Έχει χαθεί η μπάλα…

Δεν χωρά αμφιβολία πως η διοίκηση της Ρεάλ Μαδρίτης έπραξε σωστά ανανεώνοντας τη συνεργασία της με τον Έντερ Μιλιτάο για τέσσερα ακόμα χρόνια, ειδικά μάλιστα τώρα που ο Βραζιλιάνος αμυντικός είναι στο στάδιο της αποθεραπείας μετά από τον σοβαρό τραυματισμό του στο ξεκίνημα της χρονιάς.

Ήταν μια ορθή κίνηση των ιθυνόντων της ισπανικής ομάδας, όχι μόνο γιατί ο Μιλιτάο είναι εκ των κορυφαίων αμυντικών στον κόσμο αλλά κυρίως από ηθικής άποψης.

Ο παίκτης υπέστη ρήξη χιαστών την πρώτη αγωνιστική του πρωταθλήματος και με την κίνηση που έκανε η ισπανική ομάδα έδειξε εμπράκτως την στήριξή της στον ποδοσφαιριστή.

Μέχρι εδώ όλα καλά κι όλα ωραία, ωστόσο υπάρχει και μια… λεπτομέρεια στην είδηση της επέκτασης της συνεργασίας των δύο πλευρών, μέχρι το καλοκαίρι του 2028.

Η λεπτομέρεια αφορά την ρήτρα αποδέσμευσης που υπάρχει στο νέο συμβόλαιο του λατινοαμερικάνου μπακ καθώς η Ρεάλ Μαδρίτης ανακοίνωσε πως αυτή είναι ένα δισεκατομμύριο ευρώ.

Ναι, καλά διαβάσατε, ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Αυτό είναι το ποσό που θα πρέπει να δώσει μια ομάδα αν θέλει να πάρει τον Μιλιτάο από τη Ρεάλ, χωρίς να έχει την έγκριση της «βασίλισσας».

Κι αναρωτιέται εύλογα κάποιος αν υπάρχει σύλλογος που θα μπει στη διαδικασία να σκεφτεί (όχι να δώσει) το ενδεχόμενο να δώσει αυτό το ποσό για να πάρει τον Μιλιτάο.

Για να μην το κουράζουμε, δεν υπάρχει ομάδα που θα δώσει ποτέ αυτά τα λεφτά. Όχι μόνο για τον Μιλιτάο αλλά για κανέναν παίκτη στον κόσμο.

Η υπερβολή όμως κυριαρχεί στα «ρετιρέ» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και τέτοιες ειδήσεις φανερώνουν πολλά αναφορικά με τον τρόπο που διαχειρίζονται οι ομάδες το προϊόν.

Στο παράδειγμα του Μιλιτάο είναι προφανές ότι η Ρεάλ Μαδρίτης θέλει να κάνει «ντόρο» με την συγκεκριμένη ρήτρα, στέλνοντας παράλληλα κι ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση.

Ότι η ίδια είναι σε θέση ν’ αγοράσει όποιον παίκτη επιθυμεί (ακόμα και τον Εμπαπέ) αλλά καμιά άλλη ομάδα δεν μπορεί να πάρει δικό της παίκτη αν δεν δώσει την συγκατάθεσή του η «βασίλισσα».

Και μιας και αναφερθήκαμε στον Εμπαπέ, τον οποίο πολιορκεί εδώ και δύο χρόνια η διοίκηση του ισπανικού συλλόγου, θα πρέπει ν’ αναρωτηθούμε.

Πόσα λεφτά άραγε πρέπει να ζητήσει η Παρί Σεν Ζερμέν για να δώσει τον κορυφαίο στράικερ του κόσμου αν η Ρεάλ Μαδρίτης θεωρεί πως η ρήτρα στο συμβόλαιο του Μιλιτάο αντικατοπτρίζει την αξία του Βραζιλιάνου;

Θα είχε άδικο άραγε η Παρί να ζητήσει 3-4 δισεκατομμύρια και το νέο Μπερναμπέου για να παραχωρήσει τον Εμπαπέ;

Η κατάσταση έχει ξεφύγει, έχει χαθεί η μπάλα και οι ομάδες είναι υποχρεωμένες ν’ αναθεωρήσουν πολλές από τις απόψεις τους για να αποφευχθούν προβλήματα που θα προκαλέσουν αναταραχές στα ταμεία των συλλόγων.

Προφανώς και είναι δικαίωμα της Ρεάλ Μαδρίτης να βάλει την ρήτρα που θέλει στο συμβόλαιο του κάθε παίκτη της, από την στιγμή που το δέχεται ο ποδοσφαιριστής. Αλλά έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα η κατάσταση θα φτάσει στο απροχώρητο με απαιτήσεις και λεφτά που δεν θα υπάρχουν.