Όταν συναντήσαμε τον καλλιτεχνικό διευθυντή του ΚΘΒΕ Αστέριο Πελτέκη, πριν περίπου έναν χρόνο, μας είχε τονίσει ότι ο βασικός στόχος του μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ήταν «η προσπάθεια για ένα νέο ξεκίνημα, ένα θέατρο συμπερίληψης που θα αγκαλιάζει όλες τις υπόλοιπες τέχνες, όπως οφείλει το θέατρο και ένας κρατικός μηχανισμός, ο μεγαλύτερος στη Βόρεια Ελλάδα και ίσως ο μεγαλύτερος στα Βαλκάνια, ο οποίος έχει μια αποστολή να παράγει πολιτιστικό προϊόν και να απευθύνεται σε όλους.
Προσπαθούμε όλη η ομάδα, να φτάσουμε σε μια ποθητή εξωστρέφεια, ωστόσο το κύριο μέλημα μας είναι να επιστρέψει ο κόσμος στις αίθουσες. Αλλά και να φέρουμε και τους νέους στο θέατρο. Είμαστε μια πόλη με 160.000 φοιτητές και καλό θα είναι αυτοί να γίνουν η πηγή της ανατροφοδότησης, του restart της πολιτιστικής δραστηριότητας.».
Και όπως όλα δείχνουν οι αρχικοί στόχοι του έχουν ευοδωθεί, αφού οι παραστάσεις του ΚΘΒΕ έχουν αγκαλιαστεί θερμά από το θεατρικό κοινό της Θεσσαλονίκης πολλές εκ των οποίων είναι sold out.
Ένα εμβληματικό έργο που αποτελεί μια αναδρομή στην ιστορία της ελληνικής επιθεώρησης
Βίρα τις Άγκυρες για ξένους τόπους
Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, στις 17 Δεκεμβρίου έκανε πρεμιέρα η παράσταση «Βίρα τις Άγκυρες» το εμβληματικό έργο – αναδρομή στην ιστορία της ελληνικής επιθεώρησης. Ένα έργο που αγαπήθηκε από το κοινό, από την πρώτη παρουσίασή του όταν ανέβηκε το 1997 από το Εθνικό Θέατρο, την εποχή που καλλιτεχνικός διευθυντής ήταν ο Νίκος Κούρκουλος σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή, και πρωταγωνιστές μεταξύ άλλων τον Γιάννη Μπέζο, τον Αντώνη Λουδάρο, την Εβελίνα Παπούλια κ.α
Ευελπιστούμε να προσφέρουμε το γέλιο και την ψυχαγωγία, που τόσο πολύτιμα είναι στις μέρες μας
«Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 130 χρόνων από την πρώτη ελληνική επιθεώρηση, γιορτάζουμε αυτό το μοναδικό θεατρικό είδος. Ένα είδος που προέκυψε από την ιστορική διαδρομή της θεατρικής τέχνης, εκκινώντας από τον Αριστοφάνη και καταλήγοντας στο φυσικό του χώρο, στον τόπο που γεννήθηκε το θέατρο, ως ένα νέο θεατρικό είδος στις αρχές του 20ου αιώνα, μετά από μια δαιδαλώδη διαδρομή με πολλές ανατροπές, δάνεια και αντιδάνεια από διάφορες χώρες και πολιτισμούς.» σημειώνει ο σκηνοθέτης της παράστασης Αστέριος Πελτέκης
Νικολέττα Βλαβιανού
«30 περίπου χρόνια μετά το πρώτο ανέβασμα έχουμε την τιμή να μας παραχωρούν το δικαίωμα να ανεβάσουμε και πάλι αυτό υπέροχο κείμενο για να θυμηθούμε μέσα από την ψυχαγωγία, την ομορφιά του κειμένου, το κέφι και το γέλιο που χαρίζει αλλά και τον προβληματισμό τον οποίο μπορεί να περικλείει.
Αυτή την υπέροχη διαδρομή η οποία συμπορεύεται με την ιστορική διαδρομή του πολύπαθου ελληνικού λαού σε μια περίοδο ενός «δραστήριου αιώνα», δυο παγκόσμιων πολέμων, ενός ψυχρού πόλεμου που μας «συντρόφευε» για μεγάλο χρονικό διάστημα αλλά και πολλών μεγάλων διανοητικών, κοινωνικών, πολιτικών αλλά και τεχνολογικών αλλαγών.»
Ο μοναδικός Παντελής Καναράκης ως Ζανό
Η παράσταση
Ο Αστέριος Πελτέκης υπογράφει σκηνοθετικά με επιτυχία μια καλοδουλεμένη, σε γοργό ρυθμό τρίωρη παράσταση, με χορό, τραγούδια, ζωντάνια, χιούμορ, έξυπνους, εύστοχους και καυστικούς διαλόγους των ηρώων, η οποία κερδίζει το κοινό από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό χειροκροτώντας τους πρωταγωνιστές σχεδόν σε κάθε σκηνή τους.
Οι δύο συγγραφείς Μιχάλης Ρέππας και Θανάσης Παπαθανασίου αντλούν υλικό από αυτοβιογραφίες μεγάλων πρωταγωνιστριών της εποχής, όπως η Σπεράντζα Βρανά, η Άννα Καλουτά, η Μαρίκα Νέζερ, η Ζωζώ Σαπουντζάκη, συνδυάζοντάς το με βιογραφικά στοιχεία μεγάλων κυριών του θεάτρου, αλλά και με αφηγήσεις ή φήμες που κυκλοφορούσαν στον θεατρικό χώρο της εποχής.
Χορός, τραγούδι, μια λαμπερή παράσταση
Επιθεώρηση όπως παλιά
Λαμπερά κοστούμια και εντυπωσιακά σκηνικά συνθέτουν ένα άρτιο θεατρικό αποτέλεσμα, παράλληλα με τη ζωντανή μουσική επί σκηνής δημιουργώντας ακριβώς την ατμόσφαιρα της επιθεώρησης, που στόχο έχει να ψυχαγωγήσει και ταξιδέψει τον θεατή.
Ορέστης Τζιόβας και Κλειώ Δανάη Οθωναίου
Αεικίνητος ο πολυπληθής θιάσος ανάμεσα τους η Νικολέττα Βλαβιανού στους ρόλους της Παυλίνας Δαμάσκου και της Σμαρώς Μπιζάνη, ο Παντελής Καναράκης ως Ζανό, η Κλειώ Δανάη Οθωναίου ως Ροζαλία, ο Ορέστης Τζιόβας ως Λάμπρος Ρινάλδης και Γιώργος Σαράντος κρατούν το ενδιαφέρον του κοινού αμείωτο καθόλη τη διάρκεια της παράστασης.
Οι Γλύξμπουργκ επέλεξαν για επίθετο το «De Grece», το οποίο παραπέμπει σε αξίωμα και δείχνει την εμμονή τους με τον τίτλο, τον οποίο ο ελληνικός λαός τους αφαίρεσε με το δημοψήφισμα του 1974.
Ζούμε σε μια εποχή με γρήγορους και έντονους ρυθμούς, που πολλά πράγματα μπορούν να φέρουν την καθημερινότητά μας άνω κάτω. Για αυτό ο αυτοέλεγχος είναι σημαντικός.
