Τίνιαν, το νησί-βάση των ΗΠΑ στον Ειρηνικό «νεκρανασταίνεται» με το βλέμμα στην Κίνα

Έκτασης μόλις 101 τετραγωνικών χιλιομέτρων, το μικρό νησί Τίνιαν στον δυτικό Ειρηνικό έχει μακρά, σκοτεινή και ταραγμένη ιστορία.

Πρώην αποικία Ισπανών, Γερμανών και Ιαπώνων, κατελήφθη από τις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.

Ήταν η αφετηρία των αμερικανικών βομβαρδιστικών B-29, που με την αποστολή τους έγραψαν μια από τις πιο μελανές «σελίδες» της ανθρώπινης ιστορίας.

Στη μοναδική έως σήμερα χρήση πυρηνικών όπλων σε πόλεμο, έκαναν τις ρίψεις των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι.

Ως μέρος της Κοινοπολιτείας των Βόρειων Μαριανών Νήσων, το Τίνιαν παραμένει έκτοτε μη ενσωματωμένο έδαφος των ΗΠΑ.

Με το πέρασμα των χρόνων η μια αεροπορική βάση στα εδάφη του, ο Δυτικός Τομέας, έγινε διεθνές αεροδρόμιο. Η άλλη, ο Βόρειος Τομέας -από όπου είχαν απογειωθεί το Enola Gay και το Bockscar- αφέθηκε στην τύχη της, ως πικρή ανάμνηση ενός επί της ουσίας ατιμώρητου εγκλήματος πολέμου.

Καθώς όμως αυξομειώνονται επικίνδυνα οι εντάσεις μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας στον Ινδο-Ειρηνικό, καθώς και οι πυρηνικές απειλές της Βόρειας Κορέας, η Ουάσιγκτον ξαναθυμήθηκε τη μακρινή της κτήση.

Ο Βόρειος Τομέας στο Τίνιαν, πρακτικά στη μεγαλύτερη βάση αμερικανικών βομβαρδιστικών κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, ξαναχτίζεται και εκσυγχρονίζεται.

Πολυδάπανη, η απόφαση ελήφθη με γνώμονα τη γεωγραφική του θέση.

Το νησάκι βρίσκεται περίπου 2.400 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της συμμάχου Ιαπωνίας.

Και περίπου 200 χιλιόμετρα βόρεια της νήσου Γκουάμ, επίσης μη ενσωματωμένης περιοχής των ΗΠΑ και επί της ουσίας τεράστια στρατιωτική βάση τους στον Ειρηνικό.

Τόσο η Κίνα, όσο και η Βόρεια Κορέα έχουν καταστήσει σαφές ότι σε περίπτωση πολέμου με τις ΗΠΑ θα μπορούσαν να στοχεύσουν το Γκουάμ και τα κοντινά νησιά, ακόμη και με πυρηνικούς πυραύλους.

Η προοπτική μιας σύγκρουσης έχει πυροδοτήσει δύο παράλληλες κούρσες.

Αφενός ενίσχυσης των βάσεων και των συμμαχιών των ΗΠΑ στον Ειρηνικό, αφετέρου εξοπλισμών στην Ασία για έναν πόλεμο που όλοι απεύχονται.

Επιχείρηση «Tinian North»

Στο πλαίσιο του αναγκών χρηματοδότησης της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ για το οικονομικό έτος 2024 αναφέρονται 78 εκατομμύρια δολάρια για διάφορα έργα αναβάθμισης ,όπως στο Τίνιαν.

Επί της ουσίας αποτελούν ένα πρόσθετο βήμα προς ενίσχυση της άμυνας του γειτονικού Γκουάμ, σε περίπτωση ανάφλεξης στη Νότια Σινική Θάλασσα.

Ένα από τα επικρατέστερα και πιο επικίνδυνα σενάρια επί χάρτου είναι επίθεση της Κίνας στην Ταϊβάν.

Η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ έχει ήδη αρχίσει από την άνοιξη τις εργασίες για την ανακατασκευή της βάσης στον Βόρειο Τομέα.

Το έργο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων κατεδάφιση υποδομής από τη εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Καθαρισμό και ισοπέδωση επιφανειών, που έχουν καλυφθεί από πυκνή βλάστηση στο πέρασμα των δεκαετιών.

Κατασκευή βοηθητικών εγκαταστάσεων, δεξαμενών καυσίμων, και ασφαλούς περίφραξης.

Μια πρώτη ομάδα μηχανικών της αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας βρίσκεται ήδη από τον Νοέμβριο στην περιοχή για την αποκατάσταση δύο από τους τέσσερις διαδρόμους προσγείωσης/απογείωσης του Βόρειου Τομέα.

Μέχρι το τέλος του έτους αναμενόταν μια δεύτερη, για επίσπευση των εργασιών.

Στόχος είναι το αρχικό κομμάτι των εργασιών να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το καλοκαίρι και το έργο συνολικά έως το 2025.

Θα ωφελήσει επίσης τη νησιωτική κοινότητα, δήλωσε σε τοπικά ΜΜΕ ο δήμαρχος του Τίνιαν, Έντουιν Π. Άλνταν.

Θα ανοίξουν ξανά στο κοινό παλιοί δρόμοι στη βόρεια πλευρά, ανέφερε, παρέχοντας άμεση πρόσβαση σε μερικές από τις όμορφες τοποθεσίες στο νησί.

Έτσι, υποστήριξε, θα γίνει ακόμη πιο ελκυστικό και για τους τουρίστες.

Όμως ο προβληματισμός στον ντόπιο πληθυσμό εύλογα περισσεύει.

Η δε αμερικανική βοήθεια έφερε μεν κύμα οικονομικής ανάπτυξης κατά τη δεκαετία του ‘80, όμως αυτή στηρίχθηκε σε ξένο εργατικό δυναμικό.

Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ‘90, οι ντόπιοι είχαν γίνει μειοψηφία.

Η μετατροπή του νησιού σε τουριστικό προορισμό οδήγησε επίσης σε παρακμή την παραδοσιακή οικονομία.

Άνοιξαν θέρετρα και ένα μεγάλο γήπεδο γκολφ. Ένα πεντάστερο καζίνο, που άρχισε να λειτουργεί το 1998, έκλεισε προ οκταετίας.

Εξοπλίζοντας τον Ειρηνικό

Η αναβίωση της βάσης στο Τίνιαν εντάσσεται στην επιχειρησιακή στρατηγική της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, γνωστή ως Agile Combat Employment.

Έχει ως επίκεντρο τη μετακίνηση αεροσκαφών σε όσο το δυνατόν περισσότερες βάσεις στον δυτικό Ειρηνικό, προς αποφυγή πυραυλικών πληγμάτων του εχθρού σε περίπτωση πολέμου.

Πολλώ μάλλον όταν ο κινεζικός στρατός έχει αναπτύξει πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, ικανούς να πλήξουν τις περιφερειακές κύριες επιχειρησιακές βάσεις των ΗΠΑ.

Σε αυτή τη σημαντική μεταστροφή στρατηγικής μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, η Ουάσιγκτον διευρύνει μεθοδικά τη στρατιωτική παρουσία της στην περιοχή του Ειρηνικού.

Σταθμίζει την επιστροφή μικρότερης μόνιμης δύναμης μαχητικών στην βάση της Οκινάουα, στην Ιαπωνία.

Υπέγραψε φέτος αμυντικές συμφωνίες με τις Φιλιππίνες και την Παπούα Νέα Γουινέα, εξασφαλίζοντας πρόσβαση σε βάσεις τους στις αμερικανικές δυνάμεις.

Συμφώνησε επίσης με την Αυστραλία την αναβάθμιση δύο αεροπορικών βάσεων στα βόρεια της χώρας. Μόνο για την κατασκευή εγκαταστάσεων για την ανάπτυξη έξι βομβαρδιστικών B-52 στη βάση Τίνταλ θα διατεθούν 93 εκατομμύρια δολάρια.

Παράλληλα ενισχύεται η δυναμική της τριμερούς αμυντικής συνεργασίας των ΗΠΑ με την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα.

Τον Οκτώβριο διεξήγαγαν τις πρώτες κοινές αεροπορικές ασκήσεις, στον απόηχο της τριμερούς συνόδου κορυφής στο Καμπ Ντέιβιντ, τον Αύγουστο.

Στο μεσοδιάστημα, η ΗΠΑ και η Αυστραλία συμφώνησαν να αυξήσουν τις κοινές ασκήσεις με την Ιαπωνία, συμπεριλαμβανομένης συνδυασμένης εκπαίδευσης των πιλότων F-35.

Προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα έγιναν ήδη σχετικές τριμερείς διαβουλεύσεις, στο περιθώριο της συνάντησης των αρχηγών ΓΕΑ των χωρών του Ειρηνικού, τον Νοέμβριο, στη Χαβάη.

Όπως πάντως είχαν γράψει πρόσφατα σε σχετικό ρεπορτάζ οι New York Times, «πολλές χώρες» στην περιοχή «ελπίζουν ότι οι ισχυρότεροι στρατοί θα αποθαρρύνουν την Κίνα να προχωρήσει περαιτέρω».

Όμως η κούρσα εξοπλισμών «αντανακλά επίσης τη μείωση της εμπιστοσύνης στις ΗΠΑ», καθώς «ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει περιορίσει το πολιτικό κεφάλαιο και την υλική υποστήριξη» της μεγαλύτερης στρατιωτικής δύναμης στον κόσμο.