Απλές ερωτήσεις, δύσκολες απαντήσεις…

Υπό άλλες συνθήκες, και αν τέλος πάντων ο Ολυμπιακός είχε τελειώσει ως όφειλε τη δουλειά με τα… κοντομάνικα αρχές Οκτώβρη στη Βοϊβοντίνα, όταν και προηγήθηκε 2-0 της Τοπόλα; Το αποψινό θα εντάσσονταν σε εκείνη την κατηγορία των αναμετρήσεων «δίχως νόημα και σκοπό» που παραδοσιακά κερδίζουν τον δικό τους χώρο, το τελευταίο τριήμερο των ομίλων στα κύπελλα Ευρώπης.

Υπό άλλες συνθήκες όμως, οι Ερυθρόλευκοι θα είχαν και το προνόμιο της έδρας τους σε αυτό το αντάμωμα με τους Σέρβους αναζητώντας τον βαθμό που θα τους στείλει στο top 24 του Conference League. Όπως θα είχαν και το… μυαλό μόνο στο γήπεδο. ‘

Έλα όμως που εδώ και 15 βράδια από το Φράιμπουργκ τους ακολουθεί ένα μόνιμο σύννεφο βροχής:

Η βαριά ήττα από τους Γερμανούς. Τα όσα απίθανα συνέβησαν στον Βόλο που αντί να προκαλέσουν την τιμωρία των διαιτητών… τιμώρησαν (με «αποχή») τη Super League. Η αλλαγή προπονητή.  Το σοκ με τα γεγονότα έξω από τον Ρέντη. Η «κεκλεισμένων των θυρών» υποχρέωση που ξεκίνησε Νοέμβρη και πλέον θα τραβήξει ως τον Μάρτη: Ειδικά η κατ εξαίρεση αποψινή που κερδίζει μια θέση στην ιστορία ως η μοναδική που επιβάλλεται από μια Κυβέρνηση μόνο σε μια ομάδα και ένα σπορ!

Δεν είναι ρομπότ οι ποδοσφαιριστές. Άρα δεν είναι και παράλογο να πιστέψει κάποιος ότι προφανώς και έχουν επηρεαστεί από όλα τα παραπάνω. Το θέμα είναι να απαντήσουν σωστά στη μοναδική ερώτηση που αυτή τη στιγμή βρίσκει νόημα στο «παραλληλόγραμμο» του αγωνιστικού χώρου: Μπορεί αυτό το παιχνίδι με την Τοπόλα να αποτελέσει σημείο επανεκκίνησης, έστω και υπό αυτές τις συνθήκες;

Θα το μάθουμε ως τα μεσάνυχτα. Και όπως φαίνεται θα είναι και η μοναδική απάντηση στο 24ωρο. Διότι κατά τα άλλα;

Η Κυβέρνηση συνέχισε μια σειρά από «χειρισμούς» δίχως νόημα και σκοπό. Την ρώτησε χθες βράδυ το club πέντε πράγματα. Το έκανε όχι με μια, αλλά με δύο ανακοινώσεις. Ακόμη περιμένει όμως…

Πόσο δύσκολο είναι να απαντήσει στο ερώτημα «γιατί κεκλεισμένων μόνο ο Ολυμπιακός απόψε» ή τέλος πάντων «γιατί κεκλεισμένων στο ποδόσφαιρο ο Ολυμπιακός και κανονικά με κόσμο στο βόλει και στο μπάσκετ»; Πολύ περισσότερο από ότι μπορεί να εκτιμηθεί. Διότι όπως φαίνεται από τα γεγονότα, δεν υπάρχει απάντηση ούτε στο ένα, ούτε στο άλλο. Από τη στιγμή που η Πολιτεία εκτιμά πως άλλοι Ερυθρόλευκοι πηγαίνουν να παρακολουθήσουν ένα παιχνίδι ποδοσφαίρου και άλλοι έναν αγώνα μπάσκετ, η κουβέντα αναπόφευκτα κλείνει εκεί…

«Δεν υπάρχει στοχοποίηση» είπε με σιγουριά πριν μερικές ώρες ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, θέλοντας να εξηγήσει τις προθέσεις της Κυβέρνησης. Δεν είπε όμως και τι είναι τελικά αυτό που υπάρχει. Ποια είναι έστω η σωστή λέξη… Γιατί σίγουρα κάτι είναι. Κάτι που διαχώρισε απόψε την ομάδα του Ολυμπιακού στο ποδόσφαιρο από τις υπόλοιπες.

Όπως φυσικά δεν είπε και τι θα γίνει ακριβώς με τους φιλάθλους όλων των ομάδων που έχουν από το καλοκαίρι αγοράσει ένα εισιτήριο διαρκείας το οποίο θα το βάλουν στην… κορνίζα ως τα μέσα του Φλεβάρη. Όπως κανείς δεν εξηγεί γιατί ενώ όλα τα μεγάλα περιστατικά βίας τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει έξω από τα γήπεδα –ακόμη και σε μέρες δίχως ματς- έκλεισαν τα γήπεδα και μάλιστα αποκλειστικά αυτά του ποδοσφαίρου. Όπως δεν αναρωτιέται κανείς για τις χιλιάδες οικογένειες που ζουν στην Ελλάδα, γύρω από το οικοσύστημα του ποδοσφαίρου. Διότι εκεί έξω υπάρχει μια «πραγματική οικονομία» που για πολλοστή φορά μπαίνει στο περιθώριο, λες και είναι κάτι φυσιολογικό

Τα επεισόδια στα γήπεδα δεν τα κάνουν οι πολλοί. Όλες αυτές τις ημέρες όμως οι «πολλοί» εν ονόματος της «ασφάλειας» τους πληρώνουν το πιο ακριβό τίμημα σε μια παράξενη απόδοση συνολικής ευθύνης, που ως γνωστόν συνήθως δεν οδηγούν πουθενά…