Σκύλος: Τα πρώτα δείγματα επιθετικότητας – Δεν τα αφήνουμε να εξελιχθούν

Η επιθετικότητα που μπορεί να παρουσιάσει ένας σκύλος, είναι ένα σοβαρό και σύνθετο πρόβλημα συμπεριφοράς.

Γι’ αυτό, όσοι έχουν βάλει στη ζωή τους έναν σκύλο, οφείλουν να γνωρίζουν πώς να τη διαχειριστούν. Και αν δεν είναι σε θέση να το κάνουν, πρέπει οπωσδήποτε να ζητήσουν τη καθοδήγηση ενός επαγγελματία εκπαιδευτή σκύλων.

Δυστυχώς, αρκετοί κηδεμόνες σκύλων δεν δίνουν ιδιαίτερη σημασία στις πρώτες ενδείξεις επιθετικής συμπεριφοράς του σκύλου τους.

«Είναι γεγονός ότι ένας ιδιοκτήτης μπορεί να παρατηρήσει κάποια σημάδια επιθετικότητας στον σκύλο του, αλλά να μη δώσει ιδιαίτερη σημασία. Και αυτή η συμπεριφορά, να εξελιχθεί σε μόνιμη κατάσταση. Βέβαια, υπάρχει και η κατηγορία των ανθρώπων που δικαιολογούν την κατάσταση, είτε λόγω της νεαρής ηλικίας, είτε λόγω του μεγέθους, που είναι σαν λούτρινο. Ό,τι κι αν ισχύει, είναι, απλά, λάθος. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία στο να αφήσουμε την επιθετικότητα του σκύλου να εξελιχθεί», επισημαίνει η εκπαιδεύτρια σκύλων, Αλεξάνδρα Κώττα.

Ένας σκύλος πριν κάνει επίθεση, δίνει κάποια σημάδια, τα οποία πρέπει να γνωρίζουμε

Ένα κουτάβι, σίγουρα ομορφαίνει τη ζωή μας, όπως λέει η εκπαιδεύτρια, αλλά δεν μπορούμε να βρίσκουμε χαριτωμένες τέτοιες συμπεριφορές. Και, ίσως, να πιστεύουμε ότι, μεγαλώνοντας, όλα θα διορθωθούν.

«Ειδικά τα κουτάβια είναι σαν ένα «άσπρο χαρτί», στο οποίο ζωγραφίζουμε. Δηλαδή, θέτουμε τις σωστές βάσεις για να μεγαλώσουμε έναν ισορροπημένο σκύλο», τονίζει η κα Κώττα.

Όπως, ακριβώς, και στα μικρόσωμα σκυλάκια. Μπορεί να μοιάζουν με λούτρινα, και να είναι «της αγκαλιάς», αλλά, όπως λέει, χρειάζονται και εκείνα την καθοδήγησή μας. Όπως όλοι οι σκύλοι, άλλωστε. Μπορούν να εκδηλώσουν την ίδια επιθετικότητα, για τους ίδιους λόγους με ένα μεγαλόσωμο. Με τη μόνη διαφορά, ότι ο τραυματισμός δεν θα είναι τόσο σοβαρός. Αλλά θα είναι δάγκωμα.

Τip προσοχής

Ποιες είναι, λοιπόν, οι συμπεριφορές που δεν πρέπει να προσπερνάμε, αλλά και ποιες οι δικές μας που πρέπει να αποφεύγουμε;

Η κα Κώττα μας δίνει κάποια παραδείγματα.

1. Το σκυλάκι μας, κάθε φορά που παίζουμε, το αφήνουμε να μάς δαγκώνει. Είναι λάθος, γιατί του ενισχύουμε μια έμφυτη τάση, και υπάρχει η πιθανότητα να αρχίσει να μάς δαγκώνει «για πλάκα».
2. Παρατηρούμε ότι, όταν πάμε να καθίσουμε κοντά του, μάς ρίχνει μια λοξή ματιά. Μπορεί και να μάς γρυλίσει. Τότε σκεφτόμαστε: «Ας καθίσω στην πολυθρόνα». Και το παραβλέπουμε. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ενισχύουμε την κτητική του συμπεριφορά.
Η συνέχεια θα είναι, να το κάνει και την επόμενη φορά, που θα πάμε να πάρουμε το παιχνίδι του για να παίξουμε.
3. Μπορεί να συνηθίζουμε να του λέμε με έμφαση: «Κοίτα! Γάτα!». Ή, όταν χτυπά το κουδούνι: «Ποιος είναι; Ποιος είναι;». Πράξεις που του κινούν το ενδιαφέρον.
4. Στη βόλτα με τον σκύλο μας πρέπει να περπατάμε «μαζί». Εάν προπορεύεται –και βρίσκεται αρκετά μπροστά μας-, του «ξυπνάμε» το ένστικτο της προστασίας. Άρα, του δίνουμε το ελεύθερο να μας προστατέψει από κάτι που δεν χρειάζεται. Και όταν εκδηλώσει για πρώτη φορά αυτή τη συμπεριφορά, τον μαλώνουμε. Και σταματά. Βλέπουμε, όμως, ότι εξακολουθεί να το κάνει, καθώς με αυτόν τον τρόπο δεν καταλαβαίνει τι του ζητάμε.
«Είναι λάθη της καθημερινότητας μας, που ενισχύουν τις ενστικτώδεις συμπεριφορές του σκύλου μας. Όπως, για παράδειγμα, το κυνήγι, το γάβγισμα. Και είναι δεδομένο, ότι το πρόβλημα θα κάνει την εμφάνισή του», επισημαίνει η κα Κώττα.

Είδη επιθετικότητας

Κάποια από τα είδη επιθετικότητας που αναφέρει η εκπαιδεύτρια, είναι:
● Εδαφική κατοχή: Δηλαδή, είναι ανεπιθύμητος όποιος μπαίνει στο χώρο του.
● Μη σωστά κοινωνικοποιημένα σκυλιά αντιδρούν άσχημα σε παρουσία άλλων σκύλων.
● Επιθετικότητα που σχετίζεται με την αναπαραγωγή
● Επιθετικότητα λόγω κάποιας πάθησης, και πονάει
● Επιθετικότητα επειδή υπερασπίζεται κάτι που του ανήκει
● Επιθετικότητα λόγω φόβου. Δηλαδή, αντί να υποχωρήσει, ο σκύλος επιτίθεται
● Να μην έχει εκπαιδευτεί σωστά
● Επιθετικότητα λόγω μη θέσπισης ορίων από τη δική μας πλευρά
● Επιθετικότητα λόγω DNA
● Ελλιπής εκτόνωση

Ένας σκύλος, όπως λέει η εκπαιδεύτρια, πριν κάνει επίθεση, δίνει κάποια σημάδια, τα οποία πρέπει να γνωρίζουμε. Τόσο για τη δική μας προστασία, όσο και για του σκύλου, αλλά και των συνανθρώπων μας.

«Όταν εντοπίσουμε κάποιο πρόβλημα επιθετικής συμπεριφοράς, πρέπει να ζητήσουμε βοήθεια από έναν επαγγελματία. Και να μην προσπαθήσουμε να το λύσουμε μόνοι μας. Όσο και να το θέλουμε, δεν έχουμε τις απαραίτητες γνώσεις για την επίλυση αυτών των θεμάτων», διευκρινίζει η κα Κώττα.

Στο σημείο αυτό η εκπαιδεύτρια διευκρινίζει ότι υπάρχουν εκπαιδευτικά εξαρτήματα, αλλά δεν είναι η λύση. Το φίμωτρο, για παράδειγμα δεν λύνει το πρόβλημα της επιθετικότητας. Η αιτία είναι που πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Υποστηρίζει ότι ένας επιθετικός σκύλος θα βοηθηθεί από χέρια που γνωρίζουν. Αντίθετα, η κατάσταση μπορεί να χειροτερέψει, και να προκύψουν και προβλήματα υγείας στον σκύλο, εάν τον αναλάβουν χέρια χωρίς γνώσεις.

Αντιμετωπίζεται η επιθετικότητα;

«Πάντα μπορεί να υπάρξει λύση. Μπορεί να χρειάζεται χρόνο, έτσι ώστε να περιοριστεί σε κάποιες περιπτώσεις. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις μπορεί να εξαλειφτεί εντελώς. Υπάρχουν, όμως, και οι περιπτώσεις που, δυστυχώς, δεν μπορούν να σωθούν. Αλλά είναι ελάχιστες. Και οι περισσότερες είναι εξέλιξη κακών χειρισμών. Δεν το βάζουμε κάτω. Παλεύουμε μέχρι τέλους», τονίζει η κα Κώττα.

Ο σκύλος είναι μέλος της οικογένειας μας

Και καταλήγει: «Δίνουμε πάντα την ευκαιρία στον σκύλο μας για το καλύτερο αποτέλεσμα. Γιατί είναι μέλος της οικογένειας μας. Δεν υπάρχουν σκυλιά που δεν διορθώνονται. Αρκεί, η προσπάθεια μας να είναι η σωστή».

* Η κυρία Αλεξάνδρα Κώττα είναι απόφοιτος της Σχολής «Star Dogs Trainer Academy» εκπαίδευση σκύλων, και έχει παρακολουθήσει σεμινάρια για την εκπαίδευση αλόγων επί εδάφους με δάσκαλο το Βασίλη Μπουρντένα. Έχει αποφοιτήσει από το Αρσάκειο Ψυχικού, και στη συνέχεια τελείωσε την ιατρική αισθητική. Έχει εργαστεί στον χώρο του φαρμακείου.

Και όπως λέει: «Αφορμή για να ασχοληθώ με τα ζώα συντροφιάς ήταν ένας σκύλος, η Ήρα. Στην κυριολεξία έπεσε πάνω μου. Είχε αρκετά προβλήματα συμπεριφοράς, κυρίως φόβου και επιθετικές διαθέσεις προς άλλα σκυλιά. Έκανα ότι μπορούσα να βελτιώσω την ψυχολογία της, καθώς όταν με βρήκε ήμουν 17 ετών. Και είχα άγνοια με την εκπαίδευση. Περάσαμε μαζί πολλά σημαντικά χρόνια. Και στο τέλος είπα τα καταφέραμε ΜΑΖΙ! Όταν την έχασα κατάλαβα, πως αυτό που ήθελα να κάνω ήταν να βοηθάω κάθε σκύλο, ώστε να ζει ευτυχισμένος.
Με σκοπό να μπορώ να βοηθήσω, και άλλους ανθρώπους, που είναι στην θέση, που υπήρξα. Και να μπορώ να τους δώσω λύσεις.
Όπως συνηθίζω να λέω, δεν αρκεί μόνο η αγάπη χρειάζεται και η γνώση».

Είναι δημιουργός της σελίδας «Glow Paw Εκπαίδευση και ψυχολογία ζώων συντροφιάς».