Σήμερα, Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου 2023, δεν είναι μόνο η υπόθεση της Super League στην ημερήσια διάταξη μεταξύ των αποφάσεων που πρέπει να εκδώσει το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Υπάρχει και μια δεύτερη που θα αφορά στενά την UEFA και είναι αυτή που αφορά προσφυγή της Αντβέρπ κατά της ίδιας της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας ποδοσφαίρου σχετικά με τις λίστες των παικτών που μπορούν να συμμετάσχουν στα ευρωπαϊκά κύπελλα, με ιδιαίτερη προσοχή στο θέμα των παικτών που προέρχονται από τις Ακαδημίες.

Το 2008/09, η UEFA εισήγαγε έναν κανόνα που εξακολουθεί να απαιτεί από τους συλλόγους να περιλαμβάνουν τουλάχιστον οκτώ γηγενείς παίκτες (εκ των οποίων τουλάχιστον τέσσερις από την ακαδημία του συλλόγου) στις λίστες 25 παικτών που μπορούν να συμμετάσχουν σε ευρωπαϊκούς αγώνες.

Το 2020, ωστόσο, ένας Βέλγος παίκτης και ο σύλλογος της Αμβέρσας υπέβαλαν προσφυγή στο βελγικό δικαστήριο κατά αυτού του κανόνα, σε μια υπόθεση που έφτασε μέχρι το Δικαστήριο της ΕΕ.

Στο επίκεντρο, μάλιστα, βρίσκεται η κατηγορία ότι αυτοί οι κανόνες για τους νέους παίκτες θα περιορίζουν την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων που εγγυάται το άρθρο 45 της ΣΛΕΕ (Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης).

Ο γενικός εισαγγελέας της ΕΕ Maciej Szpunar έχει ήδη εκφράσει την άποψή του για την υπόθεση, με μη δεσμευτική γνώμη, σύμφωνα με την οποία «συστήματα στα οποία οι νεαροί παίκτες περιλαμβάνουν όχι μόνο εκείνους που έχουν εκπαιδευτεί από τον ενδιαφερόμενο σύλλογο αλλά και εκείνους άλλων συλλόγων από το ίδιο εθνικό πρωτάθλημα δεν είναι συμβατό με τους κανόνες για την ελεύθερη κυκλοφορία» και επομένως είναι εν μέρει ασυμβίβαστες με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το 2008/09, η UEFA εισήγαγε έναν κανόνα που εξακολουθεί να απαιτεί από τους συλλόγους να περιλαμβάνουν τουλάχιστον οκτώ γηγενείς παίκτες (εκ των οποίων τουλάχιστον τέσσερις από την ακαδημία του συλλόγου) στις λίστες 25 παικτών που μπορούν να συμμετάσχουν σε ευρωπαϊκούς αγώνες

«Ο γενικός εισαγγελέας – αναφέρεται στο σημείωμα του Δικαστηρίου της ΕΕ μετά τη γνωμοδότηση για την υπόθεση – δηλώνει ότι οι κανόνες για τους νεαρούς παίκτες μπορούν να οδηγήσουν σε έμμεσες διακρίσεις σε βάρος πολιτών άλλων κρατών μελών. Είναι πράγματι γνωστό ότι όσο νεότερος είναι ένας παίκτης, τόσο πιο πιθανό είναι να διαμένει στον τόπο καταγωγής του. Ως εκ τούτου, οι επίδικες διατάξεις θίγουν κατ’ ανάγκη τους παίκτες από άλλα κράτη μέλη. Παρά την ουδετερότητα της διατύπωσης, οι επίμαχες διατάξεις τοποθετούν τους τοπικούς παίκτες σε πλεονεκτική θέση σε σύγκριση με παίκτες από άλλα κράτη μέλη.

Η έμμεση αυτή διάκριση θα μπορούσε, ωστόσο, να δικαιολογηθεί: ο γενικός εισαγγελέας αποδέχεται τη θέση σύμφωνα με την οποία οι επίμαχες διατάξεις είναι, εξ ορισμού, κατάλληλες για την επίτευξη του στόχου της εκπαίδευσης και της στρατολόγησης νεαρών παικτών. Όσον αφορά τον επαγγελματικό αθλητισμό, ο γενικός εισαγγελέας υπενθυμίζει ότι, ξεκινώντας από τη θεμελιώδη απόφαση Bosman, το Δικαστήριο έχει ήδη δηλώσει ότι, δεδομένης της σημαντικής κοινωνικής σημασίας της αθλητικής δραστηριότητας και, ιδίως, του ποδοσφαίρου στην Ένωση, πρέπει να αναγνωριστεί η νομιμότητα του στόχου της ενθάρρυνσης της πρόσληψης και της εκπαίδευσης νεαρών παικτών».

Ωστόσο, ο γενικός εισαγγελέας έχει αμφιβολίες σχετικά με τη συνολική συνοχή των επίμαχων διατάξεων σχετικά με τον ορισμό του παίκτη της ακαδημίας. Εάν, όπως προβλέπεται τόσο στους κανονισμούς της UEFA όσο και στους κανονισμούς URBSFA, ένας νεαρός παίκτης δεν είναι μόνο ένας παίκτης που προπονείται από τον ίδιο τον σύλλογο, αλλά και αυτός που έχει εκπαιδευτεί από άλλο σύλλογο στο εθνικό πρωτάθλημα, αναρωτιέται εάν οι επίμαχες διατάξεις βοηθούν πραγματικά την ανάπτυξη των συλλόγων και τον στόχο της εκπαίδευσης νεαρών παικτών. Αυτές οι αμφιβολίες προφανώς αυξάνονται αν το εν λόγω εθνικό πρωτάθλημα είναι μεγάλο πρωτάθλημα.

«Αν ένας σύλλογος από ένα μεγάλο εθνικό πρωτάθλημα μπορούσε να «αγοράσει» έως και τους μισούς παίκτες στην ακαδημία, ο στόχος της ενθάρρυνσης αυτού του συλλόγου να εκπαιδεύσει νέους παίκτες θα καταρριφθεί. Συνεπώς, αφενός ο γενικός εισαγγελέας θεωρεί δικαιολογημένη την υποχρέωση να συμπεριληφθεί ένας προκαθορισμένος αριθμός παικτών νεαρών παικτών στη σχετική λίστα, αφετέρου δεν βλέπει τη λογική -από προπονητικής πλευράς- της επέκτασης του ορισμού του παίκτη της ακαδημίας σε παίκτες εκτός συγκεκριμένου συλλόγου, αλλά εντός του σχετικού εθνικού πρωταθλήματος».

«Οι ίδιες σκέψεις ισχύουν και για τον στόχο της βελτίωσης της ανταγωνιστικής ισορροπίας των ομάδων. Αν όλοι οι σύλλογοι ήταν υποχρεωμένοι, μέσω των επίμαχων διατάξεων, να εκπαιδεύουν νεαρούς παίκτες, πιθανότατα θα αυξανόταν η συνολική ανταγωνιστική ισορροπία των ομάδων. Και πάλι, ο στόχος καταρρίπτεται στο βαθμό που οι σύλλογοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν νέους παίκτες από άλλους συλλόγους του ίδιου πρωταθλήματος. Επομένως, ο γενικός εισαγγελέας καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι επίμαχες διατάξεις δεν είναι συνεκτικές και, ως εκ τούτου, δεν είναι κατάλληλες για την επίτευξη του στόχου της εκπαίδευσης νεαρών παικτών: η λίστα με τους νεαρούς ποδοσφαιριστές δεν πρέπει να περιλαμβάνουν παίκτες από συλλόγους διαφορετικούς από τον εν λόγω ».

Επομένως, το συμπέρασμα του γενικού εισαγγελέα ήταν το εξής: «Προτείνω στο Δικαστήριο να απαντήσει στο ερώτημα που έθεσε το Tribunal de première instance francophone de Bruxelles (γαλλόφωνο Πρωτοδικείο Βρυξελλών, Βέλγιο) ως εξής: Το άρθρο 45 ΣΛΕΕ πρέπει να ερμηνευθεί ότι αποκλείει την εφαρμογή των κανόνων για τους παίκτες των ακαδημιών, όπως έχουν εγκριθεί από την Ένωση Ευρωπαϊκών Ποδοσφαιρικών Ομοσπονδιών (UEFA) και την Union royale belge des sociétés de ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες (URBSFA), βάσει των οποίων, για τη συμμετοχή στις σχετικές διοργανώσεις, οι σύλλογοι πρέπει να εγγράψουν έναν ελάχιστο αριθμό οκτώ νεαρών ποδοσφαιριστών από το μέγιστο 25 σε μια λίστα, όταν αυτοί οι νεαροί παίκτες μπορούν να προέρχονται από άλλο σύλλογο της οικείας εθνικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας».

Τώρα εναπόκειται στους δικαστές του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι θα πρέπει επομένως να αποφασίσουν για την εν λόγω υπόθεση σήμερα.

Headlines