Μέση Ανατολή: Γιατί η Κίνα είναι εξοργισμένη με το Ιράν και τους Χούθι

Το Reuters ανέφερε ότι κινέζοι αξιωματούχοι ζήτησαν από την Τεχεράνη «να χαλιναγωγήσει τις επιθέσεις σε πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα από τους Χούθι που υποστηρίζονται από το Ιράν, διαφορετικά κινδυνεύει να βλάψει τις επιχειρηματικές σχέσεις της με το Πεκίνο» (στη φωτογραφία αρχείου του WANA (West Asia News Agency) via Reuters, επάνω, ο πρόεδρος του Ιράν, Εμπραχίμ Ραΐσι, αριστερά, με τον κινέζο ομόλογό του Σι Τζινπίνγκ).

Αυτό μπορεί να μην ακούγεται πολύ ως απειλή, αλλά το κρυφό μήνυμα είναι ότι πολλά από τα εξαρτήματα για τους πυραύλους της και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, καθώς και του εξοπλισμού για το πυρηνικό πρόγραμμά της μεγάλης κλίμακας, προέρχονται από την Κίνα.

Η Κίνα διέρχεται μια σοβαρή οικονομική ύφεση

Περισσότερα από ένα πλοία του γίγαντα των μεταφορών Maersk έχουν χτυπηθεί από πυραύλους των Χούθι

Εάν η Κίνα διακόψει πραγματικά αυτές τις προμήθειες, το Ιράν θα πρέπει να βάλει λουκέτο στα πολεμικά του εργοστάσια.

Οι Κινέζοι θα έκαναν αυτό που δεν κατάφεραν οι ΗΠΑ με τον έλεγχο των εξαγωγών: να κλείσουν την πρόσβαση της Κίνας στην τεχνολογία από την Ασία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη.

Θα έπληττε επίσης σκληρά τη Ρωσία, η οποία αγοράζει drones και εξαρτήματα γι΄ αυτά από το Ιράν. Η Ρωσία θα μπορούσε να προμηθευτεί πράγματα από την Κίνα, αλλά οι Κινέζοι καίγονται ν’ αποφύγουν τις δυτικές κυρώσεις, γι’ αυτό είναι προσεκτικοί σχετικά με το τι ταΐζουν τη Μεγάλη Αρκούδα, προτιμώντας μια προσέγγιση με συναλλαγές κάτω από το τραπέζι που, με κινεζικούς όρους, φαίνεται να μοιάζουν με αληθοφανή άρνηση, γράφει σε ανάλυσή του ο Stephen Bryen, πρώην αναπληρωτής υφυπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, ειδικός στη στρατηγική και την τεχνολογία ασφαλείας.

Το Πεκίνο έχει ακόμη περισσότερους λόγους από τους εξοπλισμούς για να είναι δυσαρεστημένο με τους Χούθι.

Η Ευρώπη είναι ένας από τους μεγαλύτερους εμπορικούς εταίρους της. Το μερίδιό της στις εισαγωγές στη Γηραιά Ηπειρο αυξήθηκε από 4,6% το 2020 σε πάνω από 20% σήμερα.

Μέσω εμπορικών μεταφορέων

Αλλά το πραγματικό είναι ακόμη υψηλότερο, αφού ένα μεγάλο μέρος του, μέσω της Κίνας, γίνεται με τη μορφή ενέργειας (πετρέλαιο, φυσικό αέριο), ακόμη και τώρα από τη Ρωσία. Οι εισαγωγές της Κίνας αποτελούνται από έναν συνδυασμό ορισμένων εξειδικευμένων πρώτων υλών (λίθιο και άλλες σπάνιες γαίες) και οι υπόλοιπες κυρίως από βιομηχανικά προϊόντα.

Η Κίνα διέρχεται μια σοβαρή οικονομική ύφεση, με τα εργοστάσια να κλείνουν, τους εργαζόμενους ν’ απολύονται ή να τίθενται σε διαθεσιμότητα και οι πωλήσεις εντός και εκτός της χώρας να είναι πολύ υποτονικές.

Το πρόβλημα επιδεινώνεται από το γεγονός ότι στέλνει τα αγαθά της χρησιμοποιώντας εμπορικούς μεταφορείς και οι περισσότερες από αυτές τις αποστολές γίνονται θαλάσσια και περνούν από την Ερυθρά Θάλασσα και τη Διώρυγα του Σουέζ προς την Ευρώπη.

Οι Χούθι λένε ότι δεν στοχεύουν κινεζικά πλοία, αυτό ωστόσο είναι εντελώς άσχετο, αφού μη κινεζικά πλοία σε γενικές γραμμές μεταφέρουν κινεζικό φορτίο. Ακόμη κι αν τα πλοία συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τη Διώρυγα του Σουέζ, τα ποσοστά ασφάλισης αυξάνονται.

Ετσι, είτε το κόστος μεταφοράς, είτε η εκτροπή γύρω από την Αφρική, με τις εβδομάδες καθυστερήσεων στη μετακίνηση φορτίων, αποτελούν μια μεγάλη πρόκληση για τους κινέζους παραγωγούς. Η Κίνα απλώς δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει περισσότερες δουλειές από αυτές που έχει ήδη χάσει.

Στριμωγμένος ο Σι

Εάν ο Σι Τζινπίνγκ δεν λάβει ακόμη πιο σκληρά μέτρα για το Ιράν, τότε θα θεωρηθεί υπεύθυνος από τις κατασκευαστικές ελίτ της χώρας του για μια ακόμη μεγαλύτερη αποτυχία.

Εχει ήδη μια σειρά από καταστροφές στα χέρια του, με μεγαλύτερη εκείνους τους τρελούς περιορισμούς λόγω Covid, μια δική του ιδέα. Η αγορά ακινήτων του έχει καταρρεύσει.

Τα ακριβά και όχι τόσο ακριβά αυτοκίνητα συσσωρεύονται στους χώρους αποθήκευσης, επειδή οι Κινέζοι επιχειρηματίες και το ανώτερο κυβερνητικό προσωπικό έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους και κρατούν τα χρήματά τους, όχι σε τράπεζες αλλά σε στρώματα.

Η Κίνα είχε μεγάλες φιλοδοξίες να πλημμυρίσει την Ευρώπη με τη νέα γενιά ηλεκτρικών αυτοκινήτων της. Πολλά άρθρα έχουν γραφτεί γι’ αυτά τα οχήματα, αν και οι αναφορές εντός της χώρας είναι πολύ πιο επικριτικές.

Ωστόσο, καθώς στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στη Γερμανία, μειώνεται η βιομηχανική παραγωγή, η Κίνα είδε την ευκαιρία ν’ αντικαταστήσει τα ευρωπαϊκά αυτοκίνητα με τις δικές της μάρκες.

Καταρρέει ο Belt and Road

Ακόμη χειρότερα, την ίδια στιγμή που το εμπόριο μέσω της Ερυθράς Θάλασσας και της Διώρυγας του Σουέζ μπορεί να είναι προβληματικό, η κινεζική πρωτοβουλία Belt and Road («Μια Ζώνη ένας Δρόμος») φαίνεται να καταρρέει.

Ολο αυτό το σύστημα θεμελιώθηκε σε πολλές περιπτώσεις στη δωροδοκία τοπικών πολιτικών ηγετών, ειδικά στην Ασία και την Αφρική, στη χρηματοδότηση και την κατασκευή έργων που οι αποδέκτες δεν μπορούσαν ποτέ ν’ αντέξουν οικονομικά, και στη συνέχεια με τον έλεγχο κρίσιμων περιουσιακών στοιχείων όπως λιμάνια, δρόμους, αεροσταθμούς και άλλες υποδομές ως τρόπο πληρωμής.

Γι’ αυτές τις χώρες δεν είναι βιώσιμο: στην πραγματικότητα, πρόκειται για το σύγχρονο ισοδύναμο της εκμεταλλευτικής αποικιοκρατίας. Το Belt and Road, αντί να ενισχύει την παγκόσμια δύναμη της Κίνας, υπονομεύει την επιρροή και την εμβέλειά της.

Οι Ιρανοί, που ενθάρρυναν τους Χούθι να πραγματοποιήσουν επιθέσεις στη ναυτιλία της Ερυθράς Θάλασσας, πρέπει σ’ ένα βαθμό να έχουν βγάλει τα μάτια τους με τα ίδια τα δάχτυλά τους.

Το Ράδιο Ερεβάν

Συμπεριφέρονται με τον πιο αδίστακτο τρόπο στην περιοχή, υποστηρίζουν τον πόλεμο της Χαμάς, προωθούν τη Χεζμπολάχ, βάζουν προσωπικό της Φρουράς της Επανάστασης στο Ιράκ και τη Συρία, προμηθεύουν σχεδόν όλα τα όπλα γι’ αυτές τις δυνάμεις και βασικά διοικούν τη Μέση Ανατολή επειδή η Ουάσιγκτον δεν ενδιαφέρεται πλέον, εκτός από το να προσποιείται ότι είναι μεγάλη δύναμη και ν’ απευθύνει «προνουντσιαμέντο» που δεν έχει καμία πρόθεση να επιβάλει.

Η πραγματοποίηση «χειρουργικών χτυπημάτων» που γίνονται «αναλογικά» εναντίον «στόχων» στη «Χούθιλαντ» αναμφίβολα έχει εμπνεύσει ένα νέο είδος χιούμορ της Μέσης Ανατολής, που σύντομα θ’ αντικαταστήσει το διάσημο Αρμενικό Ραδιόφωνο (Ράδιο Ερεβάν) της σοβιετικής εποχής.