Αναμφίβολα ο Ολυμπιακός έχει «χτυπηθεί» ανελέητα από τους τραυματισμούς εφέτος και όσο προχωράει η σεζόν τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο σοβαρά δεδομένου ότι ο Μιλουτίνοβ θα μείνει έξω τουλάχιστον για δύο μήνες με κάταγμα στο μετατάρσιο.

Όταν ακούς (και από τους γιατρούς που είναι οι καθ ύλην αρμόδιοι) το χρόνο απουσίας ενός παίκτη, πάντα συνυπολογίζεις και το σωματότυπο του και ιδιαίτερα σε αυτούς τους πολύ ψηλούς παίκτες ο χρόνος επιστροφής συνήθως μεγαλώνει από την αρχική πρώτη εκτίμηση κυρίως μέχρι να ξαναβρούν ρυθμό και να φτάσουν σε ένα επίπεδο τουλάχιστον του 70% όπου βρίσκονταν πριν τον τραυματισμό.

Οι πρωταθλητές μένουν από πύργους (αφού είναι νοκ άουτ και ο Φάλ που τρέχει για να προλάβει το φάιναλ 8 του κυπέλλου) στο πιο κομβικό σημείο της χρονιάς πριν φυσικά τα πλέι όφ σε Ελλάδα και Ευρώπη όπου θα κριθούν όλα.

Είναι λογικό οι Ερυθρόλευκοι να κοιτάνε για σέντερ και μάλιστα όχι από την Ευρωλίγκα καθώς από εκεί δεν έχουν δικαίωμα με το «παράθυρο» των μεταγραφών να έχει κλείσει από τη συγκεκριμένη διοργάνωση με το που έγινε το τζάμπολ του δευτέρου γύρου. Πλέον μπορούν να κοιτάξουν σε BCL, Εurocup, G-League, κομμένους από το ΝΒΑ ή από κάποιο πρωτάθλημα της Ευρώπης ή από άλλη ήπειρο.

Όμως κακά τα ψέματα, η εικόνα στο ντέρμπι, παρά το γεγονός ότι στα 10΄΄ πριν το τέλος ο Ολυμπιακός έχασε την ευκαιρία με τον Γκος να προσπεράσει με ένα πόντο (σε ένα παιχνίδι που φαινόταν χαμένο ακόμα και στο δεύτερο μέρος όταν οι γηπεδούχοι είχαν ξεφύγει με διψήφιες διαφορές), δεν μπορεί να κρύψει το φανερό «κενό» στη θέση «4» της ομάδας.

Ούτε ο παλιός Λούκ Σίκμα (που άλλωστε έχει βγει εκτός λίστας πρωταθλήματος) ούτε ο πιο νέος (μεταγραφή Σεπτεμβρίου) Ιγκνας Μπραζντέικις έχουν «γεμίσει» αποτελεσματικά την θέση «4» και για αυτό ο Ολυμπιακός πριν το πεντάρι (που τώρα θα ψάξει λόγω τραυματισμού του Σέρβου σέντερ) ήταν σημαντικό να βρει και έναν παίκτη στο «4».

Βασική σημείωση εδώ. Τόσο ο Σίκμα όσο και ο Μπραζντέικις δεν είναι κακοί παίκτες, το αντίθετο θα λέγαμε.  Όμως ποτέ δεν «έδεσαν» στην ομάδα παρά τις απανωτές ευκαιρίες που πήραν από τον κόουτς Μπαρτζώκα.

Δεν βρήκαν τη χημεία τους και το πιο ανησυχητικό είναι ότι δεν δείχνουν (ιδιαίτερα ο Σίκμα) ότι μπορούν πια να τη βρουν.

Ο Παναθηναϊκός αν και νέα ομάδα και με το μεγαλύτερο μπάτζετ στην εποχή Δημήτρη Γιαννακόπουλου με μεγάλες και πολύ ακριβές μεταγραφές δεν δίστασε να αποδεσμεύσει τον δεύτερο «ήρωα» του «διπλού» στο ΣΕΦ, τον Κάιλ Γκάι τη στιγμή που βρήκε (και έφερε) τον Κέντρικ Νάν, ενώ έχει ήδη βάλει στον «πάγο» τον Μπαλτσερόφσκι με σκέψεις ακόμα και να δοθεί δανεικός και δεν αποκλείεται να πάει και σε μια ακόμα μεταγραφή ψηλού.

Ο Ολυμπιακός οι δύο μεταγραφές που έκαναν ήταν (και σωστά) με πλάνο τριετίας επενδύοντας σε δύο παίκτες νεαρούς με προοπτική όπως ο Πετρούσεβ (που θα προλάβει να του δώσει πράγματα και εφέτος) και ο Μήτρου Λόνγκ.

Δεν πήρε όμως έναν Ντόρσεϊ και έναν Λο που θα του αλλάζουν ριζικά την πορεία του μέσα στο χρόνο όπως το 2012. Δικαίως θα πει κανείς καθώς ο κόουτς Μπαρτζώκας εμπιστεύεται απόλυτα το βασικό κορμό και το ρόστερ της ομάδας, αλλά στο «4» η βοήθεια δεν ήρθε ποτέ και τώρα λογικά η ομάδα κοιτάει πρώτα στο «5» ενώ το κενό λίγο πιο κάτω παραμένει.

Headlines