Αυξάνει τον κίνδυνο εκφύλισης της ωχράς κηλίδας μέχρι 117% ο φωτισμός τη νύχτα

Μπορεί οι λάμπες που φωτίζουν τις νύχτες τους δρόμους να προκαλούν φωτορύπανση και να επηρεάζουν την όρασή μας;

Όλοι μας γνωρίζουμε τις επιπτώσεις από τη ρύπανση του περιβάλλοντος και την ηχορύπανση. Τώρα, οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι και ο τεχνητός εξωτερικός φωτισμός τη νύχτα, προκαλεί φωτορύπανση και μάλιστα με επιπτώσεις μη αναστρέψιμες.

Ερευνητές από την Νότια Κορέα, διερεύνησαν το ενδεχόμενο το τεχνητό φως τη νύχτα να προάγει τον κίνδυνο για ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, μιας χρόνιας νόσου, που προσβάλλει την περιοχή της ωχράς κηλίδας του αμφιβληστροειδούς, προκαλώντας προοδευτική απώλεια της κεντρικής όρασης.

Η μελέτη τους, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό JAMA, διαπίστωσε μέχρι και 117% αύξηση του κινδύνου για την υγρή μορφή της εκφύλισης της ωχράς κηλίδας εξαιτίας της ακτινοβολίας του τεχνητού φωτός σε εξωτερικούς χώρους, τη νύχτα.

Με την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας χάνεται η κεντρική όραση

Ο κίνδυνος αφορά σχετικά ηλικιωμένα άτομα, άνδρες, άτομα με δείκτη μάζας σώματος πάνω από 25, καπνιστές, άτομα που πίνουν αλκοόλ, κατοίκους πόλης και άτομα με υπέρταση ή δυσλιπιδαιμία

Η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας

Η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας αποτελεί την κύρια αιτία μη αναστρέψιμης τύφλωσης σε όλο τον κόσμο και η συχνότητά της θα συνεχίσει να αυξάνεται, εξαιτίας της εκθετικής αύξησης της γήρανσης του πληθυσμού.

Έρευνες έχουν δείξει σειρά παραγόντων κινδύνου για την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, καθώς η συγκεκριμένη διαταραχή της όρασης έχει με ισχυρά γενετικά συστατικά, όμως υπάρχουν και μη γενετικοί παράγοντες που επηρεάζουν εκτός από την ηλικία, όπως το κάπνισμα και η κακή διατροφή χωρίς αντιοξειδωτικές ουσίες.

Πέρα από τους παραπάνω παράγοντες, τελευταία το ερευνητικό ενδιαφέρον αποσπούν και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως η φωτορύπανση.

Φωτορύπανση και επιπτώσεις

Η διαταραχή του νυκτερινού περιβάλλοντος λόγω του φωτός που εκπέμπεται από ανθρωπογενείς πηγές και οι αρνητικές επιπτώσεις του στην ανθρώπινη υγεία προκαλούν ανησυχία στους ειδικούς.

Οι πιθανές επιζήμιες επιπτώσεις της φωτορύπανσης στην υγεία επεκτείνονται πέρα από τις διαταραχές ύπνου και περιλαμβάνουν την παχυσαρκία, τις καρδιαγγειακές παθήσεις, καρκίνους και ψυχικές διαταραχές.

Ο κύριος μηχανισμός μέσω του οποίου συμβαίνουν αυτές οι επιπτώσεις, πιστεύεται ότι είναι η διαταραχή των κιρκάδιων ρυθμών και η επακόλουθη διαταραχή της έκκρισης ορμονών, ιδιαίτερα εκείνων που σχετίζονται με διαταραχές ύπνου.

Έχει αναγνωριστεί ευρέως ότι το τεχνητό φως τη νύχτα έχει ουσιαστικές επιπτώσεις στον αμφιβληστροειδή και το οπτικό νεύρο, δυνητικά καταλήγοντας σε έμμεσες και άμεση βλάβη στον οφθαλμικό ιστό.

Οι μετρήσεις

Οι ερευνητές από τη Νότια Κορέα διερεύνησαν τον κίνδυνο υγρής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας από το οικιακό τεχνητό νυχτερινό φως εξωτερικού χώρου, με δεδομένα του γενικού πληθυσμού.

Αρχικά, υπολόγισαν ένα αντικειμενικό μέτρο του μέσου όρου οικιακού τεχνητού νυχτερινού φωτός εξωτερικού χώρου, εκφρασμένο σε μονάδες ακτινοβολίας ως νανοβάτ ανά τετραγωνικό εκατοστό ανά στεραδίνιο (μονάδα μέτρησης τρισδιάστατων γωνιών), για τα έτη 2008 – 2009 σύμφωνα με τα δεδομένα βαθμονομημένης ακτινοβολίας φωτός τη νύχτα από το Εθνικό Κέντρο Γεωφυσικών Δεδομένων της Κορέας.

Τέτοια δεδομένα αποτελούν αξιόπιστο μέσο μέτρησης για τα σχετικά επίπεδα νυχτερινού φωτισμού στο επίπεδο του εδάφους και έχουν χρησιμοποιηθεί πρόσφατα για την αξιολόγηση των επιπτώσεων της φωτορύπανσης σε ασθενείς με συννοσηρότητες.

Η αιμορραγία είναι η αιτία της υγρής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας

Ο κίνδυνος εκφύλισης

Περισσότερο τεχνητό φως στην περιοχή κατοικίας, συσχετίστηκε με υψηλότερο κίνδυνο υγρής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας.

Σε πλήρως προσαρμοσμένα μοντέλα, οι πιθανότητες κινδύνου στο υψηλότερο τεταρτημόριο ακτινοβολίας από το τεχνητό νυχτερινό φως ήταν 117% παραπάνω για προσβολή από περιστατικό εκφύλισης της ωχράς κηλίδας. Ακόμη και στο δεύτερο χαμηλότερο τεταρτημόριο ακτινοβολίας, είχε σημαντικό κίνδυνο εκφύλισης της ωχράς 12% σε σχέση με το χαμηλότερο τεταρτημόριο και ο κίνδυνος αυξανόταν προοδευτικά σε κάθε υψηλότερο τεταρτημόριο.

Μια αύξηση μόλις 55,8 νάνοβατ nW/cm2/sr) στο τεχνητό νυχτερινό φως συσχετίστηκε με κίνδυνο 67% πάνω για περιστατικό υγρής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας.

Σε γράφημα του κινδύνου εκφύλισης της ωχράς κηλίδας εξαιτίας του τεχνητού φωτός, στα υψηλότερα επίπεδα ακτινοβολίας, η καμπύλη αυξάνεται κατακόρυφα μετά τα περίπου 110 nW/cm2/sr.

Διαφορές στις πόλεις και στην περιφέρεια

Στη μελέτη μετείχαν συνολικά 122.523 άτομα από αστικές και αγροτικές περιοχές.

Από αυτούς, οι 73.551 συμμετέχοντες (60%) διέμεναν σε αστικές περιοχές και 2755 από αυτούς (το 3,7%) υπέστησαν περιστατικό υγρής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας το 2010 – 2011.

Οι 48.972 συμμετέχοντες προέρχονταν από αγροτικές περιοχές. Από αυτούς, οι 1210 (το 2,5%) εμφάνισαν υγρή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας την ίδια περίοδο.

Ο μέσος όρος του τεχνητού φωτός στις αστικές περιοχές ήταν 61,2 (με απόκλιση 34,8) nW/cm2/sr, ενώ αυτός στις αγροτικές περιοχές ήταν 20,6 (με απόκλιση 18,8) nW/cm2/sr.

Στην ανάλυση της αλληλεπίδρασης μεταξύ κατοικημένων περιοχών και τεχνητού φωτός, παρατηρήθηκε σημαντικά υψηλότερος κίνδυνος περιστατικού υγρής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας σε αστικές περιοχές.

Σε πλήρως προσαρμοσμένα μοντέλα, οι πιθανότητες κινδύνου στο υψηλότερο τεταρτημόριο ήταν 242% πάνω για περιστατικό εκφύλισης.

Μια αύξηση μόλις 55,8 nW/cm2/sr στο τεχνητό φως συσχετίστηκε με κίνδυνο περίπου 46% παραπάνω για περιστατικό εκφύλισης ωχράς. Παρόμοια αποτελέσματα βρέθηκαν κατά την ανάλυση μόνο των 3 μεγαλύτερων πόλεων (δηλαδή, Σεούλ, Μπουσάν και Νταεγκού όπου το ποσοστό κινδύνου ήταν 62% πάνω, ανά αύξηση 55 νάνοβατ ανά τετραγωνικό εκατοστό στο τεχνητό φως.

Στις αγροτικές περιοχές, δεν βρέθηκε συσχέτιση μεταξύ του τεχνητού φωτός και του κινδύνου εκφύλισης της ωχράς κηλίδας, καθώς ένα αυξημένο IQR (55,8 nW/cm2/sr) στο τεχνητό φώς έδειξε ποσοστό κινδύνου μόλις 1% για περιστατικό εκφύλισης της ωχράς κηλίδας.

Ο κίνδυνος εκφύλισης της ωχράς κηλίδας από το τεχνητό φως τη νύχτα αφορούσε σχετικά ηλικιωμένα άτομα, άνδρες, άτομα με δείκτη μάζας σώματος πάνω από 25, καπνιστές, άτομα που έπιναν αλκοόλ, κατοίκους πόλης και άτομα με υπέρταση ή δυσλιπιδαιμία.