Πέθανε η ποιήτρια Ολυμπία Καράγιωργα

Σε ηλικία 90 ετών πέθανε η σπουδαία ποιήτρια, Ολυμπία Καράγιωργα.

Γεννήθηκε τον Οκτώβρη του  1934 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ο πατέρας της καταγόταν από το Ροεινό της ορεινής Αρκαδίας και η μητέρα της, Αλεξανδρινή με καταγωγή από τη Λέρο. Σχολείο πήγε στα Ελληνικά Εκπαιδευτήρια Μανσούρας  (1940 – 1952)

Συνέχισε τις σπουδές της μέχρι το 1956 στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο του Καΐρου (A.U.C.). Κατόπιν στην Καλιφόρνια των Η.Π.Α, φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, όπου μέχρι το 1959, σπούδασε Αγγλική – Αμερικανική Λογοτεχνίας και Δημιουργική Γραφή.

Το 1959 οπότε έφτασε από τη Νέα Υόρκη στην Αθήνα, σπούδασε τη μέθοδο Στανισλάβσκι στη Σχολή Θεάτρου Χρήστου Βαχλιώτη και αυτοσχεδιασμό. Σμίγει με συγγραφείς και ποιητές που θα ξεκινήσουν τη γενιά του ’60. Διδάσκει για χρόνια  αγγλικά στο Αμερικανικό Κολλέγιο Θηλέων του Ελληνικού, στη Σχολή Μωραΐτη και στο Αμερικανικό Κολλέγιο του Παλαιού Ψυχικού και της Κάντζας.

Το 1966 ακολούθησε η δεύτερη, με τίτλο Τα μεγάφωνα. Ακολούθησαν οι συλλογές: Το μεγάλο κύμα (1974), Ποιος (1985), Προχωρώντας στο χρόνο, Σκόρπια (1997), Μάτια του έρωτα (1997).

Έχει μεταφράσει Φ. Γκ. Λόρκα, Ντ. Χ.Λώρενς, Αλμπέρ Καμύ και Ευριπίδη. Το 2002 τιμήθηκε με το βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας για τη μετάφραση του Καλιγούλα του Αλμπέρ Καμύ, το 2010 με το Βραβείο Λυρικής Ποίησης της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή της Χειμώνας στη Λέρο και το 2011 με το βραβείο «Όμηρος» του 1ου φεστιβάλ Μεσογειακής Ποίησης.

Το συλλυπητήριο μήνυμα της Λίνας Μενδώνη

Πληροφορούμενη τον θάνατο της Ολυμπίας Καράγιωργα η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Η συγγραφέας και ποιήτρια Ολυμπία Καράγιωργα γεννήθηκε «στην Αίγυπτο, την πατρίδα της καρδιάς της», σε μια οικογένεια που ο πατέρας της «ήταν λάτρης κάθε γνήσιου ελληνικού». Έμαθε γράμματα στα «Ελληνικά Εκπαιδευτήρια» της Μανσούρας, πόλη ποιητική, από μόνη της. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο του Stanford και γύρισε στη Ελλάδα κατακτώντας εξέχουσα θέση στη λογοτεχνική γενιά του ‘60.

Ηταν δημιουργός, παθιασμένη με ό,τι καταπιάστηκε: Mε το θέατρο, κοντά στον δάσκαλο Χρήστο Βαχλιώτη, για το θέαμα και το θέμα της ζωής του Νιζίσνσκι- «Ψηλός περήφανος,… κι αγαπούσε τον Έρωτα χορεύοντας»- με τον Ευριπίδη, με τα τραγούδια του Λόρκα, την ποίηση Γιώργου Σαραντάρη- «του μελούμενου»-, τον ερωτικό λόγο του Λόρενς, του Όσκαρ Ουάιλντ, τον παραλογισμό στον Καμύ ως και την Βιρτζίνια Γουλφ. Το μεγάλο, ευαίσθητο, λυρικό ποιητικό της έργο, με την αδιόρατη μελαγχολία ανεκπλήρωτων ερώτων, αλλά και με τη λύτρωση ως προσδοκία του μέλλοντος, δίκαια τιμήθηκε με το Βραβείο Λυρικής Ποίησης της Ακαδημίας Αθηνών το 2010. Η ζωή της, διαρκής αναζήτηση. Γύρισε και φώλιασε στο οικογενειακό τους αρχοντικό, στη Λέρο:

Απόψε

Θα με σκεπάσεις μ’ άσπρο σεντόνι

Θα κοιμηθώ

Την αποχαιρετώ με σεβασμό. »

Με αγάπη για τη Λέρο

Η Ολυμπία Καράγιωργα έδωσε μεγάλους και νικηφόρους αγώνες για την υπεράσπιση του παραδοσιακού χαρακτήρα της Αγίας Μαρίνας και την υπεράσπιση του περιβάλλοντος και του πολιτισμού του νησιού.