Ο προστάτης, παιχνιδιάρης, πανέξυπνος και γιγαντιαίων διαστάσεων σκύλος Αγίου Βερνάρδου

Διασώζει ανθρώπους που τους έχει καταπλακώσει το χιόνι. Υπομένει τα πάντα από τα παιδιά και αγαπά βαθιά την οικογένειά του.
Ο σκύλος της φυλής Αγίου Βερνάρδου είναι ένας ανεκτίμητος σύντροφος και προστάτης της οικογένειάς του.

Προσωπικότητα – Χαρακτήρας

«Υπερασπιστής εξαιρετικής ρώμης. Ο Μάρκο Πόλο τον περιέγραψε «μεγάλος σαν γάιδαρος και όμοιος με λιοντάρι στη φωνή και στα χαρακτηριστικά».Ένας εκπληκτικός φύλακας, που είναι και φίλος των παιδιών. Δέχεται τα παιχνίδια και τα αστεία τους με περίσσεια υπομονή, τα προστατεύει, και τα υπερασπίζεται όταν νιώσει την αίσθηση του κινδύνου. Δεν αρκείται μόνο στην προστασία τους από τους κακοπροαίρετους. Τα εκπαιδεύει κιόλας, να αποφεύγουν τους κινδύνους και να μην απομακρύνονται, σαν να είναι κουτάβια», περιγράφει ο εκτροφέας της φυλής, Κίμωνας Ασφής.

Ο σκύλος του Αγίου Βερνάρδου είναι ένας σκύλος, όπως αναφέρει, εξωστρεφής, παιχνιδιάρης, πολύ τρυφερός με τον ιδιοκτήτη του, αλλά και με την οικογένεια του. Αν και παραμένει κουτάβι για όλη του τη ζωή, είναι προικισμένος με ηράκλεια δύναμη. Είναι ο δυνατότερος όλων των σκύλων. Εάν δεχτεί επίθεση, δεν υπάρχει αντίπαλος.

Ο Άγιος Βερνάρδος είναι προικισμένος με ανώτερη φυσική δομή σώματος και πνεύματος

Είναι εξαιρετικός φύλακας και συχνά, αρκεί μόνο η παρουσία του για να απομακρύνει τον κακοποιό

«Ο σκύλος του Αγίου Βερνάρδου είναι πολύ ισορροπημένος, καλόκαρδος, δραστήριος, ανεξάρτητος – όπως όλοι οι Μολοσσοί. Στο παιχνίδι είναι νευρώδης με τους άλλους σκύλους, αλλά ποτέ επιθετικός. Από την άλλη, εξαιτίας του τεράστιου μεγέθους του και της φοβερής φυσικής του δύναμης, δύσκολα δέχεται επίθεση», διευκρινίζει ο κ. Ασφής.

Ως «επόπτης» του σπιτιού και της οικογένειάς του, όπως λέει ο εκτροφέας, είναι εξαιρετικός φύλακας. Και συχνά, αρκεί μόνο η παρουσία του για να απομακρύνει τον κακοποιό.
Τα πηγαίνει πολύ καλά με τους ομοίους του, όπως και με τα άλλα ζώα, αρκεί να έχει κοινωνικοποιηθεί από τη νεαρή του ηλικία.
Όσον αφορά την εκπαίδευσή του, είναι άριστος μαθητής. Εκπαιδεύεται πολύ εύκολα.
Η καθημερινή πεζοπορία, διάρκειας μισής ώρας, δύο φορές την ημέρα, του είναι αρκετή για να επιστρέψει σπίτι ήρεμος και ευτυχισμένος.

Μέγεθος – Χρώμα – Τρίχωμα

«Ο Άγιος Βερνάρδος είναι ορθογώνιας σύστασης, δηλαδή ο κορμός του είναι ελαφρώς πιο μακρύς από το ύψος στο ακρώμιο. Ο σκελετός του είναι ο δυνατότερος όλων των σκύλων. Οι μύες του είναι δυνατοί και μακριοί.
Είναι αξιοπαρατήρητος χάρη στη μυϊκή του δύναμη και στην ευκινησία του, παρόλο το μεγάλο του βάρος. Το βάρος μπορεί να φτάσει -και σε κάποιες περιπτώσεις να ξεπεράσει- τα 100 κιλά. Όμως, για να μπορεί να εργαστεί και να τρέχει άνετα και με διάρκεια, τα κιλά του θα πρέπει να κυμαίνονται από 65 έως 90», αναφέρει ο κ. Ασφής.
Το ύψος στα αρσενικά είναι από 70 έως 90 εκατοστά στο ακρώμιο – ιδανικά από 80 πόντους και πάνω. Στα θηλυκά το ύψος κυμαίνεται από 65 έως 80 εκατοστά στο ακρώμιο.

«Έχουμε δύο κατηγορίες τριχώματος. Τα κοντότριχα και τα μακρύτριχα. Οι χρωματισμοί τους είναι: καφέ και λευκό, μαονί και λευκό, πορτοκαλί και λευκό, κόκκινο και λευκό. Και το ραβδωτό (όμορφες ρίγες σε κόκκινο και μαύρο και χρώμα σκουριάς), και το λευκό», περιγράφει ο κ. Ασφής.
Διευκρινίζει ότι η περιοχή της μύτης, το περιλαίμιο, το στέρνο, τα πόδια και η άκρη της ουράς, πρέπει να έχουν χρώμα λευκό.

Υγεία

«Οι σκύλοι του Αγίου Βερνάρδου κατά την ανάπτυξή τους ενδέχεται να παρουσιάσουν αναπτυξιακά άλγη και, σπανιότερα, πανοστείτιδα. Ορισμένα προβλήματα υγείας, που μπορεί να παρουσιάσει η φυλή, είναι δυσπλασία ισχίου, εντρόπιο και εκτρόπιο. Όπως και καρκίνο των οστών, δυσπλασία αγκώνα, προβλήματα καρδιάς (διατατική μυοκαρδιοπάθεια).
Κατά τη νεαρή τους ηλικία χρειάζεται η σωστή δόση βιταμίνης D. Γιατί μπορεί να έχουμε πρώιμη σκλήρυνση των οστών, ραχίτιδα και νεανική οστεοπόρωση», τονίζει ο εκτροφέας.

Οι σκύλοι του Αγίου Βερνάρδου ζουν 8 έτη έως 10 έτη.

Φροντίδα – Περιποίηση

Ο σκύλος του Αγίου Βερνάρδου, όπως λέει ο εκτροφέας, δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις, όσον αφορά τον καλλωπισμό του. Είναι ένας σκύλος που δεν χρειάζεται συχνά μπάνιο και δεν μυρίζει.
Για τον μακρύτριχο Αγίου Βερνάρδου αρκούν δύο βουρτσίσματα την εβδομάδα, και για τον κοντότριχο, μία φορά την εβδομάδα.

«Λόγω της ποιότητας του τριχώματος, και οι μακρύτριχοι, αλλά και οι κοντότριχοι, δεν «κρατάνε» την βρωμιά. Ακόμη και έπειτα από βροχή ή παιχνίδι στις λάσπες, αρκεί ένα απλό βούρτσισμα, ώστε να δείχνουν και πάλι καθαροί», διευκρινίζει ο εκτροφέας.

Ιστορία

Σε ό,τι αφορά την ιστορία της φυλής, ο κ. Ασφής μας εξιστορεί:

«Σε ένα υψόμετρο 2.472 μέτρων στις ελβετικές Άλπεις βρίσκεται το μοναστήρι του Μεγάλου Αγίου Βερνάρδου. Γνωστό ως πέρασμα. Υπήρξε για δεκάδες αιώνες προορισμός και πέρασμα ταξιδιωτών.

Ο σκύλος του Αγίου Βερνάρδου ανατράφηκε στο μοναστήρι και πήρε την ονομασία του από τους μοναχούς, όταν ιδρύθηκε ο ξενώνας το 1050.

Ήδη, από τα μέσα του 10ου αιώνα οι σκύλοι βοηθούσαν τους μοναχούς στη διάσωση ανθρώπων που κινδύνευε η ζωή τους από τις κατολισθήσεις του χιονιού.

Η βοήθεια που προσέφεραν οι μοναχοί μαζί με τους σκύλους, έφτασε στο αποκορύφωμά της από το 1795 έως το 1851.

Μάλιστα, ο πασίγνωστος σκύλος Barry έσωσε τη ζωή, τουλάχιστον 44 ανθρώπων.

Το 1887 η φυλή αναγνωρίστηκε επίσημα στο Κυνολογικό Συνέδριο της Ζυρίχης.

Τα πιο τεκμηριωμένα στοιχεία για την καταγωγή του Αγίου Βερνάρδου είναι εκείνα που τον θεωρούν απόγονο του γιγαντιαίου θιβετιανού Μάστιφ, από τον οποίο κατάγονται όλα τα σκυλιά βουνών με μεγάλες διαστάσεις.

Ο πρώτος πίνακας που απεικονίζει το πρώτο δείγμα της φυλής, βρίσκεται στο Βρετανικό μουσείο και χρονολογείται από το 850 π.Χ.

Ο Ελβετός επιστήμονας Φερντινάν ντε Σωσσύρ, όπως και άλλοι μελετητές, οι οποίοι παρατήρησαν συμπεριφορές του Αγίου Βερνάρδου, επαίνεσαν την ικανότητά του να προβλέπει χιονοθύελλες 40 λεπτά πριν εκδηλωθούν. Και ότι έχει την ικανότητα να οσφραίνεται, με ευνοϊκό άνεμο, έναν άνθρωπο σε απόσταση χιλιομέτρων.

Μετά τη χιονοθύελλα και ώρες πεζοπορίας, οι σκύλοι μπορούν να εντοπίζουν ανθρώπους που είναι θαμμένοι σε βάθος τριών μέτρων. Και, συχνά, σκάβουν τούνελ μέχρι να φτάσουν στον άνθρωπο. Όταν τον βρουν, τον τραβούν και τον μεταφέρουν στο πλησιέστερο καταφύγιο.

Ιδιαιτερότητες

Στις μέρες μας, όπως ενημερώνει ο εκτροφέας, ο σκύλος του Αγίου Βερνάρδου «εργάζεται» ως διασώστης στην Ιταλία, στη Γαλλία και στην Ελβετία.

Ο Άγιος Βερνάρδος είναι προικισμένος με ανώτερη φυσική δομή σώματος και πνεύματος, περισσότερο από κάθε άλλη ράτσα.

Έχει άριστη όσφρηση, εξαιρετική αίσθηση προσανατολισμού και ικανότητα να αποφεύγει χιονοστιβάδες κατά τη διάρκεια της προσέγγισης. Και, παράλληλα, να διαφεύγει τα επικίνδυνα μονοπάτια.

Ο Άγιος Βερνάρδος είναι σε θέση να αντιληφθεί ηχητικά κύματα με συχνότητα μεγαλύτερη από τα 20 κιλοχέρτζ, που είναι το όριο του ανθρωπίνου είδους, με μέγιστο σημείο τα 80 – 100 κιλοχέρτζ.

Ο εκτροφέας της φυλής Αγίου Βερνάρδου, Κίμωνας Ασφής