Τι (δεν) πρέπει να κάνει ένα παιδί όταν χαιρετάει έναν άγνωστο σκύλο

Όλοι μας οφείλουμε να γνωρίζουμε πώς θα πρέπει να «χαιρετάμε» έναν άγνωστο σκύλο.

Γιατί «τα ζώα δεν είναι ρομπότ. Είναι ζωντανά πλάσματα. Αυτό σημαίνει ότι έχουν ευμετάβλητη ψυχολογία, διάθεση που μπορεί να αλλάζει, ψυχικές μεταπτώσεις. Αντιδράσεις που μεταβάλλονται, ανασφάλειες, δυσκολία να διαχειριστούν κάποιες καταστάσεις κτλ.

Η προσέγγισή τους, λοιπόν, θα πρέπει να γίνεται προσεκτικά, όχι λόγω φόβου για τυχόν αρνητική τους αντίδραση, αλλά από σεβασμό στην ψυχολογία και τις επιθυμίες αυτών των πλασμάτων», διευκρινίζει η ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων, Ρενάτα Γρυπάρη.

Οι κανόνες προσέγγισης προς έναν άγνωστο σκύλο

Όταν θέλουμε να προσεγγίσουμε ένα ζωάκι, λέει η κα Γρυπάρη, καλό θα ήταν να γνωρίζουμε τη «γλώσσα του σώματος» του. Ακόμη, όμως, κι αν δεν έχουμε αυτή τη γνώση, τουλάχιστον ας χρησιμοποιήσουμε τη λογική μας, προκειμένου να την αποκωδικοποιήσουμε.

Για παράδειγμα, δεν θα πρέπει να μείνουμε στο τι θέλουμε εμείς, αλλά στο τι μάς επιτρέπει εκείνος να κάνουμε. Δηλαδή, εάν ένας σκύλος είναι φοβικός, δεν υπάρχει κανένας λόγος να τον πλησιάσουμε για χάδι, διότι θα τρομοκρατηθεί περισσότερο. Εάν ένας σκύλος μάς γρυλίσει, είναι αυτονόητο ότι θα διακόψουμε την προσέγγισή μας μαζί του, εφόσον μάς δείχνει ότι αισθάνεται άβολα με τη συμπεριφορά μας.

Υπάρχουν κάποιοι κανόνες ως προς την προσέγγισή μας προς έναν άγνωστο σκύλο, τονίζει η κα Γρυπάρη, που καλό θα ήταν να τους γνωρίζουμε. Να τους τηρούμε, τόσο εμείς όσο και τα παιδιά – κυρίως αυτά. Δεν θέλουμε να βιώσουν μια άσχημη εμπειρία, που μπορεί να επηρεάσει τη μετέπειτα σχέση τους με τα ζώα.

Το παιδί δεν θα πρέπει να σκύψει πάνω από τον σκύλο

Καλό θα ήταν, να μην κατευθυνθεί το παιδί προς τον σκύλο, αλλά το αντίθετο

Τα παιδιά, επίσης, έχουν μεγάλη ενέργεια, είναι ανυπόμονα και κάνουν απότομες κινήσεις. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να πλησιάσουν έναν σκύλο με λάθος τρόπο.
Για να αποφύγουμε, λοιπόν, κάτι τέτοιο, ας δούμε πώς ένα παιδί μπορεί να γνωριστεί με έναν άγνωστο σκύλο με ασφάλεια.

Πώς πρέπει να γίνει η προσέγγιση από το παιδί

Καλό θα ήταν, να μην κατευθυνθεί το παιδί προς τον σκύλο, αλλά το αντίθετο. Δηλαδή, να αφήσουμε χώρο και χρόνο στον σκύλο για να πλησιάσει το παιδί μόλις νιώσει άνετα. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί ως εξής: το παιδί μπορεί να χαμηλώσει στο επίπεδο του σκύλου, και να τον καλέσει με διάφορους τρόπους. Εάν ο σκύλος ανταποκριθεί στο κάλεσμα, το παιδί μπορεί να αρχίσει την αλληλεπίδραση μαζί του. Εάν δεν ανταποκριθεί, καλό θα ήταν το παιδί να μην επιμείνει.

Η πρώτη επαφή παιδιού και σκύλου

Στην περίπτωση που ο σκύλος θελήσει να πλησιάσει το παιδί, καλό θα ήταν, η πρώτη επαφή από κοντά να γίνει εξίσου προσεκτικά. Αυτό σημαίνει ότι το παιδί δεν θα πρέπει να σκύψει πάνω από τον σκύλο, δεν θα πρέπει να κολλήσει τα χέρια ή το πρόσωπό του στο δικό του πρόσωπο. Δεν θα πρέπει να επιδιώξει να τον φιλήσει, κρατώντας το κεφάλι του, δεν θα πρέπει να τον σηκώσει αγκαλιά. Και δεν θα πρέπει να φωνάζει μπροστά στο πρόσωπό του. Καλύτερα, το παιδί να απλώσει το χέρι του, ώστε ο σκύλος να πάρει τις πρώτες μυρωδιές για να εξοικειωθεί μαζί του. Όταν του δείξει ότι δεν νιώθει ανασφάλεια, να συνεχίσει με χάδια. Σε γενικές γραμμές, η επαφή θα πρέπει να είναι ήσυχη, με ήρεμες κινήσεις και καθησυχαστική φωνή.

Το πρώτο χάδι

Το πώς ένα παιδί θα χαϊδέψει έναν σκύλο, επίσης έχει πολύ μεγάλη σημασία, ως προς την εξέλιξη της διάδρασης. Προτιμάμε να τον χαϊδεύει στο πλάι του προσώπου ή του σώματος, και όχι να απλώνει το χέρι του πάνω στο κεφάλι του. Στη συνέχεια, το παιδί μπορεί να προχωρήσει σε μια πιο άμεση επαφή, ανάλογα με το πώς ανταποκρίνεται ο σκύλος.

Τέλος, η κα Γρυπάρη επισημαίνει: «Η σωστή καθοδήγηση ενός παιδιού σχετικά με το πώς θα γνωριστεί με έναν άγνωστο σκύλο, είναι πολύ σημαντική και για τους δύο. Αφενός, ο σκύλος κοινωνικοποιείται όμορφα με τα παιδιά, και αφετέρου, τα παιδιά αποκτούν μια γνώση. Μία γνώση, που θα τους χρησιμεύσει πολλές φορές στη ζωή τους, και θα τους επιτρέψει να γλιτώσουν αρνητικά βιώματα. Παράλληλα, καλλιεργούν μια νοοτροπία σεβασμού ως προς τη διάδρασή τους, τόσο με τα ζώα όσο και με τους ανθρώπους».

*Η κυρία Ρενάτα Γρυπάρη είναι απόφοιτη της Σχολής Εκπαίδευσης Σκύλων Boss.

Εδώ και αρκετά χρόνια εφαρμόζει την ενεργειακή εκπαίδευση, η οποία εστιάζει στο ισορροπημένο ψυχικό δέσιμο μεταξύ κηδεμόνα και σκύλου, και στη διαμόρφωση του σωστού ενεργειακού περιβάλλοντος, στο οποίο είναι καλό να ζει και να εκπαιδεύεται ένας σκύλος.

Έχοντας μια ιδιαίτερη ευαισθησία για τους φοβικούς σκύλους, ειδικεύτηκε στη διαδικασία της ψυχικής τους αποκατάστασης.