Καλοκαίρι του 2018, κάπου στο Ισραήλ, περίπου 130 ειδικοί και αρμόδιοι από 15 χώρες μένανε ενθουσιασμένοι από τις δοκιμές ενός προηγμένου ισραηλινού συστήματος ενεργητικής προστασίας, του «Trophy». Θεωρήθηκε μια καταπληκτική λύση έναντι πυραύλων, προστατεύοντας θωρακισμένα οχήματα.

Η εποχή των δοκιμών όμως τελείωσε και η πραγματικότητα είναι πιο σκληρή για το Ισραήλ.

Το περασμένο Σάββατο στο όρος Μερόν άρχισε να βρέχει πυραύλους από του πουθενά. Την επόμενη μέρα οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις παραδέχτηκαν ότι τα χτυπήματα προκάλεσαν ζημιές σε εγκαταστάσεις σε αεροπορική βάση στην περιοχή, η οποία ελέγχει τους αιθέρες του βόρειου τομέα της χώρας.

Σε βίντεο που δημοσίευσε η Χεζμπολάχ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης φαίνεται ότι ένας μεγάλος αριθμός πυραύλων προσέκρουαν με σφοδρότητα τη περιοχή. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Χεζμπολάχ, δεκάδες πύραυλοι διαφόρων τύπων εκτοξεύτηκαν εναντίον της βάσης από το χωριό Γιαρούν του Λιβάνου, το οποίο βρίσκεται δύο χιλιόμετρα βόρεια των συνόρων με το Ισραήλ και απέχει μόλις 9,5 χιλιόμετρα από το βουνό.

Όπως αναφέρει σχετικό ρεπορτάζ της Χάαρετζ πολλές πληροφορίες σχετικά με τη βάση είναι ανοιχτά διαθέσιμες στο Διαδίκτυο και έτσι δεν είναι η πρώτη φορά που η σημαντική βάση γίνεται στόχος της Χεζμπολάχ, με τους Ισραηλινούς να προσπαθούν να ενισχύουν συνεχώς τις άμυνές τους.

Το βίντεο της Χεζμπολάχ δείχνει την εκτόξευση δεκάδων πυραύλων ή ρουκετών από λιβανέζικο έδαφος. Η Χεζμπολάχ κατέγραψε τις κρούσεις στο Meron και όπως φαίνεται ξεκάθαρα, οι πύραυλοι χτυπάνε κατευθείαν στο «ψαχνό», όπως τους περίφημους θόλους που θωρακίζουν αμυντικά το Ισραήλ, παρέχοντας του μια καθαρή εικόνα ολόκληρου του θεάτρου επιχειρήσεων μέχρι τα βάθη του Λιβάνου.

Πως είναι δυνατόν όμως να πλήττεται τόσο σοβαρά μια αεροπορική βάση; Γιατί δεν λειτούργησαν τα ισραηλινά αμυντικά συστήματα; Τι συστήματα ήταν αυτά που φοβούνται τόσο οι Ισραηλινοί;

Τα εντυπωσιακά όπλα του Τελ Αβίβ

Ας δούμε όμως τι διαθέτει ο πανίσχυρος ισραηλινός στρατός.

Ο περίφημος «σιδερένιος θόλος» (Iron Dome), το εντυπωσιακό ισραηλινό κινητό σύστημα αεράμυνας παντός καιρού μπορεί να αναχαιτίζει και να καταστρέφει πυραύλους μικρού βεληνεκούς και βλήματα που εκτοξεύονται από αποστάσεις 4 έως 70 χιλιομέτρων μακριά και η τροχιά των οποίων θα τους οδηγούσε σε μια ισραηλινή κατοικημένη περιοχή.

To σημείο που βρίσκεται το όρος Μερόν στο Ισραήλ.

Το δε David’s Sling («Magic Wand») μπορεί να κάνει την ίδια δουλειά για πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις, έως και 300 χλμ.

«Αυτή τη στιγμή οι Ισραηλινοί δεν διαθέτουν, όπως φαίνεται, κανένα σύστημα που να μπορεί να τους αναχαιτίσει…»

Επίσης, τα ισραηλινά τεθωρακισμένα είναι εξοπλισμένα με το αναβαθμισμένο σύστημα «TROPHY» που έχει αποδείξει την αξία του προστατεύοντας άρματα μάχης και οχήματα μεταφοράς προσωπικού.

Την ίδια μέρα που σημειώθηκε η επίθεση, οι Ισραηλινοί έθεσαν ξανά σε λειτουργία το σύστημα «Sky Dew», καθώς για ενάμιση χρόνο ήταν παροπλισμένο λόγω τεχνικών προβλημάτων. Πρόκειται για ένα υπερσύγχρονο αερόστατο – ραντάρ που προειδοποιεί έγκαιρα τους Ισραηλινούς για εκτόξευση πυραύλων κρουζ και drones. Ο Αμεριακανός αντιναύαρχος Jon Hill, μάλιστα είχε δηλώσει ότι το σύστημα είχε στόχο να στηρίξει το «ποιοτικό στρατιωτικό πλεονέκτημα» του Ισραήλ.

Που ήταν όλα αυτά τα όπλα όμως; Η πικρή αλήθεια για το Ισραήλ είναι ότι τα πραπάνω όπλα –αξίας πολλών δισ. δολαρίων- λειτουργούσαν, -και δεν πρέπει να υποτιμώνται σε καμία περίπτωση- αλλά η Χεζμπολάχ απέδειξε ότι είναι εξίσου ευρηματική, αγοράζοντας επίφοβα «παιχνίδια» από φθηνότερα «μαγαζιά».

Οι φτηνιάρικοι πύραυλοι της Χεζμπολάχ

Από την αρχή του πολέμου, η Χεζμπολάχ καταφέρνει να πλήττει με επιτυχία στρατιωτικές δομές, -π.χ. κεραίες, συστήματα επικοινωνίας- χρησιμοποιώντας πυραύλους… 400 δολαρίων!

Ειδικότερα, τη ζημιά η Χεζμπολάχ την κάνει με απλούς αντιαρματικούς πυραύλους, με κάποιους να χρονολογούνται από τη σοβιετική περίοδο.

  • Sagger – έως 3000 μ. βεληνεκές. Πρώτη γενιά – χειροκίνητη καθοδήγηση μέσω καλωδίου.
  • Fagot – έως 2500 μ. βεληνεκές. Δεύτερη γενιά – με καλώδιο.
  • Metis – έως 1000 μ. βεληνεκές. Δεύτερη γενιά – με σύρμα (δυνατότητα εκτόξευσης από κλειστούς χώρους λόγω λειτουργίας δύο σταδίων, ο κινητήρας ξεκινά την καύση του μετά την εκτόξευση του βλήματος με μια αρχική εκκίνηση).
  • Milan – έως 3000 μ. βεληνεκές. Δεύτερη γενιά – με καλώδιο.
  • Kornet – έως 5500 μ. βεληνεκές (η βελτιωμένη έκδοση φτάνει τα 8000 μ.). Διαθέτει σύστημα καθοδήγησης ακτίνας λέιζερ δεύτερης γενιάς (ασύρματο) και κοστίζει μόλις 26.000 δολ.

Ενδεχομένως η Χεζμπολάχ να εκτόξευσε την επίθεση της 6ης Ιανουαρίου με την προηγμένη έκδοση των Kornet, ένα εξαιρετικό ρωσικό σύστημα το οποίο διαθέτει και ο Ελληνικός Στρατός. Το σύστημα αυτό βέβαια, δεν κοστίζει 400 δολάρια, αλλά σίγουρα είναι εξαιρετικά φθηνό για τη ζημιά που προκαλεί.

H ισραηλινή στρατιωτική βάση που χτυπήθηκε (X, Xεζμπολάχ)

Τόσο το «Magic Wand» και ο Σιδηρούς Θόλος, δεν έχουν τη δυνατότητα να αναχαιτίσουν τους παραπάνω αντιαρματικούς πυραύλους, που εκτοξεύονται απευθείας διαγράφοντας μια πορεία σε πολύ χαμηλό ύψος.

Η Χεζμπολάχ χρησιμοποιεί αντιαρματικούς πυραύλους και εναντίον σταθερών στρατιωτικών εγκαταστάσεων, στις οποίες το «Trophy» δεν είναι αποτελεσματικό καθώς απλούστατα δεν μπορεί να προστατεύσει μεγάλες εγκαταστάσεις. Μα ακόμα και τα περίφημα άρματα μάχης των Ισραηλινών «Merkava», που το διαθέτουν, έχουν καταντήσει «προσιτή λεία» στους αντιαρματικούς πυραύλους της Χεζμπολάχ, καθώς η τελευταία απέκτησε το σύστημα Tharallah Twin ATGM που «ξεγελά» το «Trophy».

Συνεπώς, «Αυτή τη στιγμή οι Ισραηλινοί δεν διαθέτουν όπως φαίνεται κανένα σύστημα που να μπορεί να αναχαιτίσει τους φθηνούς αντιαρματικούς πυραύλους που έπληξαν του όρος Meron» αναφέρουν οι Ισραηλινοί δημοσιογράφοι Yaniv Kubovich και Oded Yaron.

«Αυτή τη στιγμή οι Ισραηλινοί δεν διαθέτουν όπως φαίνεται κανένα σύστημα που να μπορεί να αναχαιτίσει τους φθηνούς αντιαρματικούς πυραύλους που έπληξαν το όρος Mερόν» αναφέρουν οι Ισραηλινοί δημοσιογράφοι Yaniv Kubovich και Oded Yaron.

Τέλος, παρά το γεγονός ότι το «Sky Dew» είχε τεθεί σε λειτουργία, η Χεζμπολάχ έκανε τη ζημιά της.

Το μεγάλο ερώτημα

Για τους Ισραηλινούς δημοσιογράφους όμως Yaniv Kubovich και Oded Yaron τίθεται ένα βασικό ερώτημα γιατί ο Ισραηλινός στρατός δεν φρόντισε να εγκαταστήσει ειδικούς φράκτες περιμετρικά των εγκαταστάσεων, όπως έχει κάνει κατά μήκος των βόρειων συνόρων.

«Τέτοιοι φράχτες θα μπορούσαν να έχουν υποστεί την πρόσκρουση των αντιαρματικών πυραύλων, προκαλώντας την έκρηξη των κεφαλών τους και αποτρέποντας τις περισσότερες, αν όχι όλες, τις ζημιές στις ίδιες τις εγκαταστάσεις» αναφέρουν.

Headlines