Δανία: Το φημισμένο Τάγμα του Ελέφαντα – Τι σημαίνει το χαρακτηριστικό έμβλημα της βασιλικής οικογένειας

Η Δανία από την Κυριακή έχει νέο βασιλιά, καθώς ο Φρειδερίκος Ι’, πήρε τη θέση της μητέρας του, Μαργαρίτας Β’, η οποία παραιτήθηκε έπειτα από ακριβώς 52 χρόνια βασιλείας.

Στη μεγαλοπρεπή τελετή ανακήρυξης εκτός από τον Φρειδερίκο Ι’, τα βλέμματα τράβηξε κι ένα από τα εμβλήματα που έφερε, ένας μικρός ελέφαντας με διαμάντια στη γαλάζια ζώνη του νέου βασιλιά.

Yπάρχουν κάποιες ενδιαφέρουσες παραδόσεις σχετικά με το πώς και πότε πρέπει να τους φορέσει κάποιος το έμβλημα του Τάγματος του Ελέφαντα

Το έμβλημα του Τάγματος του Ελέφαντα στη ζώνη του βασιλιά Φρειδερίκου

Ο Φρειδερίκος εκτός από τη θέση του ως επικεφαλής της παλαιότερης μοναρχίας στον κόσμο, θα αντικαταστήσει τη μητέρα και στη θέση του επικεφαλής του αρχαιότερου και πιο διακεκριμένου τάγματος ιπποτών της Δανίας, του Τάγματος του Ελέφαντα.

Η ιστορία του Τάγματος του Ελέφαντα

Αν και επανιδρύθηκε επίσημα το 1693, το Τάγμα χρονολογείται από το 1400, όταν ιδρύθηκε ως θρησκευτική αδελφότητα από μια ομάδα περίπου πενήντα Δανών ιπποτών.

Σύμφωνα με το tatler.com, το 1400, πριν από τη Θρησκευτική Μεταρρύθμιση που συγκλόνισε την Ευρώπη, θρησκευτικές «λέσχες» όπως το Τάγμα του Ελέφαντα αποτελούσαν κοινό χαρακτηριστικό της αριστοκρατικής ζωής της εποχής.

Την εποχή της δημιουργίας του Τάγματος του Ελέφαντα, βασιλιάς της Δανίας ήταν ο Χριστιανός Α΄(στην πραγματικότητα και της Νορβηγίας και της Σουηδίας), είχε φτιάξει μια προσωπική ένωση γνωστή ως Ένωση του Κάλμαρ.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το έμβλημα της λέσχης ήταν μια εικόνα της Παναγίας που κρατούσε τον Υιό της μέσα σε μια ημισέληνο. Αυτό κρεμόταν από ένα κολάρο που σχηματιζόταν από συνδέσμους σε σχήμα ελέφαντα. Η αδελφότητα μεταλλάχθηκε με την πάροδο των αιώνων, αλλά άντεξε μια περίοδο «ασφυξίας» μετά τη Μεταρρύθμιση, κατά την οποία οι εν λόγω σύλλογοι έγιναν ύποπτοι.

Το 1580, ο Φρειδερίκος Β’ αναβίωσε το Τάγμα και αντικατέστησε την εικόνα της Παναγίας και του Χριστού στο έμβλημα με έναν ελέφαντα, ωστόσο ήταν ο Χριστιανός Ε΄, το 1693, που έδωσε στο Τάγμα, τα επίσημα αγάλματα και την ιδρυτική του διαταγή.

Εκείνη τη στιγμή, είχε προγραμματιστεί να αποτελείται από 30 ευγενείς ιππότες και έναν Μεγάλο Δάσκαλο (τον βασιλιά) μαζί με τους γιους του. Μόλις το 1958 το καταστατικό τροποποιήθηκε με βασιλικό διάταγμα για να επιτραπεί ο εξευγενισμός γυναικών ως μελών του Τάγματος.

Ποιο παίρνουν το παράσημο του Τάγματος του Ελέφαντα

Από το 1580 έως σήμερα, περίπου 890 άτομα έχουν τιμηθεί με το έμβλημα του Τάγματος του Ελέφαντα, ενώ η βασίλισσα Μαργαρίτας Β’, πρόσθεσε 68 άτομα κατά τη διάρκεια της 40ετούς βασιλείας της.

Οι παραλήπτες είναι σχεδόν πάντα μέλη βασιλικών οικογενειών και ξένοι αρχηγοί κρατών – αν και σε μια σπάνια εξαίρεση, το παράσημο δόθηκε σε έναν απλό πολίτη το 2000. Πρόκειται για τον αποθανόντα μεγαλοεπιχειρηματία στον ναυτιλιακό τομέα Mærsk Mc-Kinney Møller, στον οποίο αναγνωρίστηκε η εξαιρετική συμβολή του στην οικονομία και στην κοινωνία της Δανίας.

Ο όμιλος A.P. Møller – Mærsk ιδρύθηκε το 1904 από τον πατέρα του. Σήμερα η αξία του ανέρχεται σε 81 δισ. δολάρια. Την εποχή που ο Møller ήταν μέλος του Τάγματος, ήταν ο μόνος μη βασιλικός και μη αρχηγός κράτους που κατείχε αυτή την τιμή- αν και προηγουμένως την κατείχε ο πρωτοπόρος πυρηνικός φυσικός Νιλς Μπορ.

Το έμβλημα του Τάγματος του Ελέφαντα

Η ιδιότητα του μέλους του Τάγματος συνοδεύεται από την κατοχή του εντυπωσιακού εμβλήματος του ελέφαντα. Ο ελέφαντας είναι λευκός κατασκευασμένος και σμιλευμένος σε χρυσό με μπλε περιβλήματα και έχει ύψος περίπου 5 εκατοστά. Στην πλάτη του, ο ελέφαντας φέρει έναν πύργο από ροζ εμαγιέ τοίχους. Τον ελέφαντα κοσμούν πολλά διαμάντια μεγάλης κοπής, καθώς και ένα στεφανωμένο μονόγραμμα του μονάρχη που βασίλευε όταν κατασκευάστηκε.

Στην κορυφή του πύργου στην πλάτη του ελέφαντα βρίσκεται ένα χρυσό δαχτυλίδι, από το οποίο το σήμα μπορεί να κρεμαστεί από το κολάρο ή να δεθεί σε μια ζώνη. Στην πλάτη του ελέφαντα κάθεται ένας «μαχούτ» με τουρμπάνι.

Μια εντυπωσιακή λεπτομέρεια σχετικά με την κυκλοφορία των ελεφάντων είναι ότι κάθε παράσημο από το Τάγμα του Ελέφαντα είναι δανεικό και πρέπει να επιστραφεί στο Κεφάλαιο των Βασιλικών Ιπποτικών Τάξεων όταν ένα μέλος του Τάγματος αποβιώσει.

Ο Φρειδερίκος Ι’ κατά την ανακήρυξή του σε βασιλιάς της Δανίας. Στη ζώνη του διακρίνεται το έμβλημα του Τάγματος του Ελέφαντα

Αυτό το έθιμο σημαίνει ότι οι ελέφαντες κληρονομούνται και χρησιμοποιούνται αρκετές φορές από διαφορετικά μέλη του Τάγματος, με ορισμένους να χρονολογούνται εκατοντάδες χρόνια πριν. Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι δεν αποκαλύπτεται σε ποιον έχει δοθεί προηγουμένως ένας ελέφαντας – αν και υπάρχουν κάποιες παραδοσιακές γραμμές κληρονομιάς.

Για παράδειγμα, ο ελέφαντας που δόθηκε πρόσφατα στον πρίγκιπα Κρίστιαν ανήκε προηγουμένως στον παππού του, τον πρίγκιπα Χένρικ. Η παράδοση αυτή  γίνεται βάσει μιας παραδοσιακής γραμμής κληρονομιάς. Υπάρχουν δύο εξαιρετικοί ελέφαντες που έχουν ξεφύγει από τον κανόνα του «δανεισμού» – ο ένας παραμένει στο Μουσείο της Καγκελαρίας στο Παρίσι και ένας δεύτερος παραμένει σε έκθεση στην Προεδρική Βιβλιοθήκη Ντουάιτ Αϊζενχάουερ στις ΗΠΑ. Μια άλλη όμορφη ιδιορρυθμία της ιδιότητας του μέλους του Τάγματος είναι ότι το οικόσημο ενός μέλους ζωγραφίζεται πάντα και στη συνέχεια αναρτάται στο παρεκκλήσι των ιπποτών στο Κάστρο του Φρέντερικσμποργκ στο Χίλεροντ.

Πότε «βγαίνουν» οι ελέφαντες

Όσο για το πότε «βγαίνουν» οι ελέφαντες… υπάρχουν κάποιες μάλλον ενδιαφέρουσες παραδόσεις σχετικά με το πώς και πότε πρέπει να τους φορέσει κάποιος. Το Τάγμα του Ελέφαντα έχει τρεις ημέρες γιορτής: την Πρωτοχρονιά, τα γενέθλια του μονάρχη και τα γενέθλια του Βάλντεμαρ του Νικητή, τα οποία είναι στις 28 Ιουνίου.

Σε αυτές τις εορταστικές ημέρες, το Τάγμα του Ελέφαντα φοριέται στο στήθος σε ένα κολάρο με χρυσή αλυσίδα κρίκων, με κρίκους σε σχήμα πύργων και ελεφάντων. Το κολάρο τοποθετείται σε κάθε ώμο. Σε άλλες σημαντικές περιστάσεις, το παράσημο φοριέται σε ένα φωτεινό μπλε ζωνάρι με ένα αστέρι στο στήθος. Το αστέρι του Τάγματος είναι ένα ασημένιο αστέρι με οκτώ αιχμές και λείες ακτίνες- στο κέντρο του βρίσκεται ένας εμαγιέ κόκκινος δίσκος με λευκό σταυρό, που περιβάλλεται από ασημένιο στεφάνι δάφνης.