Καθηγητικά ζόμπι

Σεβάσμιος καθηγητής της Αρχιτεκτονικής Σχολής ανακοίνωσε ότι έθεσε θέματα εξετάσεων στο ChatGPT και οι απαντήσεις που έλαβε βαθμολογούνται όχι μόνο πάνω από τη βάση αλλά προς το «Λίαν Καλώς», 7-8.

Με λίγη περισσότερη προσπάθεια το ChatGPT μπορεί να πετύχει «Άριστα», 9 -10. Σε ερωτήσεις κρίσεως, «το ChatGPT γράφει σίγουρα ‘Άριστα’», διάβασα.

Άρα, δεν μπορούν να γίνουν διαδικτυακές εξετάσεις, δεν υπάρχουν εγγυήσεις για το αδιάβλητο των εξετάσεων: ο φοιτητής θα έχει πάνω στο υπολογιστή του σκονάκι το ChatGPT, θα του κάνει κόπι-πάστε την ερώτηση, θα δίνει κόπι-πάστε την απάντηση, θα αμείβεται από 7 έως 10 με τόνο.

Το θέμα είναι πολύ σοβαρό διότι πολλοί καθηγητές κόπτονται υπέρ του «κριτικού πανεπιστημίου», της «κριτικής γνώσης», της «κριτικής σκέψης» και γενικώς κάθε τι του κριτικού έως –μόνο λόγω συνηχήσεως, μην πάει στο κακό ο νους μας– και υπέρ του Κρητικού κύριου Πολάκη.

Και αναρωτιέμαι: τι διάολο κριτική γνώση προσφέρει το πανεπιστήμιο στους φοιτητές του αν κάθε μηχανάκι, κάθε πρωτόγονο ρομπότ που παπαγαλίζει ό,τι διάβασε στο ιντερνέτ, μπορεί να παίρνει άριστα σε «ερωτήσεις κρίσεως»;

Μήπως όσοι καθηγητές βάζουν άριστα στο ChatGPT, πρέπει να περάσουν το «Revised Turing Test»;

Το πρωτογενές «Turing Test» αφορούσε τις μηχανές: αν κάποιος άνθρωπος θέτει ερωτήσεις σε άνθρωπο και υπολογιστή και δεν βρίσκει διαφορά στις απαντήσεις τους, ο υπολογιστής έχει περάσει το τεστ και ο προγραμματιστής που τον κατασκεύασε παίρνει 1.000.000 δολάρια.

Το «Αναθεωρημένο Τεστ Τούρινγκ» αφορά τους ερωτώντες: αν κάποιο ον θέτει ερωτήσεις  για τις οποίες ισχυρίζεται ότι έχει αρμοδιότητα αλλά δεν μπορεί να ξεχωρίσει αν το ον που του απαντά είναι μηχάνημα ή άνθρωπος, τότε το ερωτών ον ελέγχεται αν είναι μηχανή ή άνθρωπος.

Και αν μεν είναι μηχανή στέλνεται για επισκευή, αν είναι  άνθρωπος απολύεται από τη δουλειά που υποτίθεται ότι ξέρει.

Κατά τη γνώμη μου, όσοι υποστηρίζουν ότι το ChatGPT διαθέτει κριτική σκέψη δεν πρέπει να απολυθούν αλλά να σταλούν για επισκευή: μόνο ρομπότ που ξέρει απλώς την περιγραφή του όρου «κριτική σκέψη» θα μπορούσε να πει για άλλο ρομπότ ότι τη διαθέτει.

Γιατί γνωρίζει απλώς την περιγραφή, τον ορισμό του «τι είναι κριτική σκέψη», αλλά δεν την έχει ασκήσει, δεν την έχει νιώσει ποτέ το ίδιο – δεν διαθέτει τη σχετική υποκειμενική εμπειρία.

Αυτό διαχωρίζει τους ανθρώπους από τα λεγόμενα «φιλοσοφικά ζόμπι» που τα ξέρουν όλα αλλά δεν έχουν υποκειμενικές εμπειρίες.

Ίσως αυτός ο ορισμός θα έπρεπε να εξειδικευθεί κατά κατηγορίες και να έχουμε, ας πούμε, και «καθηγητικά ζόμπι».

Premium έκδοση «ΤΑ ΝΕΑ»