Την ίδια χρονιά γνώρισε την Ruth, την οποία ζήτησε σε γάμο την επόμενη χρονιά. Αντί για δαχτυλίδι της πρόσφερε το αλεξίπτωτό του και της είπε συγκινημένος: «Αυτό είναι το αλεξίπτωτο που μου έσωσε τη ζωή. Θέλω να φτιάξεις το νυφικό σου από αυτό».
Η έμπνευση του νυφικού
Η Ruth Hensinger έφτιαξε το νυφικό της από το αλεξίπτωτο που έσωσε τον αγαπημένο της και το σχέδιό του ήταν εμπνευσμένο από ένα φόρεμα που έβαλε η Βίβιαλ Λι στο «Όσα παίρνει ο άνεμος» που έμεινε στην ιστορία ως μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία όλων των εποχών και της χάρισε το πρώτο βραβείο Όσκαρ.
Τη φούστα του νυφικού την έραψε η ίδια, ενώ το βέλο τα ανέθεσε σε μια μοδίστρα της περιοχής της, την Hilda Buck. To φόρεμα πλέον βρίσκεται στο Smithsonian’s National Museum of American History.
Αξίζει να σημειωθεί πως η Ruth Hensinger δεν ήταν η μόνη που έραψε το νυφικό της από το ύφασμα του αλεξίπτωτου που έσωσε τον αγαπημένο της. Κι άλλες νύφες έπραξαν το ίδιο μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Το γερμανικό αλεξίπτωτο του 1941
Ένα νυφικό πλεγμένο από νήμα γερμανικού αλεξιπτώτου τον Μάιο του 1941, όταν ξεκινούσε η Μάχη της Κρήτης, που έφτιαξε μέσα στη δίνη του πολέμου η Ρεθυμνιώτισσα Ανδριανή Χαλκιαδάκη βρίσκεται στο Ναυτικό Μουσείο Κρήτης, στα Χανιά.
Η ιστορία αυτού του χειροποίητου νυφικού, υπήρξε πηγή έμπνευσης για την Αμερικανίδα, φιλέλληνα δημοσιογράφο Mimi Seyferth που τo παρουσίασε μέσα από ένα 4σέλιδο αφιέρωμα στο ευρείας κυκλοφορίας αμερικανικό περιοδικό «PieceWork» το 2014 με τον τίτλο: «Ενα πλεκτό νυφικό φτιαγμένο από WWII αλεξίπτωτο».
Το ασυνήθιστο πλεκτό, μεταξωτό νυφικό από γερμανικό αλεξίπτωτο δημιουργήθηκε από την Ανδριανή Χαλκιαδάκη την περίοδο μεταξύ Μαΐου και Οκτωβρίου το ’41 στο Ρέθυμνο, χρησιμοποιώντας κλωστές από το νήμα που ήταν δεμένο στις αναρτήσεις του αλεξιπτώτου κατά τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης, όταν Γερμανοί αλεξιπτωτιστές στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο επιτέθηκαν στη Μεγαλόνησο.
Στις 20 Μαΐου του ’41 Γερμανοί αλεξιπτωτιστές έπεσαν σε τέσσερις στοχευμένες ζώνες στις βόρειες ακτές της Κρήτης, μεταξύ αυτών και του Ρεθύμνου. Η Ανδριανή τότε ήταν 27 χρονών. Το μετάξι από το αλεξίπτωτο (κάθε ανάρτησή του είχε μήκος 21 μέτρα) χρώματος λευκού με πράσινο – καφέ ως καμουφλάζ ήταν ο μόνος τρόπος για να φτιάξει το νυφικό της, πριν τον γάμο της με τον Δημήτρη Αντωνακάκη τον Οκτώβριο του 1941.
