Από τα ψηλά στα χαμηλά – Χωρίς δουλειά βρέθηκε ο «πατριάρχης» του αμερικανικού LNG

Επιχειρηματίας, πολυπράγμων και γεμάτος ιδέες, ο Σαρίφ Σουκί με καταγωγή από την Αίγυπτο, αποτελεί τον άνθρωπο που βρέθηκε πίσω από τις πρωτοπόρες για την εποχή τους εταιρείες Cheniere Energy, Inc., Tellurian, Inc. και Tellurian Investments LLC, που δραστηριοποιούνται στον τομέα του LNG.

Έχοντας διατελέσει επικεφαλής 9 διαφορετικών εταιρειών, και με προϋπηρεσία ως τραπεζίτης στη Wall Street αλλά πρωτίστως ως… εστιάτορας, ο Σουκί βρέθηκε στη δυσάρεστη θέση να εκδιωχθεί ξανά από τη θέση του εκτελεστικού προέδρου, αυτή τη φορά από την Tellurian Inc. – ακόμη ένα «δικό του παιδί».

Η αποχώρηση του Σούκι ολοκλήρωσε την ταραχώδη επαγγελματική πορεία του Αμερικανοαιγυπτίου επιχειρηματία, που πολλές φορές αποδείχτηκε μια επιδεικτική φιγούρα που βασιζόταν στους επαίνους που δεχόταν για την πρωτοπορία που έφερε στο υγροποιημένο φυσικό αέριο και την παγκόσμια ενεργειακή βιομηχανία.

Η Tellurian

Ο επιχειρηματίας συνίδρυσε την Tellurian το 2016, υποσχόμενος να κατασκευάσει μία από τις μεγαλύτερες αμερικανικές εξαγωγικές εταιρείες υγροποιημένου φυσικού αερίου. Στο πλαίσιο αυτό αγωνίστηκε να βρει χρηματοδότηση για την κατασκευή ενός τεράστιου τερματικού σταθμού υγροποίησης φυσικού αερίου στην ακτή του Κόλπου, ακόμη και μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία πέρυσι που οδήγησε τους ξένους αγοραστές στην αγκαλιά των αμερικανικών παραγγών υγροποιημένου φυσικού αερίου, οι οποίοι υπέγραψαν συμφωνίες προμήθειας κατά δεκάδες.

Η εταιρεία ανακοίνωσε την Τετάρτη ότι έθεσε σε εφαρμογή μια συμφωνία διαχωρισμού και αποδέσμευσης με τον Σουκί, στο πλαίσιο της οποίας, ο επιχειρηματίας παραιτήθηκε από την θέση του στο διοικητικό συμβούλιο. Σύμφωνα με τις ανακατατάξεις, ο αντιπρόεδρος και συνιδρυτής Martin Houston ορίστηκε πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου.

Αυτή όμως δεν είναι η πρώτη φορά που ο Σουκί – ένας εστιάτορας που μετατράπηκε ουσιαστικά σε ενεργειακό κολοσσό – εκδιώχνεται από εταιρεία υγροποιημένου φυσικού αερίου που βοήθησε να ιδρυθεί.

Η Cheniere

Το 2015, η Cheniere Energy εκδίωξε τον Σουκί αφού ο ακτιβιστής επενδυτής Carl Icahn πήρε μεγάλο μερίδιο στην εταιρεία και κέρδισε δύο θέσεις στο διοικητικό συμβούλιο, επικρίνοντας τα σχέδια του επιχειρηματία για την επέκταση της εταιρείας πέρα από την κύρια δραστηριότητά της, τη μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου.

Κι όμως, υπό τον Σουκί , η Cheniere έγινε η πρώτη εταιρεία που μετέφερε LNG από την ηπειρωτική χώρα των ΗΠΑ, συμβάλλοντας στη μετατροπή της χώρας στον μεγαλύτερο εξαγωγέα υπέρψυκτου φυσικού αερίου στον κόσμο.

Ο επιχειρηματίας δήλωσε πέρυσι ότι η Tellurian βρισκόταν σε καλό δρόμο για να εξάγει το πρώτο της φορτίο το 2026. Η εταιρεία ζήτησε μάλιστα από τον εργολάβο Bechtel Energy να ξεκινήσει την κατασκευή της πρώτης φάσης του τερματικού σταθμού εξαγωγής, κόστους 13,8 δισ. δολαρίων, που ονομάζεται Driftwood.

Στη συνέχεια, όμως, η Tellurian υπέστη μια σειρά από πλήγματα: κατήγγειλε τρεις συμβάσεις με τη Shell και  τον εμπορικό οίκο Vitol, απέσυρε μια προσφορά χρέους άνω του 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων και δήλωσε ότι θα αναθεωρήσει το μοντέλο χρηματοδότησής της.

Πρώην εργαζόμενοι και αναλυτές απέδωσαν τα δεινά της εταιρείας σε μια περίπλοκη επιχειρηματική δραστηριότητα, ένα μοντέλο που περιελάμβανε την ιδιοκτησία πηγών φυσικού αερίου στη Λουιζιάνα, τη μεταφορά των μορίων που παράγονται στο σχεδιαζόμενο τερματικό σταθμό στον Κόλπο, την υγροποίηση του αερίου και την πώλησή του μ ε βάση συμφωνίες συνδεδεμένες με διεθνείς δείκτες.

Αυτό αποδείχτηκε δύσκολο για τους δανειστές, οι οποίοι παραδοσιακά βασίζονταν σε σταθερά ποσοστά υγροποίησης για εγγυήσεις, αμοιβές δηλαδή που χρεώνουν οι κατασκευαστές στους πελάτες ως εγγύηση ότι θα εξοφληθούν. Αναλυτές είπαν ότι για να επιτύχει το όραμά της, η Tellurian θα χρειαζόταν περισσότερα δισεκατομμύρια δολάρια σε επενδύσεις από ό,τι ένα παραδοσιακό εξαγωγικό έργο.

Δυστυχώς όμως το καλοκαίρι του 2023, η Tellurian έχασε άλλη μια σύμβαση, αυτή τη φορά με την Gunvor, την πολυεθνική εταιρεία εμπορίας ενεργειακών εμπορευμάτων εγγεγραμμένη στην Κύπρο και με γραφεία στη Γενεύη.

Προσωπική περιπέτεια

Ο ίδιος ο Σουκί ενεπλάκη σε μια νομική μάχη με τους δανειστές του για ένα ράντσο έξω από το Άσπεν του Κολοράντο, το οποίο ο Σούκι είχε δεσμεύσει ως εγγύηση για δάνεια συνολικού ύψους 120 εκατομμυρίων δολαρίων, μαζί με τις μετοχές του στην Tellurian. Παρά την αναταραχή, οι παρατηρητές του κλάδου δεν διέγραψαν τον Souki, επισημαίνοντας το ιστορικό του να ξεπεράσει τις δυσκολίες.

Η Tellurian τόνισε ότι ο Σουκί θα λάβει αποζημίωση σε μετρητά ίση με 6.428.000 δολάρια, καθώς και 1 εκατομμύριο δολάρια εφάπαξ και παροχές που σχετίζονται με ταξίδια ύψους περίπου 660.000 δολαρίων, μεταξύ άλλων. Ο «πατριάρχης» του αμερικανικού LNG κατέχει μετοχές της εταιρείας αξίας περίπου 1,2 εκατ. δολαρίων, σύμφωνα με την S&P Capital IQ. Η εν λόγω αποζημ,ίωση ωστόσο αποδεικνύεται πολύ πιο μετριοπαθής από τα περίπου 165 εκατομμύρια δολάρια που έλαβε, όταν τον καθαίρεσε η Cheniere.

Ο Souki είχε δηλώσει προηγουμένως ότι είχε επενδύσει μέρος της προσωπικής του περιουσίας καθώς και της περιουσίας των φίλων του
χρήματα στην Tellurian και ότι η φήμη του κινδύνευε. «Αν θέλω να κρατήσω τους φίλους μου, θα πρέπει να την κάνω να πετύχει», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του το 2020. «Αν όχι, θα ολοκληρώσω την πορεία μου πολύ μοναχικά».

Πηγή: ΟΤ