Το Threads είναι η Άγρια Δύση των social media

της Σίντυ Χατζή

Στις 21 Ιουνίου, ο Elon Musk έγραψε στο Χ (πρώην Twitter) ότι θα ήταν έτοιμος να παλέψει σε κλουβί με τον ιδρυτή του Facebook, Mark Zuckerberg. Αυτό είχε έρθει ως απάντηση μετά την ανακοίνωση του Zuckerberg ότι σκόπευε να λανσάρει έναν «αντίπαλο του Twitter», ονόματι Threads. Κι αν η ιδέα δύο δισεκατομμυριούχων μπούληδων να παλεύουν σε κλουβί δε σας φαίνεται αρκετά γελοία– η πρόκληση τελικά μάλλον ακυρώθηκε. Γιατί; Επειδή η μαμά του Elon δεν το άφησε. Μακάρι να έκανα πλάκα.

Κι ενώ δεν έπεσε ούτε μισή μπουνιά μεταξύ των δύο μεγιστάνων, αυτό δε σημαίνει ότι δεν κονταροχτυπήθηκαν για την επικράτηση των εφαρμογών τους στις καρδιές και τα κινητά του κοινού. Στις 14 Δεκεμβρίου η Meta ανακοίνωσε πως το Threads έγινε πλέον διαθέσιμο και στην Ευρώπη, 5 μήνες μετά την κυκλοφορία του σε άλλα μέρη του κόσμου. Βλέπετε, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αυστηρούς κανόνες σχετικά με τα δεδομένα που διαχειρίζονται οι Big Tech εταιρείες, εξού και η καθυστέρηση. Για να μπείτε στο Threads, το μόνο που θα χρειαστείτε είναι έναν λογαριασμό στο Instagram. Και σε περίπτωση που το βαρεθείτε και θέλετε να το κλείσετε, μην ανησυχείτε. Ο λογαριασμός σας στο Instagram θα συνεχίσει να υπάρχει κανονικά.

«Παρά τον βομβαρδισμό από ενημερώσεις στο Instagram, ήταν το Tiktok που με έπεισε να δώσω μια ευκαιρία στο Threads».

Για να είμαι ειλικρινής, δεν είχα σκοπό να κατεβάσω το Threads. Στη λίστα των φίλων μου στα social media έχω άτομα που ζουν εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα οποία είχαν πρόσβαση στην εφαρμογή νωρίτερα από εμάς. Είχα παρατηρήσει, λοιπόν, έναν ολιγοήμερο ενθουσιασμό, ο οποίος γρήγορα κόπασε. Καμία σχέση με το TikTok, το οποίο εν μέσω της καραντίνας έγινε η πιο επιδραστική πλατφόρμα των τελευταίων ετών.

Παρά τον βομβαρδισμό από ενημερώσεις στο Instagram, ήταν το Tiktok που με έπεισε να δώσω μια ευκαιρία στο Threads. Καθημερινά έβλεπα βιντεάκια με διάφορα compilation από ποστ διάσημων και μη Ελλήνων στο Threads. Να μιλήσουμε για τον ελέφαντα στο δωμάτιο; Ναι, το πρώτο πράγμα που άκουσα για το ντεμπούτο του Threads στην Ελλάδα, ήταν για τα @@@ που πόσταρε ο γνωστός τράπερ Bossikan με το «καλησπέρα» σας. Ήταν το δικό του ποδαρικό στην νέα εφαρμογή. Μετά είδα τα παραδόξως φεμινιστικά ποστ του Sin Boy και κάποια ψηφιακά μαλλιοτραβήγματα μεταξύ γνωστών (ή και όχι) influencers και φυσικά το βρισίδι του Snik προς τον Γιώργο Λιάγκα. Ναι, το Threads μοιάζει να είναι η σκοτεινή γωνιά των social media.

Στην αρχή νόμιζα ότι θα ήταν κάτι σαν το Mastodon, μια άλλη εφαρμογή – αντίπαλος του X, το οποίο είχε προκαλέσει το ενδιαφέρον του κοινού ένα φεγγάρι, όταν είχε πρωτοανακοινωθεί ότι ο Elon Musk αγόρασε το Twitter. Τότε μια μεγάλη μερίδα του ελληνικού και ξένου κοινού είχε μετακομίσει για λίγο στο Mastodon ως αντίδραση στα κακά μαντάτα της εξαγοράς του αγαπημένου τους Twitter από τον λιγότερο αγαπημένο τους Musk. Είχα μπει τότε στο Mastodon και είχα νιώσει σαν να μπαίνω σε μια χρονομηχανή και να πετυχαίνω το Twitter στα σπάργανα. Ήσυχα και πολιτισμένα τα βρήκα τα πράγματα, σε γενικές γραμμές, αλλά γρήγορα βαρέθηκα και το παράτησα.

«Ναι, το Threads μοιάζει να είναι η σκοτεινή γωνιά των social media».

Με κάποιον φόβο, ομολογουμένως, αποφάσισα να δώσω στο Threads μια ευκαιρία. Θα ήμουν απλή παρατηρήτρια χωρίς καμία συμμετοχή, μια μύγα στον τοίχο της πιο trashy εφαρμογής εκεί έξω.

Ποτέ δεν ήμουν φαν του Χ / Twitter, κι εφόσον το Threads φτιάχτηκε με σκοπό να ανταγωνιστεί το social medium του Elon Musk, κατανοώ ότι αυτή η εφαρμογή δεν είναι για όλους. Σίγουρα δεν είναι για μένα. Παρόλα αυτά, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι μέχρι στιγμής η προσπάθεια είναι επιτυχημένη, αν και είναι νωρίς ακόμα για να εξάγουμε συμπεράσματα. Θυμάστε όταν το Instagram λάνσαρε τα stories για να ανταγωνιστεί το Snapchat; Αυτό ήταν ένα υπερ-επιτυχημένο πείραμα, που μέχρι και σήμερα ο κόσμος το αγαπά. Τα stories είναι πια μέρος της καθημερινότητάς μας. Θυμάστε όμως εκείνη τη φορά που το Instagram έφτιαξε τα Reels για να ανταγωνιστεί το Tiktok; Ναι, αυτό δεν πήγε και πολύ καλά. Αν και ο κόσμος εξακολουθεί να χρησιμοποιεί Reels, ποτέ δεν είχαν το momentum που είχε το Tiktok. Ο αλγόριθμός του δεν ήταν ποτέ τόσο εθιστικός όσο αυτός του δημοφιλούς κινεζικού app.

«Οι χρήστες προσπαθούν να κερδίσουν την φευγαλέα προσοχή του κοινού με βαθυστόχαστα τσιτάτα, ίντριγκες και αστεία».

Το Threads θυμίζει σε σημεία το X (Twitter). Τα ποστ έχουν όριο 500 χαρακτήρων. Όπως και στο Χ, οι χρήστες μπορούν να γράφουν ποστ, να σχολιάζουν, να αναδημοσιεύουν και να αναφέρουν τις αναρτήσεις των άλλων χρηστών. Μπορούν επίσης να μοιράζονται links, φωτογραφίες και βίντεο διάρκειας μέχρι 5 λεπτών.

Όπως στο X έτσι κι εδώ, οι χρήστες προσπαθούν να κερδίσουν την φευγαλέα προσοχή του κοινού με βαθυστόχαστα τσιτάτα, ίντριγκες και αστεία, συχνά επαναλαμβανόμενα και ανακυκλωμένα (πόσες φορές θα πρέπει να δω το meme “ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ;”). Γενικά το χιούμορ και ο τρόπος έκφρασης των χρηστών του Threads θυμίζει αρκετά αυτόν του X, ίσως γιατί οι περισσότεροι χρήστες από εκεί προέρχονται.

Ωστόσο, μετά από λίγη ώρα με έπιασε πονοκέφαλος (το Tiktok δεν θα μου το έκανε ποτέ αυτό). Θέλω να πω, το Twitter είχε πάντα μια “2013-αισθητική”. Σήμερα, δε νιώθω ότι έχει να προσφέρει κάτι καινούργιο και πρωτοποριακό, ασχέτως αν πολλά αστεία και δημιουργικά προφίλ κατοικοεδρεύουν ακόμη εκεί. Ως εκ τούτου, δεν κατάλαβα ακριβώς τον ενθουσιασμό για το Threads. Η εφαρμογή μοιάζει ακόμη αρκετά χαοτική και δεν έχει βρει ακόμη την ταυτότητά της. Σίγουρα για αυτό ευθύνεται το ότι είναι ακόμη νεογέννητη. Στο μέλλον ή που θα εξελιχθεί σε κάτι δυναμικότερο (αν και αμφιβάλλω) ή που θα το βαρεθούμε και θα το σβήσουμε, με το που μας έρθει ειδοποίηση ότι δεν έχουμε αρκετό χώρο στα κινητά μας.

«Δεν είναι τρομερά κακό ούτε και τρομερά ενδιαφέρον. Είναι Twitter με στεροειδή».

Δε μπορούμε να γνωρίζουμε πώς θα μετουσιωθεί αυτός ο πρώτος ενθουσιασμός στο μέλλον, πάντως για την ώρα δεν παρουσιάζει ιδιαίτερη πρωτοτυπία. Δεν είναι τρομερά κακό ούτε και τρομερά ενδιαφέρον. Είναι Twitter με στεροειδή: ίδια λογική, λειτουργίες, ύφος και αισθητική αλλά περισσότερη βαβούρα όσο οι χρήστες προσπαθούν να συσπειρώσουν ένα πιστό κοινό γύρω από τον λογαριασμό τους. Μεταξύ μισογύνικων δηλώσεων (ποιος να το έλεγε), άφθονου κιτς και memes που επαναλαμβάνονται ad nauseam, βρίσκει κανείς και «διαμαντάκια». Φυσικά και υπάρχουν κι εδώ όπως και σε κάθε εφαρμογή αστεία, ευφάνταστα και δημιουργικά άτομα που τα λένε ωραία.

Είμαι σίγουρη ότι κάποια από τα ποστ αυτών των πρώτων ημερών θα περάσουν μια για πάντα στο hall of fame των χρυσών πλην trash στιγμών του ελληνικού ίντερνετ. Για την ώρα πάντως θυμίζει περισσότερο Άγρια Δύση, πράγμα που θα συγχωρούσα υπό άλλες συνθήκες. Η Susan Sontag στο «Notes on Camp» έγραφε «είναι τέλειο γιατί είναι απαίσιο». Το Threads σίγουρα δεν είναι τόσο κακό που καταντά καλό. Είναι απλά Twitter του 2013 με περισσότερους προβολείς πάνω του. Του λείπει το «αλάτι», μια δική του υπογραφή, ένας καθαρά δικός του χαρακτήρας προκειμένου να καταφέρει να μας κερδίσει για παραπάνω από λίγες μέρες.

Πηγή: tovima.gr