Γιώργος Μιχαλακόπουλος: «Με κυνήγησαν οι επιλογές, ποτέ δεν τις κυνήγησα»
Θλίψη για τον θάνατο του αγαπημένου ηθοποιού.
- Πατέρας βίαζε και εξέδιδε την ανήλικη κόρη του σε άγνωστους άνδρες - Σοκάρει υπόθεση στη Γαλλία
- Πολάκης: Τη Δευτέρα θα είμαι μπροστάρης σε μια προσπάθεια ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ
- Φάμελλος: Τυχοδιώκτης ο Κασσελάκης – Μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να σταματήσει το πάρτι δισεκατομμυρίων του Μητσοτάκη
- Το «εστιατόριο των λανθασμένων παραγγελιών» στην Ιαπωνία έχει να μας διδάξει πολλά
«Έχω την ευτυχία να είμαι από τους Έλληνες ηθοποιούς που δεν έχουν κάνει παραχωρήσεις. Έχω παίξει σχεδόν σε όλα έργα από το παγκόσμιο ρεπερτόριο, όλον τον Αριστοφάνη, δεν μου έχει μείνει συγγραφέας που να μην έχω καταπιαστεί μαζί του. Κι αυτό με έχει πλουτίσει σαν ηθοποιό και σαν άνθρωπο για να προσπαθώ όσο μπορώ, με την ίδια εφηβική αγνότητα, ν’ αντιμετωπίζω τους ρόλους μου», δήλωνε πριν λίγα χρόνια ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος σε συνέντευξη του.
Ο πολυτάντος, βραβευμένος ηθοποιός και σκηνοθέτης (Α’ Βραβείο Ανδρικού ρόλου Καρόλου Κουν, βραβείο «Αιμίλιος Βεάκης», βραβείο ελληνικής τηλεόρασης για την τηλεοπτική σειρά «Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά) έφυγε από τη ζωή σήμερα 16 Δεκεμβρίου 2023, λίγο πριν κλείσει τα 86 του χρόνια, αφήνοντας πίσω μια καλλιτεχνική διαδρομή που ξεπερνούσε τις έξι δεκαετίες.
Μια γεμάτη πλήρης ζωή
Μια διαδρομή που δεν στάθηκε μόνο στις τέχνες και στα γράμματα αλλά και στην ενασχόληση του με τα κοινά. Δοκιμάστηκε ως αντιδήμαρχος για 12 χρόνια στο Δήμο της Αθήνας, ήταν αντιπρόεδρος στις θεραπευτικές κοινότητες του ΚΕΘΕΑ Ιθάκη, έκανε μαθήματα και εργαστήρια υποκριτικής στις φυλακές του Κορυδαλλού.
«Ποτέ δεν έβαλα την πολιτική πιο μπροστά από αυτό που αισθάνθηκα», δήλωνε «Τα πάντα παρακολουθώ απλώς δεν να συμμετέχω, δεν υπάρχει μεγαλύτερη φθορά από τον ηθοποιό να καταπιαστεί με την πολιτική και ιδιαίτερα με το βουλευτιλίκι. Πιστεύω ότι ο ηθοποιός που μπήκε στη Βουλή έχασε το επάγγελμα του.»
Η καθοριστική στιγμή γνωριμίας με τον Κουν και ο δρόμος προς το θέατρο
Γεννημένος στις 28 Φεβρουαρίου του 1938 στου Γκύζη. Συμμαθητές του έτυχε να είναι ο Γιάννης Φέρτης, ο Διαγόρας Χρονόπουλος με τους οποίους μαζί προσπάθησαν να ανακαλύψουν το μαγικό κόσμο της τέχνης. Οι πρώτες του παραστάσεις ήταν στο 5ο Γυμνάσιο Αρρένων στα Εξάρχεια.
Η οικογένεια του δεν συμφωνούσε να ασχοληθεί με την υποκριτική και επέμεναν να φύγει στα καράβια. Εκείνος δεν άκουσε κανέναν. Έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης και από εκεί ξεκίνησε το δικό του ταξίδι, τον δικό του ωκεανό.
Η σχέση του με τον Κουν τον καθόρισε «Κράταω από εκείνον όλο το θεατρικό μου αλφαβητάρι. Τη μανία του, τη συνέπεια του. Είχα την τύχη να πέσω σε τέτοιο μεγαθήριο για δάσκαλο.»
Φεύγοντας απο Τέχνης ξεκίνησε στο Θέατρο Μουσούρη και οι προτάσεις ήρθαν πολύ γρήγορα για εκείνον. «Έχω παίξει όλο τον Αριστοφάνη, όλο το παγκόσμιο ρεπερτόριο, δεν μου έχει μείνει τίποτα, εξήντα χρόνια τώρα, δεν έχω αφήσει τίποτα.
Ευτύχησα να παίξω με τον Χορν στον «Δον Ζουάν». Οι επιλογές μου ήταν πάντα καλές. Δεν ξέρω αν θα με πιστέψεις, αλλά με κυνήγησαν οι επιλογές, δεν τις κυνήγησα.
Κινηματογράφο δεν έκανα πολύ γιατί δεν άφηνε και ο Κουν. Έχει μείνει βασικά από μένα ο ποιητής Φανφάρας, του Ψαθά. Μετά στην τηλεόραση πρώτα ήταν το «Εκείνος κι εκείνος» και μετά οι σειρές του Κώστα Κουτσομύτη.»
Ο ποιητής Φανφάρας
Στο θέατρο είχε εμφανιστεί σε παραστάσεις ανάμεσα τους οι «Έγκλημα και Τιμωρία», «Ο θάνατος του εμποράκου», «Κάθε Πέμπτη κύριε Γκριν», «Το τίμημα». Το 1973 ίδρυσε το θέατρο Σάτιρας και έπαιξε στα έργα, “Ω, τι κόσμος μπαμπά” του Μουρσελά, “Ας παίξουμε τους δολοφόνους”, “Σάκκο και Βαντζέττι”, “Συνεργός” του Ντύρενματτ, “Αίτηση σε γάμο”, “Βλαβερές συνέπειες του καπνού”.
Στον κινηματογράφο έπαιξε στις ταινίες μεταξύ αυτών οι «Ξύπνα Βασίλη», «Η ωραία του κουρέα», «Ένας ιππότης για τη Βασούλα» και «Το βλέμμα του Οδυσσέα».
Η ιστορία του Εκείνος κι Εκείνος και η λογοκρισία
Στην τηλεόραση από το 1972 και ως το 1974 αποτελούσαν μαζί με τον Βασίλη Διαμαντόπουλο, τα δύο πρόσωπα της θρυλικής σειράς «Εκείνος κι Εκείνος», του Κώστα Μουρσελά, στην οποία και έγινε γνωστό το μεγαλείο του ταλέντου του σε ένα ευρύτερο κοινό.
Μια σειρά, που έγραψε ιστορία, και δυστυχώς δεν διασώθηκε από τα αρχεία της κρατικής τηλεόρασης, για αυτό και το 1987 γυρίστηκαν σε ριμέικ κάποια επεισόδια με τους ίδιους ηθοποιούς.
Στη συνέντευξή του στον Νίκο Χατζηνικολάου, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος είχε ότι οι συντελεστές της σειράς περνούσαν από λογοκρισία στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ. Έδιναν εξηγήσεις στον αρμόδιο λογοκρισίας για τους διαλόγους του επεισοδίου και ποτέ δεν γνώριζαν πόσο κομμένο θα έβγαινε αυτό στον αέρα.
Ακολούθησαν περίπου 15 εκλεκτές τηλεοπτικές σειρές στις οποίες έπαιξε, με τελευταία τον «Ψεύτη Παππού» το 2006, την οποία και σκηνοθέτησε.
Η προσωπική ζωή
Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος είχε καταφέρει να κρατήσει την προσωπική του ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Έτσι λίγοι γνώριζαν ότι εκτός από σπουδαίος θεατράνθρωπος ήταν και ευτυχισμένος οικογενειάρχης. Με τη σύζυγό του, απέκτησε δύο κόρες, την Ιωάννα, που είναι σκηνοθέτρια, και την Ελένη, που είναι ζωγράφος.
Η τελευταία εμφάνιση
Η τελευταία επίσημη εμφάνισή του ηθοποιού στο θέατρο ήταν πριν από έναν χρόνο περίπου. Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος είχε δώσει το «παρών» στο θέατρο Ιλίσια Βολανάκη και στην επίσημη πρεμιέρα της παράστασης «Τα μάτια 4», όπου πρωταγωνιστούσε η ανιψιά του, Ναταλία Σουίφτ. Ο πατέρας της νεαρής ηθοποιού ήταν ξαδελφός του Γιώργου Μιχαλακόπουλου.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις