχε τη δική του ιστορία

Ήταν ένα γλυκό απόγευμα του Ιουνίου του 1989, όταν στο οικογενειακό σπίτι του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, στη Γλυφάδα, υπήρξαν ασυνήθιστες προετοιμασίες. Λες και ήταν γάμος, αφού το συγκεκριμένο σπίτι φιλοξένησε αρκετά γλέντια μετά από γάμους, που γίνονταν συνήθως στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στο Γκολφ της Γλυφάδας. Και όντως εκείνο το καλοκαιρινό δειλινό ένας ιδιόρρυθμος γάμος θα γινόταν, όχι όμως θρησκευτικός ή πολιτικός, αλλά γάμος της Δεξιάς με την Αριστερά.

Hταν η ταραγμένη περίοδος του 1989, χρονιά που ορισμένοι επιμένουν ακόμη να ονομάζουν με το συνθηματικό «κάθαρση» και άλλοι την αποκαλούν «βρώμικο ’89». Hταν, βλέπετε, πρωτοφανής για τα ελληνικά πολιτικά χρονικά η συγκυβέρνηση ΝΔ και  ενιαίας Αριστεράς (ΚΚΕ – ΕΑΡ είχαν σχηματίσει τον «Συνασπισμό»).

Μια συγκυβέρνηση που έδωσε τέλος στην οκταετή κυβερνητική κυριαρχία του ΠΑΣΟΚ, παράλληλα με την απόφαση να οδηγηθεί στο Ειδικό Δικαστήριο για το σκάνδαλο Κοσκωτά ο Ανδρέας Παπανδρέου. Το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς λοιπόν στο εν λόγω σπίτι της Γλυφάδας υπήρξε το περίφημο δείπνο με τα «ντολμαδάκια της Μαρίκας». Το κατά πόσον το μενού ήταν όντως αυτό έχει κατά καιρούς αμφισβητηθεί (και πολύ καλά έκαναν να το αμφισβητούν, όπως θα δούμε παρακάτω), αλλά η κρισιμότητα του ραντεβού των Μητσοτάκη, Κύρκου και Φλωράκη ήταν γεγονός.

Τα «ντολμαδάκια της Μαρίκας»

Το ιστορικό αυτό σπίτι στη Γλυφάδα, το οποίο ανήκε από το 1900 στην οικογένεια της Μαρίκας Μητσοτάκη και τα τελευταία χρόνια είχε περάσει εξ αδιαιρέτου στα τέσσερα παιδιά της οικογένειας – Ντόρα, Κατερίνα, Αλεξάνδρα και Κυριάκο – εν τέλει πουλήθηκε.

Νέος ιδιοκτήτης ένας ισραηλινός επιχειρηματίας, ο οποίος μπορεί να μη γνωρίζει τι εστί ντολμαδάκι, αλλά γοητεύτηκε από την αρχιτεκτονική του σπιτιού, τον κήπο του και – γιατί όχι; – την ιστορία του. Όσο για τα περίφημα και ιστορικά ντολμαδάκια της κυρίας Μαρίκας, δεν ήταν τίποτε άλλο από fake news.

Το αποκάλυψε η ίδια ύστερα από 22 χρόνια, ότι ο Χαρίλαος δεν έφαγε εκείνο το βράδυ ντολμαδάκια, αφού η ίδια δεν μαγείρεψε: «Δεν ήταν καν δείπνο, αλλά μια απλή συνάντηση, με εξίσου απλό κέρασμα, καφέ και γλυκό» είπε για ένα μυστικό που κράτησε 22 ολόκληρα χρόνια.

Το σπίτι αυτό λοιπόν συνδέθηκε με τον γάμο (πρώτη φορά) Δεξιάς και Αριστεράς, αλλά και με τα ντολμαδάκια, με τον Χαρίλαο Φλωράκη να τα αναπολεί. Υστερα από χρόνια ο Γραμματέας του ΚΚΕ συναντά τον Μητσοτάκη και του λέει με τη χιουμοριστική διάθεση που τον διέκρινε: «Τι θα γίνει; Δεν θα μας καλέσεις επιτέλους να φάμε εκείνα τα περίφημα ντολμαδάκια της γυναίκας σου;».

Δεξιώσεις, βαφτίσια και πολιτικές αναμνήσεις

Η απόφαση για την πώληση του σπιτιού ήταν εξαιρετικά δύσκολη για την οικογένεια, λόγω των συναισθηματικών δεσμών με το σπίτι. Ανήκε στη μητέρα τους, και εκεί έχουν γεννηθεί κάποια από τα παιδιά και έχουν γίνει μεγάλα γλέντια καθώς και γάμοι της οικογένειας. Στο σπίτι αυτό η Μαρίκα Μητσοτάκη μαζί με τις τρεις κόρες της και στη συνέχεια με τον νεογέννητο Κυριάκο έζησαν σε κατ’ οίκον περιορισμό μετά την επιβολή της δικτατορίας του 1967.

Ο κήπος του σπιτιού ξεχώριζε και εκεί έχουν πραγματοποιηθεί γαμήλιες δεξιώσεις και βαφτίσια, αλλά και σημαντικές πολιτικές συζητήσεις. Στον κήπο αυτόν τα ανοιξιάτικα βράδια του ’89 συναντούσε κανείς τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και τον Παύλο Μπακογιάννη να συζητούν για ενότητα στον πολιτικό κόσμο, αλλά και για κάθαρση, όπως τότε την ονόμαζαν, από τα διάφορα σκάνδαλα που ταλάνιζαν τον πολικό κόσμο.

Σε αυτόν τον κήπο επίσης έγινε η συζήτηση για συνεργασία της ΝΔ με τον Χαρίλαο Φλωράκη για κάθαρση. Ήταν, βλέπετε, το σπίτι της Γλυφάδας ένα σπίτι γεμάτο από πολιτικές αναμνήσεις, καθώς συνδέθηκε με την παρουσία πολλών ιστορικών προσωπικοτήτων, που είχαν πρωταγωνιστήσει στην πολιτική ζωή του τόπου σε διάφορες περιόδους της νεότερης ελληνικής ιστορίας.

Σε κατ’ οίκον κράτηση

Δεν ήταν μόνο οι πολιτικές συζητήσεις που γίνονταν σε αυτό το σπίτι, ήταν και η φυλάκιση κατ’ οίκον σε αυτό του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στη διάρκεια της χούντας. Να σκεφθείτε ότι ο σημερινός πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης γεννήθηκε στις 4 Μαρτίου 1968 (δηλαδή περίπου έναν χρόνο μετά την επικράτηση της ξενοκίνητης χούντας των συνταγματαρχών), όταν η οικογένεια Μητσοτάκη ήταν ήδη από τους χουντικούς σε κατ’ οίκον κράτηση στη Γλυφάδα.

Ωστόσο τα μεσάνυχτα του Δεκαπενταύγουστου του 1968 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης καταφέρνει να δραπετεύσει από τη Ραφήνα με το κρις-κραφτ «Σωτηρία» (το οποίο αρχικά είχε αγοράσει ένας φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου για εκείνον, αλλά τελικώς ο Ανδρέας προτίμησε να ταξιδέψει με κανονικό διαβατήριο).

Με αυτό το κρις-κραφτ (με το συμβολικό όνομα «Σωτηρία») ο Μητσοτάκης, όπως ο ίδιος διηγήθηκε, διέσχισε το Αιγαίο, έφτασε στο Τσεσμέ και από εκεί, μέσω Κωνσταντινούπολης και Γενεύης, στο Παρίσι. Λίγο καιρό αργότερα πήγε να τον συναντήσει στο Παρίσι η Μαρίκα με τα παιδιά τους. Ο Μητσοτάκης είχε δηλώσει τότε στα ξένα Μέσα ότι ο γιος του ήταν έξι μηνών και ίσως ο νεότερος πολιτικός κρατούμενος στον κόσμο.

Αντιπαράθεση για το νερό της πισίνας

Ωστόσο για το σπίτι της οικογένειας Μητσοτάκη στη Γλυφάδα έδειχναν ζωηρό ενδιαφέρον όχι μόνο τα ΜΜΕ (ελληνικά και ξένα) αλλά και οι πολιτικοί του αντίπαλοι. Ακόμα και για το νερό της πισίνας του σπιτιού υπήρξε έντονη πολιτική αντιπαράθεση. Τώρα πιθανώς να πείτε τι έφταιγε το νερό για να διασταυρώσουν τα ξίφη τους ΝΔ και ΠΑΣΟΚ (μαζί με άλλα κόμματα της τότε αντιπολίτευσης).

Ήταν περίοδος έντονης λειψυδρίας, υπήρχαν σκέψεις για περιοδικές διακοπές υδροδότησης, σποτάκια από την τηλεόραση να μη σπαταλάμε νερό ακόμα και για το πλύσιμο των αυτοκινήτων, έτσι προέκυψε ζήτημα και με τον τεράστιο λογαριασμό νερού του Μητσοτάκη, που οφειλόταν στην πισίνα στο σπίτι της Γλυφάδας.

Υπήρξε ένα είδος αναστάτωσης μέσα στο Μαξίμου (και στο πολιτικό γραφείο του πρωθυπουργού μέσα στη Βουλή) πώς θα απαντηθούν οι κατηγορίες της αντιπολίτευσης για τη σπατάλη νερού στην πισίνα του σπιτιού του Μητσοτάκη. Έτσι κάποια στιγμή εκδόθηκε μια ανακοίνωση (με διπλωματική μαεστρία) σύμφωνα με την οποία υπήρξε κατανόηση για τον προβληματισμό του κόσμου, αλλά όλα αυτά βέβαια συνέβησαν γιατί η Μαρίκα Μητσοτάκη, που είχε προβλήματα υγείας, είχε ανάγκη την πισίνα.

Premium έκδοση «ΤΑ ΝΕΑ»