Ναρκοληπτικός, δίχως πτυχίο και μετά από 28 επαγγέλματα βρήκε θέση με… 200.000 δολάρια

Συνήθως για την ανέλιξη σε μια μεγάλη εταιρεία με αποδοχές πολλών χιλιάδων ευρώ, χρειάζονται ανάλογες σπουδές και περάσματα από θέσεις, ακόμα και χαμαλοδουλειές.

Στην περίπτωση όμως του 32χρονου Ethan Clatterbaugh ο κανόνας παραβιάστηκε για τα καλά. Πριν καταφέρει ο Clatterbaugh να γίνει τεχνικός διευθυντής προϊόντων στην Forbright Bank που χρηματοδοτεί πράσινες επιχειρήσεις ακολούθησε μια ανορθόδοξη πορειά.

Σε συνέντευξή του στο Βusiness Insider αναφέρει πως παράτησε το κολέγιο μετά από ένα εξάμηνο λόγω μη διαγνωσμένης και χωρίς θεραπεία ΔΕΠΥ και ναρκοληψίας.

Μέχρι τα 28 του είχε κανει 28 δουλειές ενώ στα 32 χρόνια είχε περάσει ήδη από 30 επαγγέλματα.

Σήμερα κερδίζει 198.000 δολάρια ετησίως συν ένα μπόνους απόδοσης.

«Εφόσον εργάζομαι σε μια εταιρική δουλειά κερδίζοντας καλά χρήματα, οι άνθρωποι μπορεί να υποθέσουν ότι πήρα έναν αρκετά τυπικό δρόμο για να φτάσω εδώ: τετραετή φοίτηση στο κολέγιο, καλοκαιρινές πρακτικές, ανεβαίνω τη σκάλα. Αλλά θα έκαναν λάθος» αναφέρει.

Όπως αναφέρει ο ίδιος, το να έχετε πτυχίο κολεγίου δεν είναι ο μόνος τρόπος για να χτίσετε μια σταθερή καριέρα, εάν είστε σε θέση να δημιουργήσετε πραγματικές σχέσεις με ανθρώπους σε όλη τη διαδρομή της καριέρας σας.

«Αυτό που έχω μάθει από όλες αυτές τις δουλειές είναι ότι η κάθε μία έπαιξε ρόλο στην επιτυχία μου. Όσο συνέχιζα να προχωράω, αποδεχόμουν τις περιστάσεις μου χωρίς ντροπή και ζητούσα από τους ανθρώπους βοήθεια στην πορεία, προετοιμαζόμουν για την ημέρα που θα ερχόταν μια καταπληκτική ευκαιρία».

Από τις πολλές δουλειές που πέρασε φρόντισε να αποκομίσει και τα ανάλογα μαθήματα τα οποία τον βοήθησαν να πετύχει.

H εστίαση τον δίδαξε ενσυναίσθηση και περιέργεια

Άλλαξε 13 δουλειές στην εστίαση μεταξύ των 17 και 26 ετών. Το πρώτο του μεροκάματο το πήρε σε ένα τοπικό παγωτατζίδικο ενώ εξοικονόμησε αρκετά χρήματα για το πρώτο του αυτοκίνητο στα 19 του δουλεύοντας σε σούπερ μάρκετ.

Στις αρχές και στα μέσα της δεκαετίας του ’20, δούλεψε σε αρκετά εστιατόρια κερδίζοντας από 2,13 έως 25 δολάρια την ώρα.

«Έμαθα πολλά μαθήματα ζωής από πελάτες που μιλούσαν μαζί μου για ένα γεύμα ή στο μπαρ, αλλά εξίσου συχνά έμαθα από τους συναδέλφους μου, που προέρχονταν από όλα τα κοινωνικά στρώματα. Πολλοί από αυτούς μου είπαν ότι δεν σχεδίαζαν ποτέ να κάνουν αυτή τη δουλειά και ότι επρόκειτο να «την πατήσουν» μια μέρα».

Αυτή η εκμάθηση των ιστοριών ενίσχυσε την αξία της ενσυναίσθησης στον  και της περιέργειας προς όλους όσους συναντά ο 32χρονος.

Ωστόσο, ακόμα και όταν σε αυτά τα επαγγέλματα της εστίας καταπιανόταν με περίεργες δουλειές για αρκετούς μήνες έως ένα χρόνο. «Στα 19 μου, έφτιαχνα ράφια στην τοπική μου βιβλιοθήκη. Στα 22 μου, εργάστηκα ως εκπρόσωπος τηλεφωνικού κέντρου στην TD Bank πριν πιάσω δουλειά σε ένα μικρό λούνα παρκ στη γενέτειρά μου. Αργότερα, θα δούλευα στη ρεσεψιόν σε ένα γυμναστήριο, θα επέβλεπα τις εγκαταστάσεις αποθήκευσης και θα συντόνιζα εργασίες για τους αναπληρωτές δασκάλους».

Μπορεί αυτό να μην τον ενθουσίαζε, αλλά για τον ίδιο είχε κάποια αξία. «Ήξερα ότι πιθανότατα δεν θα οδηγούσε σε κάτι καλύτερο και δεν θα ήμουν εκεί για πάντα, οπότε το καλύτερο που μπορούσα να κάνω ήταν να είμαι όσο το δυνατόν καλύτερος στη δουλειά. Ποτέ δεν άφησα τον εαυτό μου να σκεφτεί ότι κάποια από τις δουλειές ήταν αναξιοπρεπής ή με κάποιο τρόπο κάτω από εμένα. Όταν ήταν ιδιαίτερα βαρετά ή δύσκολα, τα ξεπέρασα εστιάζοντας στις δεξιότητες που μάθαινα».

Το γεγονός ότι ήταν χαμηλόμισθες δουλειές, εξισορροπούνταν από το γεγονός ότι έπαιρνε τα μαθήματά του. Εάν μια δουλειά σταματούσε να τον βοηθάει να αναπτυχθεί το θεωρούσε «μείωση μισθού» και πήγαινα στην επόμενη.

Μαέστρος στις πωλήσεις

Την μαεστρία του στις πωλήσεις προϊόντων την απέκτησε από τις πέντε δουλειές στο λιανικό εμπόριο που έκανε. «Εργάστηκα στο κατάστημα της Apple, σε μια αντιπροσωπεία της Honda, σε μια εταιρεία στέγης, στο Playstation και στο Best Buy. Το καθένα μου έδειξε μια διαφορετική πλευρά των πωλήσεων, αλλά η βασική αλήθεια ήταν ότι οι πωλήσεις δεν έχουν να κάνουν με την πειθώ, έχουν να κάνουν με την ακρόαση και την κατανόηση» εξηγεί.

«Στο Best Buy και στην Apple, έχασα το μέτρημα για το πόσες φορές οι άνθρωποι έρχονταν ζητώντας την καυτή νέα συσκευή, μόνο για να τους ρωτήσω γιατί την ήθελαν. Αν ήθελαν απλώς την ιδιότητα ενός λαμπερού προϊόντος, υπέροχο! Τους άφησα να διαλέξουν τι ήθελαν. Αλλά πολλές φορές, χρειαζόταν να κάνετε τις σωστές ερωτήσεις για να τους δείξετε πώς το καυτό νέο πράγμα μπορεί να μην ανταποκρίνεται στις ανάγκες τους».

Στα 28 του χρόνια, πήρε ασφάλιση υγείας μέσω μιας δουλειάς πλήρους απασχόλησης σε έναν κατασκευαστή ηλιακής.

«Πάντα ενδιαφερόμουν για την ηλιακή ενέργεια, οπότε αυτό ένιωθα σαν ένα πραγματικό βήμα μπροστά από την προηγούμενη δουλειά μου – πώληση ηλιακών συλλεκτών για την Tesla – όχι απλώς μια άλλη πλευρική κίνηση. Ο ρόλος πλήρους απασχόλησης ήταν επίσης τεράστιος γιατί σήμαινε ότι θα μπορούσα να λάβω θεραπεία για τη ΔΕΠΥ μου. Πριν από τότε, η εστίαση έμοιαζε με ηράκλειο έργο. Μετά τη θεραπεία, θα μπορούσα τελικά να επικεντρωθώ αρκετά ώστε να σπουδάσω για μαθήματα πιστοποίησης και να ανέβω ακόμα πιο ψηλά στον κλάδο».

Έχοντας κάνει τόσες δουλειές άρχισε να διεκδικεί δίκαια θέσεις πλήρους απασχόλησης με μεγαλύτερους μισθούς. Βέβαια, για τον ίδιο δεν ήταν όλα τέλεια. «Πολλές μέρες, εξακολουθούσα να αποκοιμιέμαι στο γραφείο μου — σε περισσότερες από μία περιπτώσεις, πήρα ακόμη και έναν υπνάκο κάτω από το γραφείο μου. Όταν ήμουν 30, έκανα μια μελέτη ύπνου και ανακάλυψα ότι ήμουν ναρκοληπτικός, για την οποία τώρα παίρνω φάρμακα».

Όταν μπορούσε να μένει ξύπνιος για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα τη παραγωγικότητά του εκτοξευόταν στα ύψη, ώσπου ο μισθός του εκτινάχθηκε από 50.000 δολάρια σε 77.000 και μετά στα 117.000.

«Οι υπεύθυνοι προσλήψεων άρχισαν τώρα να επικοινωνούν μαζί μου. Η επιδίωξη μιας από αυτές τις προσφορές είναι που οδήγησε στον τρέχοντα ρόλο μου, κερδίζοντας πάνω από 200.000 $ συμπεριλαμβανομένου του μπόνους μου σε μια τράπεζα που ειδικεύεται στη χρηματοδότηση προσπαθειών βιωσιμότητας».

Σήμερα αισθάνεται ότι βρήκε την κλίση του. «Δεν είμαι πια «στην πορεία», [μέχρι να καταλήξω] όπως ήμουν σε τόσες άλλες δουλειές. Σε αυτούς τους ρόλους, έψαχνα για ουσιαστική δουλειά με τις εμπειρίες, τα διαπιστευτήρια και το επίπεδο προσοχής που μπορούσα να προσφέρω. Με την κατάλληλη θεραπεία, που μου επιτρέπει η ασφάλιση υγείας, μπορώ να λειτουργήσω στο επίπεδο που χρειάζομαι, για να συνεχίσω να υπερέχω» λέει ο Clatterbaugh.

Έτσι η συνταξή της επιτυχίας του μετά από τόσες δουλειές εντοπίζεται σε τρία συστατικά, να συνδέεται με τους ανθρώπους ανθρώπους, να συνεχίσει να προχωρά και να παραμένει ανοιχτός και περίεργος.