Από τη Δρέσδη στη Γάζα – «Νετανιάχου σταμάτα να αντιγράφεις τις τακτικές Συμμάχων και Ναζί του Β΄ ΠΠ»

Πρόσφατα, εκπρόσωπος του Ισραηλινού Στρατού δήλωσε πως «ο Στρατός εφαρμόζει το διεθνές δίκαιο και λαμβάνει τις «εφικτές» προφυλάξεις για να μετριάσει τις απώλειες πολιτών». Μετά το φιάσκο όμως της εκτέλεσης τριών Ισραηλινών ομήρων από συμπατριώτες τους «ότι ήταν να πάει στραβά, πήγε στραβά» ομολόγησε ένας αξιωματικός της Μοσάντ. Τι εννοεί όμως;

Ως γνωστόν, ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν είχε «επιπλήξει» τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου, για την άκρατη βία που ασκεί ο στρατός του στη Λωρίδα της Γάζας με θύματα χιλιάδες αμάχους.

Ο Νετανιάχου για να καταρρίψει τα επιχειρήματα περί θανάτων αμάχων αναφέρθηκε στις συμμαχικές επιδρομές στον Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ακόμα και σε στόχους όπως ένα σχολείο στην κατεχόμενη Κοπεγχάγη. «Βομβαρδίσατε [οι Αμερικανοί] τη Γερμανία, ρίξατε την ατομική βόμβα, πολλοί άμαχοι πέθαναν» είχε πει ο Νετανιάχου.

«Οι Ισραηλινοί ηγέτες χρησιμοποιούν συχνά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος είχε τεράστιες απώλειες αμάχων σε εκστρατείες βομβαρδισμών κατά μεγάλων πόλεων όπως η Δρέσδη, το Βερολίνο και το Τόικο, ως σημείο αναφοράς για να δικαιολογήσουν μια εκστρατεία βομβαρδισμού που έπληξε 22.000 στόχους τους πρώτους δύο μήνες του πολέμου» αναφέρει σε ανάλυσή του στο Business Insider ο αμυντικός αναλυτής Σαμ Φέλμαν.

Οι λεγόμενοι στρατηγικοί βομβαρδισμοί πολλές φορές περιλαμβάνουν και πλήγματα σε πόλεις, ώστε να μειωθεί η δυνατότητα του εχθρού να διεξάγει πόλεμο μειώνοντας την πρόσβασή του σε πόρους μέσω καταστροφής υποδομών ή μείωση εργοστασιακής παραγωγής. Ακριβώς το ίδιο κάνουν οι Ισραηλινοί. Ο Νετανιάχου είχε δηλώσει στα τέλη Οκτωβρίου ότι η αποδοχή μιας εκεχειρίας με τη Χαμάς ήταν παρόμοια με την άρνηση των ΗΠΑ να το κάνουν «μετά τον βομβαρδισμό του Περλ Χάρμπορ», το 1941 από τους Ιάπωνες.

Ένα άλλο ξεκάθαρο κίνητρο στον πόλεμο του Ισραήλ ήταν επίσης το κίνητρο των στρατηγικών βομβαρδισμών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου – η εκδίκηση. Σύμφωνα με ισραηλινά ΜΜΕ, όπως το +972 Magazine ο Ισραηλινός στρατός δείχνει ανοχή στις απώλειες αμάχων.

Το Ισραήλ βασίζεται και στην τεχνητή νοημοσύνη που είναι σε θέση να παράγει γρήγορα προτεινόμενους στόχους, όπως ανέφερε ο Jake Epstein του Business Insider και η αεροπορία του ρίχνει πυρά -και κατευθυνόμενα- πυρομαχικά 2.000 λιβρών που αναμένεται να σκορπίζουν τον θάνατο και τη καταστροφή πέρα από τους στόχους τους στο πυκνό αστικό περιβάλλον της Γάζας.

Σε καμία περίπτωση η δολοφονία Γερμανών αμάχων στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο από τους βομβαρδισμούς των Συμμάχων επιτάχυνε το τέλος του πολέμου.

Η στρατηγική «εθνοκάθαρση» είναι ο στόχος του Ισραήλ ώστε να ψαλιδιστούν οι ελπίδες των Παλαιστινίων για δημιουργία κράτους. Οι Ισραηλινοί είναι αποφασισμένοι σε αυτό, παρά τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττουν. «Τι κάνεις φιλοσοφικά όταν αντιμετωπίζεις έναν εχθρό που δεν εκτιμά τη ζωή; Είναι μια μεγάλη φιλοσοφική συζήτηση» ανέφερε ο Ισραηλινός πρώην πρέσβης Ίντο Αχαρόνι στο Business Insider. Αλλά είχε την απάντηση: «Έτσι, το 10/7 μας βοήθησε να ξαναγράψουμε τους κανόνες για το πώς πολεμάμε τη Χαμάς. Και πήραμε μια απόφαση σε αυτήν τη φιλοσοφική συζήτηση, και αν η παράπλευρες απώλειες πρόκειται να είναι δραματικές, όπως συνέβη στη Γερμανία [Β’ ΠΠ] και την Ιαπανίωα, τότε ας είναι».

«Οι Βρετανοί ήθελαν ανταπόδοση», λέει ο Πολιτικός Επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου Ρόμπερτ Πέιπ που ειδικεύεται στην αεροπορική ισχύ και τους βομβαρδισμούς. Τα αεροπορικά σχέδια της Βρετανίας για τη Γερμανία από τη δεκαετία του 1930 είχαν επικεντρωθεί αποκλειστικά σε χτυπήματα γερμανικών οικονομικών κέντρων, είπε ο Πέιπ.

Αλλά μετά τον γερμανικό «αστραπιαίο πόλεμο», οι Βρετανοί ηγέτες συμπεριέλαβαν και τοποθεσίες με αμάχους στους στόχους τους, ώστε να καταφέρουν να σκοτώσουν 900.000 Γερμανούς αμάχους. Τα βομβαρδιστικά των Συμμάχων θα κατέστρεφαν κατά μέσο όρο τα μισά κτίρια στις 92 πόλεις και κωμοπόλεις που στοχεύονταν. Το ίδιο κάνουν και οι Ισραηλινοί. «Εάν οι Ισραηλινοί ηγέτες έχουν μια θεωρία για το τι θα ακολουθήσει, αυτή είναι ότι η μανία των αντιποίνων του Ισραήλ μπορεί να χρησιμεύσει ως σφαίρα καταστροφής για να δημιουργήσει τα ερείπια από τα οποία μπορεί να προκύψει μια νέα κοινωνική και πολιτική τάξη στη Γάζα» λέει ο Αμερικανός αμυντικός αναλυτής Sam Fellman.

Η στρατηγική της Δρέσδης αποτυγχάνει και όχι μόνο

Μέσα δύο μήνες οι Ισραηλινοί κατάφεραν να μετατρέψουν μια περιοχή σε μια τεράστια Δρέσδη του 1945. Ήδη περισσότεροι από 18.700 Παλαιστίνιοι είναι νεκροί και 50.500 τραυματίες, περίπου το 90% του πληθυσμού έχει εγκαταλείψει τα σπίτια του και αντιμετωπίζει έλλειψη τροφής, έλλειψη ηλεκτρικού ρεύματος, προβλήματα υγιεινής σε υπερπλήρη σπίτια και καταφύγια και εξάπλωση ασθενειών. Το 1/3 των σπιτιών έχει ισοπεδωθεί.

Αυτά τα εγκλήματα όλα, δεν κεφαλαιοποιούνται στρατιωτικά όμως.

Εάν όμως κοιτάξουμε την ιστορία, από τον Β’ ΠΠ, μέχρι το Βιετνάμ και τη Σερβία τη δεκαετία του 1990, οι βομβαρδισμοί αμάχων δεν απέφεραν αποτελέσματα.

Παρά τους βομβαρισμούς των Γερμανών στο Λονδίνο το 1940, η Μάχη της Βρετανίας έληξε με γερμανική αποτυχία. Δεν κατάφερε να σταματήσει τις βιομηχανίες της Βρετανίας που ήταν κρίσιμες για τον πόλεμο και στην πραγματικότητα ενίσχυσε τη βούληση του κοινού για μάχη. Επίσης οι συμμαχικοί βομβαρδισμοί αντεκδίκησης απέτυχαν παταγωδώς όχι μόνο να πλήξουν την στρατιωτική δύναμη του εχθρού, αλλά και να μειώσουν τη μαχητική θέληση των Γερμανών.

«Αυτό δεν συνέβη ποτέ και η Βέρμαχτ πολέμησε σκληρά μέχρι το τέλος», είπε ο Ρόμπερτ Πέιπ. «Δεν υπάρχει πραγματικά καμία περίπτωση να υποστηρίξουμε ότι η δολοφονία Γερμανών αμάχων στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο από τους βομβαρδισμούς των Συμμάχων επιτάχυνε το τέλος του πολέμου. Δεν προκάλεσε πολιτικά αποτελέσματα και, αν μη τι άλλο, ενίσχυσε το ηθικό των Γερμανών μαχητών».

Στην έρευνά του ο Πέιπ έκανε λόγο για την «παγίδα» της λανθασμένης σκέψης από τους στρατιωτικούς ηγέτες, οι οποίοι συχνά πιστεύουν ότι οι μαζικοί βομβαρδισμοί οδηγούν αυτούς που βομβαρδίζονται στη συνθηκολόγηση.«Όταν βομβαρδίζετε τους αμάχους, ο ντόπιος πληθυσμός θυμώνει και φοβάται περισσότερο ταυτόχρονα», είπε ο Πέιπ. «Και αυτό που φοβούνται είναι να καταληφθούν στρατιωτικά από αυτή τη χώρα και τη στρατιωτική δύναμη που τους βομβάρδισε τόσο ανελέητα». Πράγματι και στη περίπτωση της Λωρίδας της Γάζας, πρόσφατη δημοσκόπηση δείχνει ότι η υποστήριξη της Χαμάς έχει αυξηθεί στη Γάζα και στα ύψη στη Δυτική Όχθη μετά τις επιθέσεις της 10/7.

Η ήττα της ναζιστικής Γερμανίας μπορεί επίσης να είναι διδακτική για τον στόχο του Ισραήλ για μια μεταπολεμική Γάζα απαλλαγμένη από τη Χαμάς, τον οποίο ο Ισραηλινός πρωθυπουργός έχει ορκιστεί να «εξαλείψει». Η στρατιωτική ήττα των Ναζί απαιτούσε ναυτικό αποκλεισμό, αεροπορική δύναμη και τεράστιους στρατούς που πλησίαζαν τη Γερμανία από δύο πλευρές. Εκτός αυτού, η Γερμανία αποναζιστηικοποιήθηκε πολύ αργά, έχοντας στις μεταπολεμικές κυβερνήσεις πρώην ναζιστές.

Στη καλύτερη περίπτωση, ο στρατηγικός βομβαρδισμός της Γερμανίας από τους Συμμάχους δεν λειτούργησε – πιθανότατα οδήγησε στο θάνατο περισσότερων συμμαχικών στρατευμάτων.

Η κοινή πλάνη της λεγόμενης προσέγγισης «βομβαρίστε ανελέητα» είναι ότι ο αρκετός θάνατος και η καταστροφή δημιουργούν ένα σημείο θραύσης όπου ο λαός ραγίζει και αρνείται να υποστηρίξει την κυβέρνησή του ή την ανατρέπει. Στη ναζιστική Γερμανία, για παράδειγμα, οι Σύμμαχοι συνέχισαν μια καταστροφική εκστρατεία βομβαρδισμών εναντίον 92 πόλεων και κωμοπόλεων με στόχο να υποδαυλίσουν τη διαφωνία ενάντια στον δικτάτορα Αδόλφο Χίτλερ και να υποτιμήσουν τη βούληση της Γερμανίας να πολεμήσει.

Στρατηγός Μοσάντ: Ακόμα και άοπλο τρομοκράτη δεν τον πυροβολείς

Για τον καθηγητή στο  Πανεπιστήμιο του Σικάγο Paul Poast, η ισραηλινή επιχείρηση μοιάζει με τους στρατηγικούς βομβαρδισμούς των ΗΠΑ στο Λάος και την Καμπότζη, που τελικά απέτυχαν να στραγγαλίσει το Βόρειο Βιετνάμ και τις γραμμές ανεφοδιασμού του Βιετκόνγκ και κατέληξε σε εκτιμώμενο κόστος εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων.

Μέχρι τις 13 Δεκεμβρίου οι Ισραηλινοί είχαν χάσει 444 στρατιώτες ενώ εκτιμούνε ότι έχουν εξοντώσει το 16% του στρατιωτικού βραχίονα της Χαμάς, δηλαδή 5.000 μαχητές.

Μέχρι στιγμής, οι προσπάθειες του Ισραήλ δεν έχουν αποφέρει καρπούς. Οι κορυφαίοι ηγέτες της Χαμάς παραμένουν ελεύθεροι, κρυμμένοι στις σήραγγές τους ή ανάμεσα στους 1,9 εκατομμύρια πρόσφυγες που έχουν εγκαταλείψει τη βία, ενώ ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ παραδέχτηκε ότι «δεν είναι εύκολο να καταστραφούν» οι υποδομές της Χαμάς και χρειάζονται ακόμη μήνες για τον πόλεμο του.

Οι Ισραηλοινοί όχι μόνο απέτυχαν να απελευθερώσουν ομήρους, αλλά εκτέλεσαν και τρεις οι ίδιοι λόγω του αχαλίνωτου μαχητικού φανατισμού που έχει εμποτίσει τις ένοπλες δυνάμεις τους. Οι ισχύοντες κανόνες στον ισραηλινό στρατό απαγορεύουν στους στρατιώτες να πυροβολούν ανθρώπους που δεν αποτελούν πλέον κίνδυνο, είπε ο απόστρατος Ισραηλινός στρατηγός και πρώην αρχηγός της Μοσάντ Ντάνι Γιατόμ. «Όποιος σηκώνει τα χέρια ή υποχωρεί μια λευκή σημαία, απαγορεύεται να τον πυροβολήσει. Ακόμα κι αν είναι τρομοκράτης», είπε. Αλλά «όλα που θα μπορούσαν να έχουν πάει στραβά πήγαν στραβά». Πέσανε οι ίδιοι θύμα της βίας που υποτίθεται θα ανάγκαζε ττους Παλαιστινίους να γονατίσουν.

«Οι οδηγίες που δίνω στις διαπραγματευτικές μας ομάδες βασίζονται σε αυτήν την πίεση και χωρίς αυτήν δεν έχουμε τίποτα», δήλωσε ο Νετανιάχου. Ωστόσο, ελάχιστες τρομοκρατικές ομάδες ηττούνται αποκλειστικά με στρατιωτική δύναμη, ενώ το πιθανότερο είναι να είναι αποτέλεσμα μιας νόμιμης πολιτικής διαδικασίας, που το Ισραήλ έχει αποκλείσει.

Ωστόσο, «κάθε φορά που οι ισραηλινές βόμβες σκοτώνουν Παλαιστίνιους, αυτοί οι Παλαιστίνιοι έχουν οικογένεια. Έχουν φίλους που είναι ώριμοι νεοσύλλεκτοι για τη Χαμάς στο μέλλον», λέει ο Πέιπ, προσθέτοντας πως «Το πραγματικό ζήτημα εδώ είναι ότι πολύ πιθανό το Ισραήλ δημιουργεί περισσότερους τρομοκράτες παρά σκοτώνει».

Με πληφορορίες από The Wall Street Journal, Business Insider