Ισραήλ: Ένα πλούσιο κράτος που θέλει χρήματα για αμφιλεγόμενους σκοπούς, λέει Αμερικανός ειδικός

Τη στιγμή που συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις στις ΗΠΑ για το περιβόητο πακέτο έκτακτης χρηματοδότησης που περιλαμβάνει στρατιωτική βοήθεια σε Ισραήλ, πυκνώνουν τα σύννεφα πάνω από την αμερικανική κυβέρνηση για τους χειρισμούς της.

Παρά αυτές τις ανησυχίες, ειδικοί ανησυχούν για το γεγονός ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν αρνείται να επιβάλει όρους στο Τελ Αβίβ, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα όπλα που χρηματοδοτούνται και προμηθεύονται από τις ΗΠΑ χρησιμοποιούνται ορθά και νόμιμα.

Ειδικότερα, σε ανάλυσή του στο Foreign Policy, ο αντιπρόεδρος του Κέντρου Διεθνούς Πολιτικής, μιας αμερικανικής δεξαμενής σκέψης για την αμερικανική εξωτερική πολιτική, Dylan Williams επισημαίνει τα σκληρά ερωτήματα που πρέπει να θέσει η Ουάσιγκτον πριν ανοίξει το «χρηματοκιβώτιο» για χάρη του Τελ Αβίβ.

Γιατί τόσα χρήματα σε ένα ήδη πλούσιο κράτος;

Πρώτον, έχει πράγματι το Ισραήλ οικονομικές ανάγκες; Ακόμα κι αν το Ισραήλ αναζητά πρόσθετα όπλα για νόμιμους σκοπούς που συνδέονται με την ασφάλεια, αυτό δεν σημαίνει ότι οι Αμερικανοί φορολογούμενοι είναι υποχρεωμένοι να πληρώσουν, αναφέρει ο αναλυτής.

Άλλωστε, τις τελευταίες δεκαετίες το Ισραήλ έχει εξελιχθεί σε ένα σχετικά πλούσιο κράτος. Σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας του 2022, το Ισραήλ έχει κατά κεφαλήν ΑΕΠ υψηλότερο από αυτό της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιαπωνίας, του Ην. Βασιλείου και της Σαουδικής Αραβίας.

«Οι γερουσιαστές επιβάλλεται να ζητήσουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι το Ισραήλ δεν μπορεί εύλογα να πληρώσει το ίδιο για τα απαραίτητα πρόσθετα όπλα» τονίζει. Επιπλέον, τονίζει ότι πρέπει να ερωτηθεί το Ισραήλ -ήδη ο μεγαλύτερος αποδέκτης εξωτερικής βοήθειας των ΗΠΑ- εάν έχει χρησιμοποιήσει μέχρι σήμερα δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ με τρόπο που ενισχύει αντί να βλάπτει την ασφάλειά του.

Σύμφωνα με αναφορές που επικαλείται ο Αμερικανός εμπειρογνώμονας, η αποτυχία του Ισραήλ να αποτρέψει την επίθεση της Χαμάς δεν οφειλόταν σε έλλειψη όπλων ή πόρων, αλλά στην αποτυχία της ισραηλινής κυβέρνησης να εντοπίσει την επίθεση και να αναπτύξει τις δυνάμεις της ανάλογα.

«Όχι μόνο ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου και η κυβέρνησή του αγνόησαν τη δεινή κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας και το ισραηλινό προσωπικό ασφαλείας που προειδοποίησε για τα σχέδια της Χαμάς, αλλά έδωσαν προτεραιότητα στην αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων στη Δυτική Όχθη, όπου οι ακροδεξιοί έποικοι που αποτελούν

«Ένα σημαντικό μέρος της βάσης υποστηρικτών του Νετανιάχου ενέτεινε την παρενόχληση των παλαιστινιακών κοινοτήτων που υποστηριζόταν από την κυβέρνηση» λέει.

Τους μήνες που προηγήθηκαν της επίθεσης του Τελ Αβίβ είχε διπλασιάσει τις στρατιωτικές του δυνάμεις στη Δυτική Όχθη. Αυτό άφησε τον νότο του Ισραήλ να αμύνεται ανεπαρκώς πριν από τις επιθέσεις, με τους ίδιους τους Ισραηλινούς εμπειρογνώμονες να κατηγορούν την αργή απάντηση στην επίθεση της Χαμάς στο γεγονός ότι τόσα πολλά στρατεύματα βρίσκονταν στη Δυτική Όχθη.

Ο Williams επικρίνει την κυβέρνηση Νετανιάχου που εν μέσω πολέμου, προώθησε έναν προϋπολογισμό  που θα διέθετε δεκάδες εκατομμύρια δολάρια για τη χρηματοδότηση έργων παράνομων εποικισμών στη Δυτική Όχθη.

Τα χρήματα είναι ανταλλάξιμα και στους Αμερικανοούς εργαζόμενουν πρέπει να εξηγηθεί γιατί πρέπει να καλύψουν τα κενά στην ισραηλινή στρατιωτική χρηματοδότηση που προκλήθηκαν, εν μέρει, από εποικιστική δραστηριότητα που επιδεινώνει μόνο μια ευρύτερη ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση, λέει ο αντιπρόεδρος του Κέντρου.

Πως θα πάρουν χρήματα αν δεν δέχονται το Διεθνές Δίκαιο

Ένα άλλο ερώτημα που πρέπει να θέσει η Ουάσιγκτον, σύμφωνα με τον Dylan Williams, είναι πως, δεδομένων των συνεχών εποικισμών, άραγε το Ισραήλ θα χρησιμοποιήσει τα όπλα που χρηματοδοτούνται από τις ΗΠΑ σύμφωνα τόσο με το αμερικανικό όσο και με το διεθνές δίκαιο;

Οι χιλιάδες νεκροί Παλαιστίνιοι αποτελούν εκ πρώτης όψεως απόδειξη ότι το Ισραήλ δεν τήρησε την υποχρέωσή του βάσει του διεθνούς δικαίου να λάβει όλες τις εύλογες προφυλάξεις για την αποφυγή απωλειών αμάχων και ζημιών σε μη στρατιωτικές υποδομές, λέει ο Williams. «Στη πραγματικότητα, Ισραηλινοί ερευνητές ανέφεραν ότι ο ισραηλινός στρατός σκόπιμα και συστηματικά στοχεύει μη στρατιωτικές υποδομές, επιτίθενται τακτικά σε χώρους με ελάχιστη ή καθόλου γνωστή στρατιωτική δραστηριότητα, αλλά που ήταν γνωστό ότι στεγάζουν οικογένειες».

«Τα αναμφισβήτητα εγκλήματα πολέμου της Χαμάς, συμπεριλαμβανομένης της συνεχιζόμενης κράτησης ομήρων και των εκτοξεύσεων ρουκετών στο Ισραήλ, δεν απαλλάσσουν το Ισραήλ από τις δικές του υποχρεώσεις σύμφωνα με τους νόμους του πολέμου».

Ο Dylan Williams δεν κρύβει την ανησυχία του για το γεγονός ότι Ισραηλινοί αξιωματούχοι ζητούν τη μόνιμη μαζική μεταφορά αμάχων ή την ευρεία καταστροφή δομών, αποτελώντας τρανή απόδειξη για την πρόθεση διάπραξης ορισμένων από τις πιο σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εν ώρα πολέμου.