Πώς ο Ολυμπιακός «βραχυκυκλώνει» τον αντίπαλο αλλά χάνει τα ματς: 7/8 φορές το ίδιο φινάλε…

Την όγδοη ήττα του στην Euroleague γνώρισε χθες βράδυ ο Ολυμπιακός. Και ήταν αυτή τη φορά η Μπολόνια που πλήγωσε την ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα σε ένα… θρίλερ από εκείνα που τελικά καταλήγουν να κριθούν στο τελευταίο σουτ.

Το πήρε ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης, το έχασε και η ιστορία έγραψε τα υπόλοιπα σε μια εβδομάδα που έχει και δεύτερη στάση, καθώς την Παρασκευή οι Ερυθρόλευκοι δοκιμάζονται στην έδρα της Βιλερμπάν.

Θα βρουν εκεί την νίκη που θα τους επαναφέρει στο 50%; Ίδωμεν. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι να βρουν επιτέλους την ισορροπία που δεν θα πετά στα σκουπίδια τον ιδρώτα τους. Διότι είναι κρίμα μια ομάδα να κάνει τόσο μεγάλη προσπάθεια αμυντικά, να διαλύει τις στατιστικές και στο τέλος να μένει διψασμένη μπροστά από την πηγή. Το χθεσινό ήταν ουσιαστικά το τέταρτο παιχνίδι που κρίθηκε στην λεπτομέρεια.

Προηγήθηκαν εκείνα με τη Φενέρ (77-79), τη Μπασκόνια (74-75), τη Μονακό που ήταν στην ισοπαλία μαζί της ως και ενενήντα δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη (77-85). Όλα με την ίδια αίσθηση. Ότι η επίθεση ξόδεψε τις «μάρκες» της άμυνας.

Έχει μια ιδιαίτερη στατιστική ο Ολυμπιακός να τον ακολουθεί σε αυτή τη φετινή περιπέτεια. Και «κραυγάζει» στις ήττες. Εκείνη που τον θέλει να «κατεβάζει» τους αντιπάλους του πολύ πιο κάτω από τους μέσους όρους τους, προκειμένου να τους «χτυπήσει». Η Βίρτους που χθες έβαλε 69, είχε μέσο όρο 85 πόντους στην επίθεση και από σήμερα έχει πέσει στους 83.

Οι Ερυθρόλευκοι την κράτησαν στο -16 από το συνηθισμένο της ή έστω το -14 με βάση τη σημερινή εικόνα. Λίγες μέρες πριν στο ΣΕΦ η Βαλένθια έμεινε στο -11 από το μέσο όρο της, και πριν από εκείνη ήταν η Ρεάλ που έπεσε στο -10. Και έγινε και με τη Μπασκόνια (-8), το Μιλάνο (-13), τη Μπαρτσελόνα (-6), τη Φενέρ (-2). Τι να το κάνεις όμως που όλα αυτά τα ματς έχουν τον ίδιο παρονομαστή. Το κίτρινο φύλλο αγώνα της ήττας.

Το να βγάλεις τον αντίπαλο από τις συνήθειες του, αποτελεί την κατά τεκμήριο πιο δύσκολη δουλειά στο παρκέ. Να τον αναγκάσεις να σκεφτεί, να τον υποχρεώσεις να αλλάξει το πλάνο του, να αναζητήσει λύσεις εκεί που υπό νορμάλ συνθήκες δεν θα έψαχνε. Απαιτεί πολύ μεγάλη πειθαρχία, καλό σχέδιο, πιστή εφαρμογή. Και ο Ολυμπιακός όλα αυτά τα κάνει στην εντέλεια και φέτος στο παρκέ.

Το μπάσκετ όμως είναι ένα παιχνίδι που πάντα η επίθεση θα κερδίζει την καλύτερη άμυνα. Και όσο οι Ερυθρόλευκοι δεν εναρμονίζονται με αυτό το αξίωμα, τόσο και βλέπουν τον λογαριασμό τους να μένει στο μείον. Με 76.2 πόντους ανά ματς στην επίθεση, τη δεύτερη χειρότερη σε ολόκληρη την Euroleague και δίχως τον παίκτη που θα πάρει τη μπάλα όταν εκείνη «καίει» είναι μάλλον λογικό να βρίσκονται παγιδευμένοι σε αυτή την ιστορία.

Στο σενάριο που κανείς δεν σε θέλει απέναντι του, αλλά που την ίδια στιγμή όλοι νιώθουν ότι στο τέλος μπορούν να σε νικήσουν. Το χθεσινό παιχνίδι ο Ολυμπιακός έπρεπε να το έχει βάλει για… ύπνο από νωρίς. Στο ξεκίνημα της τέταρτης περιόδου, ένα καλάθι του Φαλ έστειλε τη διαφορά στο +10 (57-47). Στα 09:23 που ακολούθησαν ο Ολυμπιακός έβαλε μόλις 10 πόντους .

Το τελευταίο τρίλεπτο

Στο τελευταίο τρίλεπτο μόλις δύο βολές του Γιαννούλη Λαρεντζάκη ο οποίος πέτυχε και τους 8 από τους 10 πόντους της ομάδας σε αυτό το διάστημα. Είναι παλικάρι ο Έλληνας γκαρντ. Και έχει εκείνη την άγνοια κινδύνου που του δίνει μια όψη σχεδόν ηρωική τέτοια βράδια. Το έκανε για παράδειγμα άλλη μια φορά φέτος, στο ματς που γύρισε σχεδόν μόνος του –στην επίθεση με την Παρτιζάν-.

Δεν είναι όμως ο παίκτης που μια ομάδα στο επίπεδο του Ολυμπιακού μπορεί να ποντάρει όλες τις ελπίδες του για να νικήσει ένα ματς στην κόψη του ξυραφιού στην Euroleague. Για αυτή τη δουλειά εκεί έξω υπάρχουν παίκτες με συμβόλαια των 2 εκατ ευρώ και οι Ερυθρόλευκοι επέλεξαν να μην έχουν έναν στο ρόστερ τους. Όχι απαραίτητα για λόγους «οικονομίας»: Αν ήταν αυτός ο στόχος δεν θα κάθονταν το καλοκαίρι γύρω από το ίδιο τραπέζι με τον Μάικ Τζέημς ή ακόμη και με τον Νίκολα Μίροτιτς.

Θα την βρουν την άκρη; Δεδομένα. Είναι πολύ υψηλού επιπέδου οργανισμός, με εξαιρετικό τεχνικό επιτελείο, για να μην φέρουν το τιμόνι στα ίσια έχοντας μισή χρονιά μπροστά τους. Το θέμα είναι πότε. Γιατί όσο συνεχίζεται αυτή η ιστορία ο Ολυμπιακός δεν χάνει μόνο ματς. Χάνει και αυτοπεποίθηση. Εκείνη τη μόνιμη αίσθηση που είχε την προηγούμενη διετία, ότι μπορεί να τους νικήσει όλους…