Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ως υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας και ηγετική φιγούρα του Eurogroup, υπήρξε ένα από τα κεντρικότερα πρόσωπα της διαχείρισης της ελληνικής κρίσης.
Και δεν έκρυψε ποτέ τις αντιδημοφιλείς απόψεις του, όπως και την εξαρχής αντίθεσή του στα σχέδια διάσωσης.
Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου αφηγείται στο βιβλίο του «Game Over – Η Αλήθεια για την Κρίση» τις συζητήσεις τους στην πρώτη φάση της συνεργασίας τους, πριν από την απόφαση της ένταξης της Ελλάδας στον κοινό μηχανισμό ΕΕ – ΔΝΤ: «Ο Σόιμπλε ήταν ιδιαίτερα επιφυλακτικός αναφορικά με την ικανότητα της χώρας μας να αλλάξει και συχνά ήταν εξαιρετικά δηκτικός στις παρατηρήσεις του. Ομως έδειχνε να εκτιμά τις προσπάθειες που κάναμε ως κυβέρνηση, αλλά και τον τρόπο που χειριζόμουν την κατάσταση εγώ προσωπικά. Οπότε τη συγκεκριμένη ημέρα είχα την άνεση να του πω ευθέως: «Βόλφγκανγκ, πρέπει να προετοιμαζόμαστε για το πλάνο Β». Η απάντηση ήταν εξίσου ευθεία: «Γιώργο, δεν υπάρχει πλάνο Β. Οι αγορές θα ανταποκριθούν θετικά εάν δείξετε ότι μπορείτε να μειώσετε το έλλειμμα»».
Εχει πολλάκις αναφερθεί, επίσης, στην επιμονή του για αυστηρότερους κανόνες ελέγχου των ελλειμμάτων. Αλλά και στο ότι είχε επανειλημμένα κι επιμόνως προτείνει στους έλληνες ομολόγους του μια, προσωρινή έστω, έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη.
Ο Τίμοθι Γκάιτνερ
Ο Τίμοθι Γκάιτνερ, πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, στο βιβλίο του «Stress Test: Reflections on Financial Crises» είχε αφηγηθεί μια μεταξύ τους συζήτηση που αποτύπωνε το προτεσταντικό του πνεύμα: «(σ.σ. Ο Σόιμπλε) μου είπε ότι υπάρχουν πολλοί στην Ευρώπη που εξακολουθούσαν να πιστεύουν ότι το να διώξουν τους Ελληνες από την ευρωζώνη ήταν μια εύλογη – ακόμη και επιθυμητή – στρατηγική. Με το σκεπτικό ότι θα ήταν ευκολότερο για τη Γερμανία να δώσει τη στήριξη που χρειαζόταν η ευρωζώνη, επειδή ο γερμανικός λαός δεν θα αντιλαμβανόταν πλέον τη βοήθεια προς την Ευρώπη ως διάσωση για τους Ελληνες. Ταυτόχρονα, ένα Grexit θα ήταν τόσο τραυματικό που θα οδηγούσε την Ευρώπη σε μια ισχυρότερη τραπεζική και δημοσιονομική ένωση. Το επιχείρημα, δηλαδή, ήταν ότι το να αφήσουμε την Ελλάδα να καεί θα διευκόλυνε την οικοδόμηση μιας ισχυρότερης Ευρώπης».
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος
Από την άλλη, το τεχνικό μέρος της πρότασης είχε περιγράψει ο πρώην υπουργός Ευάγγελος Βενιζέλος τον Δεκέμβριο του 2016 στην επιτροπή της Βουλής για το δημόσιο χρέος: (σ.σ. Ο Σόιμπλε) μου έθεσε ευθέως δύο φορές τουλάχιστον σε πολύ κλειστές συναντήσεις το ζήτημα μήπως είναι καλύτερο για την Ελλάδα να πάει στη δραχμή. Εντάξει, θα υπάρξει μεγάλη ανθρωπιστική κίνηση, μπορούμε να διασφαλίσουμε ένα πακέτο βοήθειας και χρηματικό (όχι μεγάλο, κάποια δισεκατομμύρια ευρώ) κι ένα «αεροπορικό καραβάνι» που θα λύνει προβλήματα νοσοκομείων, σχολείων, παιδικών σταθμών, τροφοδοσίας. Και βεβαίως θα παίρνετε από τα μηχανήματα των τραπεζών σφραγισμένα ευρώ, δηλαδή μη εμπορεύσιμα, δραχμές δηλαδή, ώσπου να τυπωθεί το νέο νόμισμα, τα οποία θα είναι κάποια 50 ευρώ ή 60 ευρώ την εβδομάδα».
Ο Γιάνης Βαρουφάκης
Την άποψη αυτή συνέχισε, προφανώς, να υποστηρίζει και το 2015, κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης με τη νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Στο βιβλίο «Ανίκητοι Ηττημένοι» ο Γιάνης Βαρουφάκης θυμάται πως του είχε πει σε κατ’ ίδιαν συνάντηση τους: «Το μνημόνιο όπως είναι, χωρίς αλλαγές. Διαφορετικά δραχμή. Αν θέλεις το ευρώ, θα πρέπει να δεχθείς το μνημόνιο. Αν δεν θέλεις το ευρώ, αυτή είναι μια άλλη συζήτηση. Οι Ελληνες πρέπει να αποφασίσουν, γι’ αυτό χάρηκα όταν άκουσα τον πρωθυπουργό σας να μιλάει για δημοψήφισμα. Να το κάνετε. Και ξέρεις, αν χρειαστούν έξι μήνες για να αποφασίσουν οι Ελληνες, με την ησυχία τους, δεν υπάρχει πρόβλημα, θα σας χρηματοδοτήσουμε πλήρως […] Μην το αποκαλείς Grexit, σκέψου το σαν time out».
Πάντως, τον Ιούλιο του 2022, μιλώντας στα «ΝΕΑ», ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε παραδέχτηκε πως η Ελλάδα έχει πετύχει πολλά. «Χρειάστηκε να απαιτήσουμε πολλά από την Ελλάδα, αλλά πρωτίστως η Ελλάδα χρειάστηκε να απαιτήσει πολλά από τον εαυτό της» είπε αποτιμώντας την κρίση, τονιζοντας ότι έχει τη συνείδησή του ήσυχη, γιατί ποτέ δεν ήθελε να βλάψει, μόνο να βοηθήσει.
Οι Γλύξμπουργκ επέλεξαν για επίθετο το «De Grece», το οποίο παραπέμπει σε αξίωμα και δείχνει την εμμονή τους με τον τίτλο, τον οποίο ο ελληνικός λαός τους αφαίρεσε με το δημοψήφισμα του 1974.
Ζούμε σε μια εποχή με γρήγορους και έντονους ρυθμούς, που πολλά πράγματα μπορούν να φέρουν την καθημερινότητά μας άνω κάτω. Για αυτό ο αυτοέλεγχος είναι σημαντικός.
