Ας φύγουμε από την όντως εντυπωσιακή παράσταση του Ολυμπιακού στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα απέναντι στην Αλμπα. Δεν διέλυσε κάποια υπερομάδα το σύνολο του Μπαρτζώκα, με την ουραγό της Ευρωλίγκας έπαιζε για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς. Και αν δυσκολεύεσαι με τους Γερμανούς που έχουν μόνο μια νίκη εκτός έδρας, τότε πρέπει να αφήσεις τα όνειρα για το κάτι παραπάνω.

Επιστροφή στο θέμα: Ο Κάνααν ναι, ήταν φοβερός και όντως αν βρει ρυθμό, ακόμη και στον αιφνιδιασμό δοκιμάζει συνήθως εύστοχα τρίποντα. Ισως ο κορυφαίος σουτέρ της Ευρωλίγκας, ένας σύγχρονος …Εντι Τζόνσον με τα κόκκινα.

Ο δε Μπραζντέικις, σε πείσμα όσων τον θεωρούν «λίγο» και τον υποτιμούν, είναι ένας μαχητής στο παρκέ που δίνει πολλά σε πολλούς τομείς. Ο δε Ράιτ, αυτός ο ψηλός με τα ελατήρια στα πόδια, προσφέρει στον Ολυμπιακό όσα του έλειπαν τόσους μήνες.

Ενέργεια, διάθεση μεγάλη στην άμυνα, ενθουσιασμό που φέρνουν οι εντυπωσιακές τάπες και τα θεαματικά καρφώματα, ένας ψηλός που θα βγει πρόσωπο με πρόσωπο απέναντι στον Λεσόρ, ένας παίκτης στα βήματα του Χάινς, του Ντάνστον και του Χάντερ. Γιατί συχνά πυκνά η ιστορία επαναλαμβάνεται και προκαλεί απορίες γιατί το αυτονόητο δεν το έβλεπαν τόσον καιρό στο Νέο Φάληρο.

Τι μένει; Ο …πονοκέφαλος του Μπαρτζώκα με τους πολλούς και αναμφίβολα καλούς παίκτες που έχει στη διάθεσή του: Ποιος θα μείνει εκτός στη συνέχεια και όταν γυρίσουν , σιγά σιγά βέβαια, όλοι οι τραυματίες; Ποιόν θα κόψει από την Ελλάδα που μπορεί να δηλώνει μόνο έξι παίκτες; Τι θα κάνει στο εγγύς μέλλον και το προσεχές καλοκαίρι; Σκεφτείτε πως και στα παιχνίδια για την Ευρωλίγκα, δεν βγαίνουν τόσο εύκολα τα κουκιά και ας δούμε συνοπτικά τι δίνει ο καθένας ή τι προδιαγραφές υπάρχουν:

Ο Γουίλιαμς –Γκος, απόλυτα σταθερός μέχρι τώρα, ξεκουράζει και βοηθά τον Γουόκαπ. Ο Κάνααν όσο κανείς άλλος «καυτός». Πίτερς, το μοναδικό τεσσάρι του Ολυμπιακού που …ανοίγει το γήπεδο και ευστοχεί σε τρίποντα, έως τώρα ο καλύτερος παίκτης. Ράιτ, πολλά υποσχόμενος. Μιλουτίνοφ, όταν επιστρέψει και είναι καλά, θωρηκτό στη ρακέτα. Ο Φαλ, επίσης όταν γυρίσει, ένας πλέι μέικερ από μέσα προς τα έξω, εκτός όλων των άλλων.

Ο Μπραζντέικις ανεβαίνει συνεχώς, ο Πετρούσεφ με τον ΠΑΟ έδειξε κότσια και μπασκετικό ταλέντο, ο Σίκμα δεν τρελαίνει το κοινό αλλά κατέχει το άθλημα, ο δε Μακ Κίσικ, έχει πέσει στην ιεραρχία, ποιος όμως παίζει κάθετα στο παρκέ όπως αυτός; Τι είπατε; Δυσεπίλυτο το κουίζ, αναμφίβολα. Γιατί στο εξής, η διαχείριση του ρόστερ από τον Γιώργο Μπαρτζώκα, αναμένεται να είναι το δυσκολότερο διαγώνισμα που θα κληθεί να δώσει ο προπονητής.

Headlines