Εκτός clawback τα φάρμακα κάτω των 6 ευρώ

Αντιμέτωποι με νέες αποσύρσεις φαρμάκων θα βρεθούν σύντομα οι ασθενείς, μετά τις ελλείψεις φαρμάκων.

Ο λόγος είναι μια σημαντική επιβάρυνση που αναμένεται μέσω του clawback στα φάρμακα μέσης αξίας που χορηγούνται εκτός νοσοκομείου. Αυτή η πρόσθετη επιβάρυνση εκτιμάται ότι θα φέρει σημαντικούς κλυδωνισμούς στις φαρμακευτικές που τα διακινούν στη χώρα μας, με αποτέλεσμα όσα είναι ασύμφορο να κυκλοφορούν, σταδιακά θα βγαίνουν εκτός κυκλοφορίας.

Αιτία για τις νέες επιβαρύνσεις, είναι πρόσφατη απόφαση του υπουργού Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη, η οποία προβλέπει εξαίρεση από το clawback των φαρμάκων που έχουν λιανική τιμή 6 ευρώ και κάτω. Το μέτρο αυτό επεκτείνεται με την καινούρια απόφαση και στα φάρμακα που διατίθενται στους ασθενείς μέσω φαρμακείων, πέραν των φαρμάκων που διατίθενται στα νοσοκομεία.

Επιπλέον, για το έτος 2022 και 2023, στα νοσοκομειακά φάρμακα από 0-30 ευρώ θα επιβληθεί μηδενικό ή μειωμένο clawback.

Δημιουργείται ένα πρόσθετο φορτίο επιστροφών στα υπόλοιπα φάρμακα που ξεπερνάει τα 100 εκατ. ευρώ  κατ’ έτος

Σε επιστολή του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΦΕΕ) προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας, ο πρόεδρος και ο γενικός διευθυντής του Συνδέσμου Ολύμπιος Παπαδημητρίου και Μιχάλης Χειμώνας, αντίστοιχα, δηλώνουν αιφνιδιασμένοι από την απόφαση, που εξαιρεί από το clawback τα φθηνά φάρμακα που διατίθενται από το κανάλι της λιανικής με κόστος ημερήσιας θεραπείας κάτω των 0,2 ευρώ (λιανική τιμή μέχρι 6 ευρώ) από 1.1.2023.

Όπως εξηγούν, αυτό συνεπάγεται ότι για το 2023, clawback αξίας περίπου 50 εκατ. ευρώ θα επιμεριστεί στα υπόλοιπα φάρμακα που είναι εκτός κλειστών προϋπολογισμών.

Όσο για το μηδενικό ή μειωμένο clawback στα νοσοκομειακά φάρμακα αξίας 0-30 ευρώ, οι εκτιμήσεις του Συνδέσμου, ανεβάζουν το πρόσθετο clawback σε 70 εκατ. ευρώ περίπου, μόνο για το 2023.

Οι εξαιρέσεις αυτές υπέρ των πολύ φθηνών φαρμάκων, σημαίνει ότι το clawback που αναλογούσε σε αυτά, ύψους περίπου 100 εκατ. ευρώ, θα μετακυλιστεί στα υπόλοιπα φάρμακα.

Στην επιστολή, σημειώνεται ότι τα ποσά αυτά αφορούν εκτιμήσεις, καθώς τα στοιχεία δεν είναι διαθέσιμα παρά τα συνεχή αιτήματα του Συνδέσμου στις αρμόδιες αρχές.

Τονίζεται επίσης, ότι «το σύνολο αυτών των «διευκολύνσεων» για την υποστήριξη φαρμάκων με χαμηλές τιμές δημιουργεί ένα πρόσθετο φορτίο επιστροφών στα υπόλοιπα φάρμακα που ξεπερνάει τα 100 εκατ. ευρώ  κατ’ έτος.

Αυτή η στρέβλωση δεν μπορεί να γίνεται κατά συρροή, με την επιβάρυνση των υπολοίπων, απλά επειδή χαρακτηρίζονται ως «μη φθηνά».

Οι εκπρόσωποι του ΣΦΕΕ τονίζουν καταλήγοντας, πως «θα πρέπει η Πολιτεία να κατανοήσει ότι στην κατάσταση που βρισκόμαστε, η μεταφορά πρόσθετου οικονομικού βάρους επιπλέον 100 εκατ. ευρώ σε άλλες φαρμακευτικές εταιρείες και κατηγορίες φαρμάκων, έχει δραματικές επιπτώσεις.

Τα μέτρα φαρμακευτικής πολιτικής που λαμβάνονται θα πρέπει να είναι δίκαια και να διασφαλίζουν την ίση μεταχείριση των εταιρειών του κλάδου».

Σύμφωνα με στοιχεία του ΣΦΕΕ με βάση τα μέχρι τώρα δεδομένα, στα νοσοκομειακά φάρμακα αξίας 0-5 ευρώ το clawback είναι μηδενικό, για φάρμακα από 5-15 ευρώ  το όριο του clawback περιορίζεται μέχρι 20%, για φάρμακα μεταξύ 15-30 ευρώ το clawback φτάνει το 40% και για τα φάρμακα από 30 ευρώ και πάνω ανεβαίνει στο 69,3% για το πρώτο εξάμηνο του 2022 και για το δεύτερο εξάμηνο του 2022 το 70%. Στην περίπτωση που δεν υπήρχε η διαβάθμιση αυτή, το clawback θα έφτανε συνολικά στο 60,9%.

Η νέα εξέλιξη προμηνύει σειρά περικοπών στις φαρμακευτικές που θα επιδιώξουν να διατηρήσουν την κερδοφορία τους, ακόμη και με αποσύρσεις φαρμάκων καθημερινής χρήσης.

Ήδη μέχρι το 2021 είχαν αποσυρθεί εξαιτίας των υπέρογκων υποχρεωτικών επιστροφών περίπου 3.500 φάρμακα, ενώ μόνο το 2022 αποσύρθηκαν από την αγορά άλλα 700 περίπου σκευάσματα, με τη διαγραφή τους από το δελτίο τιμών. Μεταξύ αυτών βρίσκονται και μοναδικά φάρμακα που η υποκατάστασή τους έχει προκαλέσει αναστάτωση στη θεραπεία των ασθενών.

Παράγοντες της φαρμακευτικής βιομηχανίας επεσήμαιναν ότι στόχος είναι η συνολική μείωση των υπέρογκων υποχρεωτικών επιβαρύνσεων, μέσω καθιέρωσης μέτρων ελέγχου της κατανάλωσης και όχι η μετακύλιση του κόστους από το ένα σκεύασμα στο άλλο.