«Απότομη στροφή προς τα δεξιά» στις ευρωεκλογές – Τι σημαίνει για το μέλλον της ΕΕ

Οι ευρωεκλογές του Ιουνίου θα δουν μια «απότομη στροφή προς τα δεξιά» στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε συνέχιση της πολιτικής τάσης που αναδύεται σε ολόκληρη την Ευρώπη, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που κυκλοφόρησε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (ECFR).

Η μελέτη βασίστηκε σε συγκεντρωτικά δεδομένα από τα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αν και προβλέπει ότι η μεγαλύτερη ομάδα του κοινοβουλίου, το κεντροδεξιό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), θα παραμείνει το μεγαλύτερο, τα πιο ριζοσπαστικά κινήματα αναμένεται να κερδίσουν έδαφος.

Η έκθεση αναφέρει ότι ένας «λαϊκιστικός δεξιός συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών, συντηρητικών και ριζοσπαστικών δεξιών ευρωβουλευτών θα μπορούσε να προκύψει με πλειοψηφία για πρώτη φορά».

Οι αντιευρωπαίοι λαϊκιστές είναι πιθανό να κορυφωθούν στις δημοσκοπήσεις σε εννέα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας και της Ιταλίας, και θα έρθουν δεύτεροι ή τρίτοι σε άλλες εννέα χώρες όπως η Γερμανία , η Ισπανία και η Σουηδία, σύμφωνα με την έκθεση του ECFR

«Αυτό αντανακλά τη μακροπρόθεσμη μείωση της υποστήριξης για τα κυρίαρχα κόμματα και την αυξανόμενη υποστήριξη για εξτρεμιστικά και μικρότερα κόμματα σε όλη την Ευρώπη, που έχει ως αποτέλεσμα τον αυξανόμενο κατακερματισμό των ευρωπαϊκών κομματικών συστημάτων, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο», ανέφερε η μελέτη, σύμφωνα με την DW.

Οι Ευρωπαίοι στα 27 κράτη μέλη της ΕΕ του μπλοκ εκλέγουν εκπροσώπους κάθε πέντε χρόνια για να τους εκπροσωπήσουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το κοινοβούλιο έχει πολλούς ρόλους, συμπεριλαμβανομένης της ψήφισης νόμων και της έγκρισης προϋπολογισμών, με βάση τις προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μαζί με τις κυβερνήσεις μελών στο Συμβούλιο της ΕΕ.

Τι σημαίνει για την πολιτική η άνοδος της δεξιάς;

Η στροφή προς την πολιτική δεξιά θα μπορούσε να έχει σημαντικές συνέπειες, ιδιαίτερα για την κλιματική αλλαγή και τη μετανάστευση. Η έκθεση προέβλεψε ότι οι νέες πολιτικές ομάδες θα μπορούσαν να επιδιώξουν έναν συνασπισμό «αντικλιματικής πολιτικής δράσης» στο Κοινοβούλιο.

«Αυτό θα υπονόμευε σημαντικά το πλαίσιο της Πράσινης Συμφωνίας της ΕΕ και την υιοθέτηση και επιβολή κοινών πολιτικών για την επίτευξη των καθαρών μηδενικών στόχων της ΕΕ», αναφέρει η μελέτη.

Πρακτικά, οι εξουσίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη χάραξη πολιτικής είναι ούτως ή άλλως πολύ περιορισμένες, δεδομένου ότι τα σχέδιά του πρέπει να λάβουν έγκριση από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών, αλλά το Σώμα είναι ωστόσο σημαντικό για τη διαμόρφωση, την έγκριση και την τροποποίηση των σχεδίων που έχουν σχεδιαστεί για εφαρμογή στις σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η έκθεση ανέφερε επίσης ότι η άνοδος της ριζοσπαστικής δεξιάς θα μπορούσε να σημαίνει την αποδυνάμωση της επιβολής του κράτους δικαίου και μια σκληρότερη αντιμεταναστευτική στάση.

«Μέσα σε ένα φόντο υποκινούμενου λαϊκισμού… τα κόμματα του πολιτικού κυρίαρχου ρεύματος πρέπει να αφυπνιστούν και να κάνουν σαφή απολογισμό των αιτημάτων των ψηφοφόρων, ενώ αναγνωρίζουν την ανάγκη για μια πιο παρεμβατική και ισχυρή Ευρώπη στην παγκόσμια σκηνή», έγραψε ο Simon Hix, συν- συγγραφέας της έκθεσης.

Τα κυρίαρχα κόμματα «θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν… ότι είναι αυτά, και όχι εκείνα που βρίσκονται στο πολιτικό περιθώριο, που είναι στην καλύτερη θέση για την προστασία των θεμελιωδών ευρωπαϊκών δικαιωμάτων», πρόσθεσε.

Το Ακροδεξιό Κόμμα της Γερμανίας το χειρότερο της Ευρώπης

Το AfD, που ιδρύθηκε το 2013, δεν είναι ολοκαίνουργιο, ούτε ο προκλητικός, λεπτώς καλυμμένος ρατσισμός και η ισλαμοφοβία του.

Αλλά κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών -και ενόψει των καταδικαστικών αποκαλύψεων την περασμένη εβδομάδα σχετικά με μια μυστική συνάντηση που πραγματοποιήθηκε τον Νοέμβριο- έχει ριζοσπαστικοποιηθεί δραματικά.

Το AfD είναι πλέον πιο ακραίο από πολλά άλλα ακροδεξιά κόμματα σε όλη την Ευρώπη, όπως οι Δημοκρατικοί της Σουηδίας, το Κόμμα των Φινλανδών και το Ολλανδικό Κόμμα για την Ελευθερία, μεταξύ άλλων, όπως αναφέρει και το Foreign Policy.

Ο κορυφαίος ειδικός της Γερμανίας στο θέμα, ο κοινωνιολόγος Wilhelm Heitmeyer, είπε ότι το AfD αντιπροσωπεύει τώρα έναν «αυταρχικό εθνικό ριζοσπαστισμό», δηλαδή μια ιδεολογία που προπαγανδίζει μια ιεραρχικά διατεταγμένη, εθνοτικά ομοιογενή κοινωνία που εποπτεύεται από ένα κράτος με ισχυρό όπλο. Αυτό που είναι ιδιαίτερα ριζοσπαστικό, είπε, είναι η επικοινωνία του κόμματος και η κινητοποίηση μισανθρωπικών ομάδων που εξαπολύουν βία σε επιλεγμένες μειονότητες.

Αυτοί οι πρωταγωνιστές περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα ομάδων μίσους, συμπεριλαμβανομένων των νεοναζί, οι οποίοι ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για το υψηλότερο επίπεδο εγκλημάτων μίσους στη Γερμανία εδώ και τρεις δεκαετίες. Τα θύματά του είναι πρόσφυγες, ξένοι υπήκοοι, Εβραίοι, μουσουλμάνοι και τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα.