Ιοί ζόμπι στη Σιβηρία: Θα μπορούσαν να εξαπολύσουν μια τρομακτική νέα πανδημία

Η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει μια παράξενη νέα απειλή πανδημίας, προειδοποιούν οι επιστήμονες. Οι αρχαίοι ιοί που έχουν παγώσει στον μόνιμο πάγο της Αρκτικής θα μπορούσαν κάποια μέρα να απελευθερωθούν από το θερμαινόμενο κλίμα της Γης και να εξαπολύσουν μια μεγάλη επιδημία ασθένειας.

Στελέχη αυτών των μικροβίων Μαθουσάλα– ή των ιών των ζόμπι, όπως είναι επίσης γνωστά – έχουν ήδη απομονωθεί από ερευνητές που έχουν εκφράσει φόβους ότι θα μπορούσε να προκληθεί μια νέα παγκόσμια ιατρική έκτακτη ανάγκη – όχι από μια ασθένεια νέα στην επιστήμη αλλά από μια ασθένεια από το μακρινό παρελθόν .

Ως αποτέλεσμα, οι επιστήμονες άρχισαν να σχεδιάζουν ένα δίκτυο παρακολούθησης της Αρκτικής που θα εντόπιζε πρώιμες περιπτώσεις ασθένειας που προκαλείται από αρχαίους μικροοργανισμούς. Επιπλέον, θα παρέχει καραντίνα και εξειδικευμένη ιατρική περίθαλψη σε μολυσμένα άτομα σε μια προσπάθεια να περιορίσει το ξέσπασμα και να αποτρέψει τα μολυσμένα άτομα να φύγουν από την περιοχή.

«Πρέπει να υποθέσουμε ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί»

«Αυτή τη στιγμή, οι αναλύσεις των απειλών πανδημίας επικεντρώνονται σε ασθένειες που μπορεί να εμφανιστούν σε νότιες περιοχές και στη συνέχεια να εξαπλωθούν στον βορρά», δήλωσε ο γενετιστής Jean-Michel Claverie του Πανεπιστημίου Aix-Marseille. «Αντίθετα, λίγη προσοχή έχει δοθεί σε ένα ξέσπασμα που θα μπορούσε να εμφανιστεί στον μακρινό βορρά και στη συνέχεια να ταξιδέψει νότια – και αυτό είναι μια παράβλεψη, πιστεύω. Υπάρχουν ιοί εκεί πάνω που έχουν τη δυνατότητα να μολύνουν ανθρώπους και να ξεκινήσουν μια νέα επιδημία», είπε στον Guardian.

Αυτό το σημείο υποστηρίχθηκε από την ιολόγο Marion Koopmans του Ιατρικού Κέντρου Erasmus στο Ρότερνταμ. «Δεν ξέρουμε ποιοι ιοί βρίσκονται εκεί έξω στον μόνιμο παγετό, αλλά νομίζω ότι υπάρχει πραγματικός κίνδυνος να υπάρχει κάποιος ικανός να προκαλέσει ξέσπασμα ασθένειας – ας πούμε για μια αρχαία μορφή πολιομυελίτιδας. Πρέπει να υποθέσουμε ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί».

Πόσο επικίνδυνος είναι ένας ιός 48.500 ετών

Το 2014, ο Claverie ηγήθηκε μιας ομάδας επιστημόνων που απομόνωσαν ζωντανούς ιούς στη Σιβηρία και έδειξαν ότι μπορούσαν ακόμα να μολύνουν μονοκύτταρους οργανισμούς – παρόλο που είχαν θαφτεί στον μόνιμο παγετό για χιλιάδες χρόνια. Περαιτέρω έρευνα, που δημοσιεύθηκε πέρυσι, αποκάλυψε την ύπαρξη πολλών διαφορετικών στελεχών ιών από επτά διαφορετικές τοποθεσίες στη Σιβηρία και έδειξε ότι αυτά θα μπορούσαν να μολύνουν καλλιεργημένα κύτταρα. Ένα δείγμα ιού ήταν 48.500 ετών.

Το ανοσοποιητικό μας σύστημα μπορεί να μην έχει έρθει ποτέ σε επαφή με μερικά από αυτά τα μικρόβια, και αυτό είναι μια άλλη ανησυχία

«Οι ιοί που απομονώσαμε ήταν ικανοί να μολύνουν μόνο αμοιβάδες και δεν ενέχουν κίνδυνο για τους ανθρώπους», είπε ο Claverie. «Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι άλλοι ιοί – που επί του παρόντος έχουν παγώσει στον μόνιμο παγετό – ενδέχεται να μην είναι σε θέση να προκαλέσουν ασθένειες στους ανθρώπους. Έχουμε εντοπίσει γονιδιωματικά ίχνη ιών ευλογιάς και ερπητοϊών, που είναι γνωστά ανθρώπινα παθογόνα, για παράδειγμα».

Το μόνιμα παγωμένο έδαφος καλύπτει το ένα πέμπτο του βόρειου ημισφαιρίου και αποτελείται από χώμα που έχει διατηρηθεί σε θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν για μεγάλες περιόδους. Ορισμένα στρώματα έχουν παραμείνει παγωμένα για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, ανακάλυψαν οι επιστήμονες.

«Το κρίσιμο σημείο για το μόνιμο πάγο είναι ότι είναι κρύο, σκοτεινό και στερείται οξυγόνου, το οποίο είναι τέλειο για τη διατήρηση του βιολογικού υλικού», είπε ο Claverie στον Observer την περασμένη εβδομάδα. «Θα μπορούσατε να βάλετε ένα γιαούρτι σε permafrost και μπορεί να είναι ακόμα βρώσιμο 50.000 χρόνια αργότερα».

Το λιώσιμο των πάγων

Αλλά το μόνιμα παγωμένο έδαφος του κόσμου αλλάζει. Τα ανώτερα στρώματα των κύριων αποθεμάτων του πλανήτη – στον Καναδά, τη Σιβηρία και την Αλάσκα – λιώνουν καθώς η κλιματική αλλαγή επηρεάζει δυσανάλογα την Αρκτική. Σύμφωνα με τους μετεωρολόγους, η περιοχή θερμαίνεται αρκετές φορές πιο γρήγορα από τον μέσο ρυθμό αύξησης της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το μόνιμα παγωμένο έδαφος – στα βαθύτερα του επίπεδα – μπορεί να περιέχει ιούς ηλικίας έως και ενός εκατομμυρίου ετών

Ωστόσο, δεν είναι η άμεση τήξη του μόνιμου παγετού που ενέχει τον πιο άμεσο κίνδυνο, πρόσθεσε ο Claverie. «Ο κίνδυνος προέρχεται από μια άλλη επίδραση της υπερθέρμανσης του πλανήτη: την εξαφάνιση του θαλάσσιου πάγου της Αρκτικής. Αυτό επιτρέπει αυξήσεις στη ναυτιλία, την κυκλοφορία και τη βιομηχανική ανάπτυξη στη Σιβηρία. Σχεδιάζονται τεράστιες εξορυκτικές εργασίες και πρόκειται να ανοίξουν τεράστιες τρύπες στο βαθύ μόνιμο πάγο για την εξαγωγή πετρελαίου και μεταλλευμάτων.

«Το σενάριο ενός άγνωστου ιού να μολύνει κάποτε έναν Νεάντερταλ να επιστρέψει σε εμάς, αν και απίθανο, έχει γίνει μια πραγματική πιθανότητα»

«Αυτές οι επεμβάσεις θα απελευθερώσουν τεράστιες ποσότητες παθογόνων που εξακολουθούν να ευδοκιμούν εκεί. Οι ανθρακωρύχοι θα μπουν και θα αναπνεύσουν τους ιούς. Οι επιπτώσεις μπορεί να είναι καταστροφικές».

Αυτό το σημείο τόνισε ο Koopmans. «Αν κοιτάξετε την ιστορία των επιδημιών, ένας από τους βασικούς παράγοντες ήταν η αλλαγή στη χρήση γης. Ο ιός Nipah μεταδόθηκε από νυχτερίδες φρούτων που εκδιώχθηκαν από τα ενδιαιτήματά τους από τον άνθρωπο. Ομοίως, η ευλογιά των πιθήκων έχει συνδεθεί με την εξάπλωση της αστικοποίησης στην Αφρική. Και αυτό πρόκειται να δούμε στην Αρκτική: μια πλήρη αλλαγή στη χρήση γης, και αυτό θα μπορούσε να είναι επικίνδυνο, όπως έχουμε δει αλλού».

Άγνωστοι στον οργανισμό οι ιοί

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το μόνιμα παγωμένο έδαφος – στα βαθύτερα του επίπεδα – μπορεί να περιέχει ιούς ηλικίας έως και ενός εκατομμυρίου ετών και επομένως θα είναι πολύ παλαιότεροι από το δικό μας είδος, το οποίο πιστεύεται ότι εμφανίστηκε πριν από περίπου 300.000 χρόνια.

«Το ανοσοποιητικό μας σύστημα μπορεί να μην έχει έρθει ποτέ σε επαφή με μερικά από αυτά τα μικρόβια, και αυτό είναι μια άλλη ανησυχία», είπε ο Claverie. «Το σενάριο ενός άγνωστου ιού να μολύνει κάποτε έναν Νεάντερταλ να επιστρέψει σε εμάς, αν και απίθανο, έχει γίνει μια πραγματική πιθανότητα».

Για αυτόν τον λόγο, ο Claverie και άλλοι συνεργάζονται με το UArctic, το Πανεπιστήμιο της Αρκτικής – ένα διεθνές εκπαιδευτικό δίκτυο στην πολική περιοχή – σε σχέδια για τη δημιουργία εγκαταστάσεων καραντίνας και την παροχή ιατρικής εμπειρογνωμοσύνης που θα μπορούσε να εντοπίσει πρώιμα κρούσματα και να τα αντιμετωπίσει τοπικά για να προσπαθήσει να περιορίσει η μόλυνση.

«Τώρα αντιμετωπίζουμε μια απτή απειλή και πρέπει να είμαστε έτοιμοι να την αντιμετωπίσουμε. Είναι τόσο απλό».