Claudine Gay: Αυτό που μόλις συνέβη στο Χάρβαρντ είναι μεγαλύτερο από μένα

Την Τρίτη, πήρα την οδυνηρή αλλά αναγκαία απόφαση να παραιτηθώ από πρόεδρος του Χάρβαρντ. Για εβδομάδες, τόσο εγώ όσο και το ίδρυμα στο οποίο αφιέρωσα την επαγγελματική μου ζωή δέχονταν επιθέσεις. Ο χαρακτήρας και η νοημοσύνη μου έχουν αμφισβητηθεί. Η δέσμευσή μου στην καταπολέμηση του αντισημιτισμού έχει αμφισβητηθεί. Τα εισερχόμενά μου έχουν κατακλυστεί από ύβρεις, συμπεριλαμβανομένων απειλών θανάτου. Με έχουν αποκαλέσει με τη λέξη «Ν» περισσότερες φορές από όσες θέλω να μετρήσω.

Η ελπίδα μου είναι ότι με την παραίτησή μου θα στερήσω από τους δημαγωγούς την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν περαιτέρω ως όπλο την προεδρία μου στην εκστρατεία τους για την υπονόμευση των ιδανικών που εμψυχώνουν το Χάρβαρντ από την ίδρυσή του: Αριστεία, διαφάνεια, ανεξαρτησία, αλήθεια.

«Στην αρχική μου αντίδραση στις φρικαλεότητες της 7ης Οκτωβρίου, θα έπρεπε να είχα δηλώσει με μεγαλύτερη έμφαση αυτό που όλοι οι άνθρωποι με καλή συνείδηση γνωρίζουν: Η Χαμάς είναι μια τρομοκρατική οργάνωση που επιδιώκει την εξάλειψη του εβραϊκού κράτους»

Καθώς αναχωρώ, πρέπει να σας προειδοποιήσω

Η εκστρατεία εναντίον μου δεν αφορούσε μόνο ένα πανεπιστήμιο και έναν ηγέτη. Αυτή ήταν απλώς μια μεμονωμένη αψιμαχία σε έναν ευρύτερο πόλεμο για να καταρρεύσει η δημόσια πίστη σε πυλώνες της αμερικανικής κοινωνίας. Εκστρατείες αυτού του είδους συχνά ξεκινούν με επιθέσεις κατά της εκπαίδευσης και της εμπειρογνωμοσύνης, επειδή αυτά είναι τα εργαλεία που εξοπλίζουν καλύτερα τις κοινότητες να διακρίνουν την προπαγάνδα.

Αλλά τέτοιες εκστρατείες δεν τελειώνουν εκεί. Οι αξιόπιστοι θεσμοί όλων των τύπων – από τους οργανισμούς δημόσιας υγείας μέχρι τους ειδησεογραφικούς οργανισμούς – θα συνεχίσουν να πέφτουν θύματα συντονισμένων προσπαθειών υπονόμευσης της νομιμότητάς τους και καταστροφής της αξιοπιστίας των ηγετών τους. Για τους καιροσκόπους που κινούν τον κυνισμό για τους θεσμούς μας, καμία νίκη ή ανατροπή ηγέτη δεν εξαντλεί τον ζήλο τους.

Δείτε το βίντεο 

Ναι, έκανα λάθη

Στην αρχική μου αντίδραση στις φρικαλεότητες της 7ης Οκτωβρίου, θα έπρεπε να είχα δηλώσει με μεγαλύτερη έμφαση αυτό που όλοι οι άνθρωποι με καλή συνείδηση γνωρίζουν: Η Χαμάς είναι μια τρομοκρατική οργάνωση που επιδιώκει την εξάλειψη του εβραϊκού κράτους. Και σε μια ακρόαση στο Κογκρέσο τον περασμένο μήνα, έπεσα σε μια καλοστημένη παγίδα. Παρέλειψα να διατυπώσω με σαφήνεια ότι οι εκκλήσεις για γενοκτονία του εβραϊκού λαού είναι απεχθείς και απαράδεκτες και ότι θα χρησιμοποιήσω κάθε μέσο που έχω στη διάθεσή μου για να προστατεύσω τους μαθητές από αυτό το είδος μίσους.

Πιο πρόσφατα, οι επιθέσεις επικεντρώθηκαν στην υποτροφία μου. Οι επικριτές μου διαπίστωσαν περιπτώσεις στα ακαδημαϊκά μου συγγράμματα όπου κάποιο υλικό αναπαρήγαγε τη γλώσσα άλλων επιστημόνων, χωρίς την κατάλληλη αναφορά. Πιστεύω ότι όλοι οι μελετητές αξίζουν πλήρη και κατάλληλη αναγνώριση για το έργο τους. Όταν έμαθα για αυτά τα λάθη, ζήτησα αμέσως διορθώσεις από τα περιοδικά στα οποία δημοσιεύτηκαν τα επισημασμένα άρθρα, σύμφωνα με τον τρόπο που έχω δει να αντιμετωπίζονται παρόμοιες περιπτώσεις καθηγητών στο Χάρβαρντ.

Ποτέ δεν παραποίησα τα ερευνητικά μου ευρήματα, ούτε διεκδίκησα ποτέ τα εύσημα για την έρευνα άλλων. Επιπλέον, τα σφάλματα αναφοράς δεν πρέπει να αποκρύπτουν μια θεμελιώδη αλήθεια: Υποστηρίζω με υπερηφάνεια το έργο μου και τον αντίκτυπό του στον τομέα.

Ποτέ δεν φανταζόμουν…

Παρά τον εμμονικό έλεγχο των συγγραμμάτων μου που έχουν αξιολογηθεί από ομότιμους, λίγοι έχουν σχολιάσει την ουσία της επιστήμης μου, η οποία επικεντρώνεται στη σημασία της κατοχής μειονοτικών αξιωμάτων στην αμερικανική πολιτική. Η έρευνά μου συγκέντρωσε συγκεκριμένα στοιχεία για να δείξει ότι όταν οι ιστορικά περιθωριοποιημένες κοινότητες αποκτούν μια ουσιαστική φωνή στους διαδρόμους της εξουσίας, αυτό σηματοδοτεί μια ανοιχτή πόρτα εκεί που πριν πολλοί έβλεπαν μόνο εμπόδια. Και αυτό, με τη σειρά του, ενισχύει τη δημοκρατία μας.

Κατά τη διάρκεια αυτής της εργασίας, έθεσα ερωτήματα που δεν είχαν τεθεί, χρησιμοποίησα μεθόδους ποσοτικής έρευνας αιχμής και δημιούργησα μια νέα αντίληψη για την αντιπροσώπευση στην αμερικανική πολιτική. Το έργο αυτό δημοσιεύθηκε στα κορυφαία περιοδικά πολιτικής επιστήμης της χώρας και έδωσε αφορμή για σημαντικές έρευνες από άλλους μελετητές.

Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα έπρεπε να υπερασπιστώ μια έρευνα δεκαετιών και ευρείας εκτίμησης, αλλά οι τελευταίες εβδομάδες έχουν καταστρέψει την αλήθεια. Εκείνοι που έκαναν αμείλικτη εκστρατεία για την εκδίωξή μου από το φθινόπωρο συχνά χρησιμοποιούσαν ψέματα και προσβολές ad hominem, όχι λογικά επιχειρήματα. Ανακύκλωναν κουρασμένα φυλετικά στερεότυπα για το ταλέντο και την ιδιοσυγκρασία των μαύρων. Προώθησαν μια ψευδή αφήγηση αδιαφορίας και ανικανότητας.

«Δεν μου διαφεύγει ότι αποτελώ τον ιδανικό καμβά για την προβολή κάθε ανησυχίας σχετικά με τις γενεαλογικές και δημογραφικές αλλαγές που εκτυλίσσονται στα αμερικανικά πανεπιστήμια: Μια μαύρη γυναίκα που επιλέχθηκε να ηγηθεί ενός ιστορικού ιδρύματος»

Photo: Reuters

Μια μαύρη γυναίκα που επιλέχθηκε να ηγηθεί ενός ιστορικού ιδρύματος

Δεν μου διαφεύγει ότι αποτελώ τον ιδανικό καμβά για την προβολή κάθε ανησυχίας σχετικά με τις γενεαλογικές και δημογραφικές αλλαγές που εκτυλίσσονται στα αμερικανικά πανεπιστήμια: Μια μαύρη γυναίκα που επιλέχθηκε να ηγηθεί ενός ιστορικού ιδρύματος. Κάποια που βλέπει τη διαφορετικότητα ως πηγή θεσμικής δύναμης και δυναμισμού. Κάποια που έχει υποστηρίξει ένα σύγχρονο πρόγραμμα σπουδών που εκτείνεται από τα σύνορα της κβαντικής επιστήμης μέχρι την παραμελημένη από καιρό ιστορία των Ασιατών Αμερικανών. Κάποιος που πιστεύει ότι μια κόρη αϊτινών μεταναστών έχει κάτι να προσφέρει στο παλαιότερο πανεπιστήμιο της χώρας.

Ακόμα το πιστεύω αυτό. Καθώς επιστρέφω στη διδασκαλία και την επιστήμη, θα συνεχίσω να υπερασπίζομαι την πρόσβαση και τις ευκαιρίες, και θα φέρω στο έργο μου την αρετή που συζήτησα στην ομιλία που εκφώνησα κατά την ορκωμοσία μου ως πρόεδρος: Το θάρρος. Διότι είναι το θάρρος που με έχει στηρίξει καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας μου και είναι το θάρρος που χρειάζεται για να σταθώ απέναντι σε όσους προσπαθούν να υπονομεύσουν αυτό που κάνει τα πανεπιστήμια μοναδικά στην αμερικανική ζωή.

Τα πανεπιστήμια πρέπει να παραμείνουν ανεξάρτητοι χώροι

Έχοντας πλέον δει πόσο γρήγορα η αλήθεια μπορεί να γίνει θύμα εν μέσω διαμάχης, θα ήθελα να προτρέψω σε μια ευρύτερη προσοχή: Σε τεταμένες στιγμές, ο καθένας από εμάς πρέπει να είναι πιο επιφυλακτικός από ποτέ απέναντι στις πιο δυνατές και ακραίες φωνές στην κουλτούρα μας, όσο καλά οργανωμένες ή καλά διασυνδεδεμένες και αν είναι. Πολύ συχνά επιδιώκουν ιδιοτελείς ατζέντες που θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται με περισσότερες ερωτήσεις και λιγότερη ευπιστία.

Οι πανεπιστημιουπόλεις της χώρας μας πρέπει να παραμείνουν χώροι όπου οι φοιτητές μπορούν να μάθουν, να μοιραστούν και να αναπτυχθούν μαζί, όχι χώροι όπου ριζώνουν μάχες με αντιπροσώπους και πολιτικές μεγαλοστομίες. Τα πανεπιστήμια πρέπει να παραμείνουν ανεξάρτητοι χώροι όπου το θάρρος και η λογική ενώνονται για να προωθήσουν την αλήθεια, ανεξάρτητα από τις δυνάμεις που τους εναντιώνονται.

*Η Claudine Gay είναι πρώην πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, όπου είναι καθηγήτρια κυβέρνησης και αφρικανικών και αφροαμερικανικών σπουδών.

*Με στοιχεία από nytimes.com