Επανέρχεται η πίντα στο κρασί; Πώς οι Βρετανοί επαναφέρουν μία αρχαία μέθοδο μέτρησης

Με το νέο έτος οι Βρετανοί θα μπορούν πια να πίνουν ξανά σαν τον Ουίνστον Τσόρτσιλ. Την Τετάρτη, η Κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα επιτρέψει στα καταστήματα και τις παμπ να πωλούν πίντες κρασιού που ως γνωστόν ήταν η αγαπημένη ποσότητα του πρώην πρωθυπουργού της Βρετανίας.

Σύμφωνα με τους New York Times, η επαναφορά της πίντας αποτελεί ένα ακόμα χαρακτηριστικό που άλλαξε μετά την έξοδο της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η χώρα πλέον δεν είναι αναγκασμένη να συμμορφώνεται με τους ευρωπαϊκούς κανόνες σχετικά με το βάρος και τις μετρήσεις.

Οι ελευθερίες του Brexit και η ιστορία της πίντας

H βρετανική κυβέρνηση χαρακτήρισε την αλλαγή αυτή ως μία από τις νέες ελευθερίες του Brexit. Η μπύρα, το κρασί και τα οινοπνευματώδη ποτά πωλούνται διασυνοριακά, και ενώ τα υγρά μπορεί να μην αλλάζουν από τη μία χώρα στην άλλη, τα δοχεία τους μερικές φορές αλλάζουν, σύμφωνα με τις μετρήσεις που καθορίστηκαν αιώνες πριν από τις κυβερνήσεις που προσπαθούσαν να ρυθμίσουν την πώλησή τους. Οι περισσότερες τυποποιημένες φιάλες κρασιού χωρούν 750 χιλιοστόλιτρα, ή περίπου πέντε ποτήρια, αλλά υπάρχουν και αρκετές όχι και τόσο τυποποιημένες επιλογές.

Το παραδοσιακό αυτοκρατορικό σύστημα μετρήσεων της Βρετανίας κωδικοποιήθηκε το 1824, όταν ο βρετανικός νόμος για τα βάρη και τα μέτρα τυποποίησε τη χρήση των μονάδων, συμπεριλαμβανομένων του γαλλονιού, της λίρας και της γιάρδας. Η βρετανική κυβέρνηση άρχισε να εισάγει το μετρικό σύστημα σε εθελοντική βάση το 1965, αλλά μετά την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, οι κατασκευαστές έπρεπε να εμφανίζουν μετρικές μετρήσεις εκτός από τις παραδοσιακές αυτοκρατορικές.

Η αυτοκρατορική πίντα – 568 χιλιοστόλιτρα ή λίγο κάτω από 20 αυτοκρατορικές ουγγιές υγρών – ήταν ένα από τα αγαπημένα παραδοσιακά μέτρα της Βρετανίας. Η πλησιέστερη προσέγγισή του κατά τα χρόνια της Ε.Ε. ήταν το μπουκάλι των 500 χιλιοστόλιτρων, το οποίο έχει τα δύο τρίτα του μεγέθους ενός κανονικού μπουκαλιού και χωράει περίπου τρία ποτήρια κρασί. Αυτές οι φιάλες – λιγότερο από δύο ουγγιές μικρότερες από τις μικρού μεγέθους – παραμένουν συνηθισμένες στα βρετανικά καταστήματα, όπως και μερικά άλλα μεγέθη.

Το αυτοκρατορικό σύστημα επανέρχεται μόνο στο… κρασί

Μετά το Brexit, η βρετανική κυβέρνηση άρχισε να διεξάγει επανεξέταση των ευρωπαϊκών κανονισμών που ήθελε να καταργήσει. Η ανακοίνωση της Τετάρτης για την πίντα κρασιού ήρθε αφού περίπου 100.000 άνθρωποι απάντησαν σε κυβερνητική διαβούλευση σχετικά με το αν θέλουν να επιστρέψουν ευρύτερα στο παλιομοδίτικο σύστημα μέτρησης του Ηνωμένου Βασιλείου, το οποίο δεν χρησιμοποιείται επίσημα εδώ και δεκαετίες.

Η κυβέρνηση δήλωσε ότι αποφάσισε να μην λάβει νομοθετικά μέτρα, αφού μόνο το 1,3% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι θα ήταν ανοιχτό στο να επαναφέρει το αυτοκρατορικό σύστημα. Και έτσι, ενώ η Βρετανία θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί το μετρικό σύστημα για άλλα τρόφιμα και ποτά, το μπουκάλι κρασιού σε μέγεθος μπιμπερό είναι κάτι σαν συμβολική χειρονομία.

Θέλοντας να διατηρήσει και να διαδώσει τη «μακρά και υπερήφανη ιστορία» της χώρας με τις μονάδες μέτρησης εκείνης της εποχής, η κυβέρνηση υποσχέθηκε ότι οι επιπλέον 1,8 ουγγιές του κρασιού θα «βοηθήσουν στην ενίσχυση της καινοτομίας, στην αύξηση των επιχειρηματικών ελευθεριών και στη βελτίωση των επιλογών για τους καταναλωτές.»

Θα ακολουθήσουν οι οινοπαραγωγοί; – Το ανέκδοτο του Τσόρτσιλ

Ένα μπουκάλι κρασί των 500 χιλιοστόλιτρων θα μπορούσε να πωληθεί μόνο στη βρετανική αγορά, η οποία είναι μικρότερη από εκείνη πολλών ευρωπαϊκών χωρών. Υπάρχουν περίπου 200 οινοποιεία στην Αγγλία από το 2022, σύμφωνα με την WineGB, μια ένωση οινοποιών στη Βρετανία. Η Γαλλία και η Ιταλία, που φημίζονται για την παραγωγή κρασιού τους, έχουν συγκριτικά το καθένα από αυτά δεκάδες χιλιάδες οινοποιεία.

Έτσι, είναι αβέβαιο αν κάποιοι οινοπαραγωγοί θα επιλέξουν τη νέα-παλιά μέτρηση. Αλλά τουλάχιστον ένας Βρετανός θα μπορούσε να είχε καλωσορίσει την αλλαγή, αν ζούσε ακόμα: ένα ανέκδοτο που αποδίδεται ως γνωστόν στον Τσόρτσιλ ήταν ο ισχυρισμός του ότι μια πίντα σαμπάνιας ήταν ακριβώς «αρκετή για δύο στο μεσημεριανό γεύμα και μία για το δείπνο».