Καταλήψεις, μηχανόβιοι και σκέιτμπορντ με χιτζάμπ: Οι εργατικές κοινότητες της Βρετανίας

«Η κοινωνία μας δεν έχει καμία απολύτως λύση στα προβλήματά τους», συνήθιζε να λέει η Tish Murtha.

Με την κάμερα της, η Murtha είδε τον πόνο, τις κακουχίες και την αναστάτωση που υπέστησαν αυτές οι κοινότητες σε περιόδους σκληρής ανεργίας και φτώχειας. Είδε όμως και τη δύναμη, την αλληλεγγύη και την ομοψυχία.

Ακολουθήστε τα βήματα της Murtha

Οι φωτογραφίες που τράβηξε – είτε επρόκειτο για παιδιά που έπαιζαν γονατιστά μέσα σε χαλάσματα είτε για άνεργους εφήβους που περιπλανιόντουσαν άσκοπα στους δρόμους – αποτύπωναν μια αβίαστη, ακατέργαστη ομορφιά και ευγένεια που προερχόταν από έναν τόπο ενσυναίσθησης.

«Ο David είναι 85 ετών και καθαρίζει παράθυρα στην πόλη Bedford από τότε που ήταν 14 ετών – δηλαδή 71 χρόνια εμπειρίας! Είναι αρκετά γνωστός στην πόλη. Τον βλέπεις τις περισσότερες ημέρες, καθώς κυκλοφορεί πάντα με το ποδήλατο του και καθαρίζει παράθυρα»

Ήταν το έργο κάποιου που απαθανάτιζε μια κοινότητα της οποίας ήταν μέρος. Στην πραγματικότητα, οι εικόνες της συχνά απεικόνιζαν μέλη της δικής της οικογένειας.

Η εκπληκτική φωτογράφος Murtha – και η τραγική ιστορία του θανάτου της πριν από μια δεκαετία, σε συνθήκες αβεβαιότητας και φτώχειας σε ηλικία μόλις 56 ετών – είναι το θέμα ενός πρόσφατου ντοκιμαντέρ, Tish, του Paul Sng.

Με αφορμή το έργο της Murtha, και για να τιμηθεί το πνεύμα που την καθοδηγούσε, εγκαινιάστηκε το φωτογραφικό πρότζεκτ Document Your Community, το οποίο συνδυάζεται με την κυκλοφορία της ταινίας. Το πρόγραμμα δημιουργήθηκε από το Βρετανικό Πολιτιστικό Αρχείο, σε συνεργασία με τη Modern Films και με την υποστήριξη του Βρετανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου, προσκαλώντας το κοινό να ακολουθήσει τα βήματα της Murtha και να καταγράψει τις δικές του κοινότητες.

«Ο Trini είναι ένας θρύλος του Ace Cafe – του διάσημου στεκιού μηχανόβιων του Λονδίνου – και ένα από τα πρώτα μέλη του 59 Club»

Οι πάντες ήταν καλοδεχούμενοι να αποστείλουν φωτογραφίες, είτε πρόκειται για ένθερμους ερασιτέχνες, είτε για επίδοξους επαγγελματίες, είτε απλώς για όσους έτυχε να τραβήξουν κάτι τυχαία με το κινητό τους.

Αυτές οι 11 εικόνες που προέκυψαν από το πρόγραμμα, οι οποίες επιλέχθηκαν σε συνεργασία με τον Paul Wright από το BCA, καταγράφουν το εύρος της σύγχρονης ζωής στη Βρετανία μέσα από πανηγύρια, πάρτι καταλήψεων, σκέιτμπορντερ, καθαριστές τζαμιών και μηχανόβιους.

Παρακάτω μπορείτε να δείτε κάποιες από αυτές.

Αγώνας για το Σοσιαλισμό, Λίβερπουλ του Sam Jones

«Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε στην περιοχή Smithdown Road της πόλης, στους δρόμους γύρω από την εκκλησία όπου ο αδελφός μου είναι ιερέας. Οι περιοχές L15 και L8 του Λίβερπουλ αποτελούν εδώ και καιρό κοινωνικά κέντρα – είναι εθνοτικά και πολιτισμικά ποικίλες, αποτελούνται από ανθρώπους της εργατικής τάξης και είναι γεμάτες ζωντάνια και φασαρία.

Το Λίβερπουλ εδώ και πολλά χρόνια κλίνει προς την αριστερά και έτσι η εξάπλωση των γκράφιτι που γράφουν «Fight For Socialism» (Αγώνας για τον σοσιαλισμό) έμοιαζε με έναν ταιριαστό φόρο τιμής στην ψυχική διάθεση της πόλης μου και παρείχε ένα εντυπωσιακό σκηνικό στο οποίο μπορούσα να απαθανατίσω τους δύο νεαρούς με κουκούλες που με προσπερνούσαν με ταχύτητα πάνω σε μια μοτοσικλέτα».

Κορίτσια που κάνουν σκέιτμπορντ, Hull του Jess Bennett

«Το 2019 άρχισα να καταγράφω τα οικεία πρόσωπα των ανθρώπων που συχνάζουν στα μπαρ και τις επιχειρήσεις γύρω από την περιοχή Princes Ave του Hull. Μια μέρα, τρία κορίτσια, όλες αδελφές, πέρασαν από μπροστά μου πάνω σε σκέιτμπορντ σε σειρά ύψους με τα χιτζάμπ τους να ανεμίζουν στον αέρα.

Δεν είχα τη φωτογραφική μου μηχανή επάνω μου, μόνο το iPhone μου, και είναι πραγματικά δύσκολο να πλησιάσεις κάποιον και να του πεις «μπορώ να βγάλω μια φωτογραφία του παιδιού σου;», αλλά χαίρομαι που το έκανα.

Τα κορίτσια που έκαναν σκέιτ ήταν μια αναζωογονητική αλλαγή σε σχέση με τα καραγκιοζιλίκια στα μπαρ που είχα καταγράψει προηγουμένως. Αυτή η εικόνα είναι της Maysa, η οποία ήταν περίπου επτά ή οκτώ ετών εκείνη τη χρονική στιγμή και η μαμά τους η Hasina είναι καταπληκτική.

Δεν ήξερε τι να κάνει μαζί τους εκείνη την περίοδο του εγκλεισμού, όταν είχες μία ώρα την ημέρα για να βγεις έξω και να κάνεις κάτι, οπότε αγόρασε σε όλες ένα σκέιτμπορντ και τους έδειξε τα βασικά. Όλα έγιναν από εκεί και πέρα. Τώρα είναι όλες τους χορηγούμενες σκέιτμπορντίστριες και ραπάρουν κιόλας!»

Oldham, Greater Manchester από την Grace Potts

«Αυτό είναι το τοπικό κατάστημα με κεμπάπ στη πόλη μου και η φωτογραφία τραβήχτηκε στο πλαίσιο της πτυχιακής μου εργασίας στο Manchester Met. Αφορούσε την ιστορική αναδρομή στο Oldham και την προσπάθεια να δούμε πέρα από τα αρνητικά στερεότυπα.

Συνήθιζα να σκέφτομαι, ω, μισώ το Oldham, θέλω να φύγω από εδώ, αλλά είναι τόσο ωραίο να πηγαίνεις σπίτι και να έχεις αυτή την αίσθηση του ανήκειν. Λατρεύω να ζω στο Μάντσεστερ, αλλά μερικές φορές μπορεί να χαθείς εκεί επειδή είναι τόσο μεγάλο και υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι».

Καθαριστής τζαμιών, Bedford από τον Cameron Scrimgeour

«Ο David είναι 85 ετών και καθαρίζει παράθυρα στην πόλη Bedford από τότε που ήταν 14 ετών – δηλαδή 71 χρόνια εμπειρίας! Είναι αρκετά γνωστός στην πόλη. Τον βλέπεις τις περισσότερες ημέρες, καθώς κυκλοφορεί πάντα με το ποδήλατο του και καθαρίζει παράθυρα.

Μεγάλωσα στο Bedford και η ιδέα της πόλης και το τι σημαίνει να είσαι από αυτή την πόλη, είναι κάτι που ακόμα εξερευνώ, αλλά ο David σίγουρα αντιπροσωπεύει αυτό το μέρος. Άνθρωποι σαν κι αυτόν είναι εξαιρετικά σημαντικοί, καθώς είναι τόσο βαθιά ριζωμένοι στην τοπική κοινωνία. Μου είπε ότι δεν σχεδιάζει να αποσυρθεί ακόμα».

Trini, Deptford από τον Harry Foster

«Ο Trini είναι ένας θρύλος του Ace Cafe – του διάσημου στεκιού μηχανόβιων του Λονδίνου – και ένα από τα πρώτα μέλη του 59 Club. Η αυτοσχέδια μοτοσικλέτα του έτυχε να χαλάσει έξω από το παλιό του διαμέρισμα στο Deptford, καθώς περνούσα από εκεί μια Κυριακή. Οπότε πολύ ευγενικά μου έκανε χιούμορ για λίγα λεπτά, μου είπε μερικές υπέροχες ιστορίες από την παλιά γειτονιά και μου επέτρεψε να τραβήξω μερικά καρέ».

Hulme και Μάντσεστερ από την Anni Kay

«Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια ενός πάρτι σε κατάληψη, σε ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο δίπλα σε ένα πλυντήριο αυτοκινήτων. Ήταν ένα κράμα από διάφορες αντικουλτούρες του Μάντσεστερ, από τους καταληψίες μέχρι την queer κοινότητα και την underground rave σκηνή. Μια εκδήλωση για τους ανθρώπους, από τους ανθρώπους. Ο DJ είναι ο Jack Banner. Κάνει πολλά πράγματα στο Hulme, όπου μένω, και έχει ένα ολόκληρο στούντιο σε ένα διαμέρισμα(…)Πολλά από αυτά τα underground πάρτι έχουν επιγραφές που λένε ότι απαγορεύονται οι φωτογραφίες – αλλά εγώ τη γλιτώνω με τα πολλά επειδή έχω μεγαλώσει εδώ. Είναι τιμή μου που με αφήνουν να απαθανατίσω αυτά τα τρελά μέρη που πολλοί άλλοι άνθρωποι δεν έχουν τη δυνατότητα να δουν».

*Με πληροφορίες από Guardian | Φωτογραφίες: British Culture Archive