Αλλάζουν τόσο πολύ οι κοινωνικές συνθήκες της ζωής μας που κοντεύουμε να μην καταλαβαίνουμε τι ακριβώς μας συμβαίνει.

Μετά τις ΗΠΑ, και η Δυτική Ευρώπη έχει γίνει θύμα του ορμητικού δικαιωματισμού και των καινούργιων πολιτιστικών προτύπων που αλλάζουν τη ζωή γύρω μας όπως τη νιώθαμε.

Με αφορμή την περίφημη «κουλτούρα της αφύπνισης» (woke culture) σχεδόν τα πάντα που ξέραμε αποδομούνται.

Το έθνος, η φυλή, το φύλο αμφισβητούνται πλέον απόλυτα και υφίστανται εξονυχιστικούς ελέγχους στον βαθμό που περίπου «ακυρώνονται» (cancel culture).

Αξίες με τις οποίες μεγαλώσαμε εκπαραθυρώνονται από την πραγματικότητά μας και αισθανόμαστε αμυνόμενοι αν τολμήσουμε να τις υποστηρίξουμε.

Ολα αυτά οδηγούν σε υιοθέτηση απόψεων και προτύπων πρωτόγνωρων που μας κάνουν να νιώθουμε ξένοι μέσα στις ίδιες μας τις κοινωνίες.

Και οδηγούν σε δραματικές κοινωνικές και κατ’ επέκταση πολιτικές μεταβολές.

Απόψεις πατροπαράδοτες, που φορείς τους ήταν η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου, μετατρέπονται τώρα σε αιρετικές, φοβικές και υπερβολικά αντιδραστικές.

Πολύς κόσμος αδυνατεί πλέον να καταλάβει τι είναι εκείνο που οφείλει να πιστεύει ώστε να ακολουθεί τον βηματισμό της κοινωνίας και τις επιλογές των ελίτ της.

Η «πολιτική ορθότητα» αρχίζει να γίνεται καταπιεστική και να επιβάλλει συμπεριφορές που για τον πολύ κόσμο δεν είναι αποδεκτές ούτε και καλοδεχούμενες.

Για τον λόγο αυτόν η Αριστερά περιθωριοποιείται.

Αγνοώντας τις πατροπαράδοτες αρχές της και αξίες, όπως είναι οι αγώνες για τη βελτίωση της εισοδηματικής θέσης των εργατικών στρωμάτων, η κοινωνική δικαιοσύνη και τα μέτρα εξομάλυνσης των κοινωνικών διαφορών, τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα αντιμετωπίζουν αριστερές ηγεσίες που νοιάζονται για την ενσωμάτωση παράνομων μεταναστών, φροντίζουν για την αναθεώρηση της ιστορίας, για την καταπολέμηση του υποτιθέμενου ρατσισμού της λευκής φυλής, για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, για τη νομιμοποίηση των γάμων μεταξύ τους και για τα δικαιώματα των παιδιών τους.

Ενας κόσμος μπερδεμένος, που πάντα πίστευε πως ανήκε στην Αριστερά, άξαφνα νιώθει διωγμένος και στριμωγμένος σε ιδεολογικά πλαίσια που φαντάζουν υπερσυντηρητικά και σχεδόν αποκαλούνται φασιστικά!

Η αποξένωση του κόσμου από τις ηγεσίες της κοινωνίας κοντεύει να γίνει ολοκληρωτική.

Και οι ηγεσίες δεν παύουν να υιοθετούν αρχές της κουλτούρας της αφύπνισης.

Τα παραδείγματα πάμπολλα.

Η διάσημη συγγραφέας Τζ. Κ. Ρόουλινγκ αποκλείσθηκε από την προβολή ταινίας για το έργο της επειδή οι δηλώσεις της για το γυναικείο φύλο θεωρήθηκαν τρανσφοβικές!

Εξίσου περίεργο είναι να γίνονται προσπάθειες να απαγορευθούν οι αρχαίες τραγωδίες, τα γραπτά του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη και του Δημόκριτου όπως και τα θεατρικά έργα του Σαίξπηρ διότι είναι υποτίθεται «ρατσιστικά» και εκφράζουν την υπεροχή των λευκών και την κυριαρχία των ανδρών.

Η ιστορία δηλαδή πρέπει να καταργηθεί διότι εκφράζει πολιτικά «μη ορθές» απόψεις.

Οι λευκοί, η ύπαρξη δύο φύλων και οι διακρίσεις κατά των όποιων μειονοτήτων (φυλετικών, σεξουαλικών και θρησκευτικών) συνιστούν εγκλήματα της Δύσης.

Αν όμως γίνονται από οποιονδήποτε άλλον, είναι αποδεκτά και συνιστούν απλά αντίδραση του καταπιεσμένου κατά του καταπιεστή!

Ετσι εξηγείται η ενίσχυση των συντηρητικών δυνάμεων. Διότι δεν εκφράζουν μια παραδοσιακά δεξιά ιδεολογία.

Εκφράζουν την αντίδραση της κανονικότητας κατά των ελίτ και της καταπιεστικής πολιτικής ορθότητας.

Που όμως τελικά μπορεί να κάνει μεγάλη ζημιά στη δημοκρατία.

Διότι την κάνει να στέκεται με το κεφάλι κάτω και τα πόδια επάνω!

Χάνεται ο ορθολογικός ιδεολογικός προσανατολισμός.

Και το ανορθόδοξο χάος αρχίζει να κυριαρχεί…

Premium έκδοση «ΤΑ ΝΕΑ»

Headlines