Εκπαιδεύοντας τον κηδεμόνα του σκύλου

Δεν είναι λίγοι οι κηδεμόνες σκύλων που παίρνουν την απόφαση να διδάξουν στον χνουδωτό τους φίλο μαθήματα βασικής εκπαίδευσης.

Έτσι, αρχίζουν τα μαθήματα και διαπιστώνουν ότι η προσπάθειά τους δεν έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το σκυλάκι τους είναι ατίθασο, ανυπάκουο, αγύριστο κεφάλι.

Όμως, δεν αναρωτιούνται εάν εκείνοι κάνουν κάτι λάθος. Μήπως δεν δίνουν στον σκυλάκο τους να καταλάβει τι ακριβώς του ζητούν;

Για να κερδίσετε την προσοχή του σκύλου σας, θα πρέπει να έχετε αυτοπεποίθηση. Σταθερό – ήρεμο τόνο φωνής, και το κορμί σας να είναι χαλαρό και όρθιο

Η εκπαίδευση πρέπει να τελειώνει με μεγάλο ενθουσιασμό. Επαινούμε πάντα το φιλαράκι μας για την προσπάθειά του

Αρκετοί κηδεμόνες σκύλων δεν διαθέτουν επιμονή, υπομονή, ηρεμία και χρόνο.

Ευελπιστούν ότι ο σκύλος τους θα ανταποκριθεί και θα καταλάβει αμέσως αυτό που του ζητούν. Και όταν δεν το κάνει, αρχίζει ο εκνευρισμός. Η ένταση της φωνής ανεβαίνει, στην προσπάθεια τους να κάνουν τον σκύλο τους να «πειθαρχήσει». Ωστόσο, ούτε οι ίδιοι δεν… πειθαρχούν.

Για να κερδίσετε, λοιπόν, την προσοχή του σκύλου σας, θα πρέπει να έχετε αυτοπεποίθηση. Σταθερό – ήρεμο τόνο φωνής, και το κορμί σας να είναι χαλαρό και όρθιο.

Μαθήματα βασικής εκπαίδευσης

Τα μαθήματα βασικής εκπαίδευσης ξεκινούν με λουρί σε εσωτερικό χώρο. Ο τόνος της φωνής σας πρέπει να είναι ήρεμος και σταθερός.

Αν θέλετε να του μάθετε το «Κάτσε», για παράδειγμα, θα πρέπει να του λέτε κάθε φορά «Κάτσε». Και όχι «Κάτσε κάτω», «Τι είπα; Κάτσε!». Η λέξη είναι μόνο μία, και ίδια κάθε φορά που κάνετε την άσκηση.

Δεν φωνάζουμε (ο σκύλος δεν είναι κουφός), δεν τον μαλώνουμε, δεν τον τραβάμε, δεν τον πιέζουμε με το χέρι μας για να κάτσει. Με το που θα καθίσει, του προσφέρουμε λιχουδιά. Επαναλαμβάνουμε.

Το μάθημα να διαρκεί 10-15 λεπτά και με διαλλείματα. Τα μαθήματα πρέπει να γίνονται πάντα με ευχάριστο τρόπο, στο ίδιο μέρος, την ίδια ώρα και καθημερινά. Δηλαδή, πρωί ή απόγευμα ή βράδυ.

Όταν ο σκύλος μάθει το «Κάτσε», και κάθεται με την πρώτη φορά που του την λέμε, κάνουμε τα μαθήματα σε χώρους με περισσότερους περισπασμούς. Όπως είναι η βεράντα, ένα ήσυχο πάρκο, πεζοδρόμιο. Ο χώρος αλλάζει ανάλογα με την πρόοδο του σκύλου σας.

Η εκπαίδευση πρέπει να τελειώνει με μεγάλο ενθουσιασμό. Επαινούμε πάντα το φιλαράκι μας για την προσπάθειά του.

Πριν δώσετε μία «εντολή», βεβαιωθείτε ότι έχετε την προσοχή του σκύλου σας. Έχει μεγάλη σημασία το πώς και πότε δίνεται μία «εντολή».

Τι δεν κάνουμε ποτέ στον σκύλο

Ποτέ μη χτυπήσετε τον σκύλο σας. Αυτή η πράξη, θα έχει ως αποτέλεσμα να σας φοβάται και να μη σας εμπιστεύεται.

Επιθυμούμε έναν σκύλο που δεν θα μας φοβάται, που θα μας εμπιστεύεται και θα μας σέβεται. Και, βεβαίως, τον σεβόμαστε κι εμείς.

Σε περίπτωση που δεν έχετε τα επιθυμητά αποτελέσματα, ζητήστε βοήθεια από κάποιον ειδικό. Για να σας δείξει την τεχνική, αλλά και για να σας μυήσει στον τρόπο με τον οποίο οι σκύλοι αντιλαμβάνονται τον κόσμο και στη «γλώσσα του σώματός» τους. Επίσης, θα πρέπει να γνωρίζετε πως υπάρχει και η εκπαίδευση συμπεριφοράς.

Να μοιράζεστε στιγμές με τον πιστό σας φίλο. Να του αφιερώνετε πάντα χρόνο. Να παίζετε μαζί του. Να τον χαϊδεύετε. Να τον φροντίζετε και να τον προστατεύετε από το κρύο ή τη ζέστη. Να μην του στερείτε τις βόλτες. Να τον αφήνετε να μυρίζει. Να παίζει με άλλα σκυλιά (αν θέλει). Να του δείχνετε ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος.

Και να θυμάστε πάντα ότι οι σκύλοι αγαπούν τη ρουτίνα. Να έχουν το πρόγραμμά τους.

Εάν καταφέρετε να καθοδηγείτε εσείς τον σκύλο, κι όχι ο σκύλος εσάς, τότε όλα, ως προς την εκπαίδευσή του, θα γίνουν πιο εύκολα.