Αυτή είναι και η υπόθεση του αμερικανικού κωμικού podcast I’ve Had It. Οι οικοδέσποινες Jennifer Welch και Angie «Pumps» Sullivan δηλώνουν, κοροϊδεύοντας, ότι στόχος τους είναι να διαμερίσουν το παράπονο και να είναι πιο ευγενικοί στην καθημερινότητά τους.

Τα παράπονά τους κυμαίνονται από πεζά (ασύρματες ηλεκτρικές σκούπες, άνθρωποι που χειροκροτούν όταν προσγειώνεται ένα αεροπλάνο, μακροσκελείς λεζάντες στο Instagram) έως πολιτικά (η κατάσταση του εκπαιδευτικού συστήματος).

Από την έναρξη της λειτουργίας του στα τέλη του 2022, το I’ve Had It έχει κατακτήσει την κορυφή των charts podcast της Apple, έχει γίνει πολλές φορές viral τόσο στο TikTok όσο και στο X και έχει οδηγήσει τις οικοδέσποινες σε guest-star σε προγράμματα όπως το Today Show. Η δημοτικότητα αυτού του podcast σε όλες τις πλατφόρμες σηματοδοτεί μια πολιτισμική μετατόπιση από την «τοξική θετικότητα» στην «επιεική μικροψυχία» – αλλά η μετατόπιση από τη θετικότητα στην πλήρη αποδοχή των παραπόνων δεν είναι χωρίς κίνδυνο.

Δείτε το βίντεο 

Τοξική θετικότητα και συναισθηματικοί influencers

Ως πλάσματα που σκέφτονται την κοινότητα και θέλουν βαθιά να ανήκουν, συχνά καθρεφτίζουμε τους άλλους, μεταξύ άλλων και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου υιοθετούμε φράσεις, τόνους και εκφράσεις συναισθημάτων.

Τα τελευταία χρόνια, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν επικεντρωθεί στην υπερ-θετικότητα (σκεφτείτε χαρούμενα emojis και παρακινητικά αποφθέγματα κολλημένα πάνω σε ηλιοβασιλέματα). Κάποιοι αποδίδουν αυτή την τάση, την «μόνο καλές δονήσεις», στην πανδημία και στην επιθυμία να αποφεύγονται τα επώδυνα συναισθήματα όταν αναστοχάζονται δύσκολες πραγματικότητες.

Ωστόσο, η προσπάθεια να μεταφέρετε συνεχή ευτυχία είναι όχι μόνο δύσκολη αλλά και αδύνατη. Οι έρευνες δείχνουν ότι η κανονιστική θετικότητα μπορεί να μας κάνει να αντιδράσουμε άσχημα στα δυσμενή συναισθήματα και είναι ένας «στόχος που γυρίζει μπούμερανγκ» όταν οι άνθρωποι θεωρούν τον εαυτό τους αποτυχημένο επειδή αισθάνονται δυστυχισμένοι, αγωνίζονται να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους ή αποφεύγουν ενεργά την επεξεργασία τους.

Τα τελευταία χρόνια, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν επικεντρωθεί στην υπερ-θετικότητα (σκεφτείτε χαρούμενα emojis και παρακινητικά αποφθέγματα κολλημένα πάνω σε ηλιοβασιλέματα)

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη I’ve Had It Podcast (@ivehaditpodcast)

Επιτέλους, μπορούμε να γκρινιάζουμε

Αλλά τώρα που η τοξική θετικότητα έχει κατονομαστεί και ντροπιαστεί, οι άνθρωποι αναζητούν πιο συναισθηματικά διαφοροποιημένα μέσα ενημέρωσης.

Οι οικοδέσποινες του I’ve Had It ανήκουν σε ένα νέο κύμα δημιουργών περιεχομένου που μπορούμε να θεωρήσουμε «συναισθηματικούς influencers», στην προκειμένη περίπτωση συμβάλλοντας σε ένα νέο τοπίο στα μέσα ενημέρωσης όπου το παράπονο όχι μόνο αγκαλιάζεται αλλά και ενθαρρύνεται.

Βάζοντας σε λέξεις τα «αντίποινά» μας απέναντι σε αρνητικές εμπειρίες, βιώνουμε ευχάριστα συναισθήματα. Το παράπονο μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε κάθαρση, να μειώνει το άγχος και (όπως και το κουτσομπολιό) να μας βοηθάει να νιώθουμε πιο κοντά στους άλλους.

Αυτή η κοινοτική πτυχή του παραπόνου ταιριάζει στο podcasting, το οποίο ενισχύει την οικειότητα μέσω της ανταλλαγής βαθιά προσωπικών ιστοριών «απευθείας στο αυτί μας» και «επιλεγμένων μόνο για εσάς».

Το να ακούμε τις οικοδέσποινες που μοιάζουν με τους φίλους μας, να συζητάμε και να μοιραζόμαστε τα γέλια μας μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε κοινωνικά γεμάτοι με παρόμοιο τρόπο όπως μια βιντεοσυνομιλία ή ένα εικονικό μήνυμα με έναν πραγματικό φίλο.

Οι έρευνες δείχνουν ότι η κανονιστική θετικότητα μπορεί να μας κάνει να αντιδράσουμε άσχημα στα δυσμενή συναισθήματα και είναι ένας «στόχος που γυρίζει μπούμερανγκ» όταν οι άνθρωποι θεωρούν τον εαυτό τους αποτυχημένο επειδή αισθάνονται δυστυχισμένοι

Επιμελημένη εγγύτητα

Στο I’ve Had It, οι οικοδέσποινες και οι καλεσμένοι τους μοιράζονται προσωπικά παράπονα και αφιλτράριστες ιστορίες σε μια επιμελημένη προσέγγιση για τη δημιουργία δεσμών. Γνωρίζουμε, για παράδειγμα, ότι ο σύζυγος της Τζένιφερ, ο Τζος (τακτικός καλεσμένος), έχει παλέψει με τον εθισμό και ότι η Τζένιφερ έχει «βαρεθεί» την οικογενειακή εβδομάδα στο κέντρο αποτοξίνωσής του. Γνωρίζουμε επίσης ότι η Pumps προσπάθησε κάποτε να ανακουφίσει τη δυσκοιλιότητα με ένα κουταλάκι του γλυκού.

Ο εκτελεστικός παραγωγός Kiley έχει γίνει τακτικός παρουσιαστής, γελάει με τα καμώματα των οικοδεσποινών και λειτουργεί ως υποκατάστατο του κοινού. Οι θαυμαστές συμμετέχουν στην εκπομπή μέσω φωνητικών μηνυμάτων, κριτικών και ως καλεσμένοι οι ίδιοι.

Αυτά τα στοιχεία συνδυάζονται για να δώσουν την αίσθηση ότι υπάρχει η δυνατότητα να γίνουν «πραγματικοί» φίλοι με την Jennifer και την Pumps: το διαφημιστικό σλόγκαν για τις ζωντανές τους εκπομπές είναι «κάντε την κοινωνική σας φιλία πραγματική».

Ορισμένοι σχολιαστές επικρίνουν την προώθηση της αρνητικότητας από την Jennifer και την Pumps. Οι οικοδεσπότες το βλέπουν αυτό ως τροφή. Διαβάζουν τα επικριτικά σχόλια, διπλασιάζουν τα παράπονα και γελούν μαζί, αφοπλίζοντας έξυπνα την κριτική

Δείτε το βίντεο 

Πλατφόρμα παραπόνων

Ενώ το παράπονο φέρνει τους ανθρώπους κοντά, μπορεί επίσης να μας απομακρύνει μέσω του εξοστρακισμού ή της απόρριψης. Παρόλο που ο στόχος του I’ve Had It είναι να διαχωρίσει τις μικρότητες, αυτό μπορεί να είναι ευκολότερο για τις οικοδέσποινες παρά για τους ακροατές.

Η Jennifer και οι Pumps είναι δύο αναμφισβήτητα εύπορες, καλά δικτυωμένες γυναίκες που αξιοποίησαν τα προνόμιά τους για να δημιουργήσουν μια πλατφόρμα για το παράπονο. Ενισχύουν επίσης την προσωπικότητά τους στον αέρα, με την Jennifer να παραδέχεται: «Δεν είμαι τόσο ψυχρή όσο παριστάνω στο podcast».

Ακριβώς όπως η κανονιστική θετικότητα μπορεί να γίνει «τοξική» όταν γίνεται εις βάρος άλλων συναισθημάτων, η υπερβολική έμφαση στα παράπονα μπορεί να γεννήσει αρνητικότητα ή να οδηγήσει σε παθητικό-επιθετικό και έμμεσο στυλ επικοινωνίας.

Η επιείκεια στην υπερβολική μικροψυχία μπορεί επίσης να μας κάνει λιγότερο συμπαθείς, να αποξενώσει τους αγαπημένους μας και να επιδεινώσει την ψυχική μας υγεία.

Αγκαλιάζοντας την «ηλιθιότητα»

Ορισμένοι σχολιαστές επικρίνουν την προώθηση της αρνητικότητας από την Jennifer και την Pumps. Οι οικοδεσπότες το βλέπουν αυτό ως τροφή. Διαβάζουν τα επικριτικά σχόλια, διπλασιάζουν τα παράπονα και γελούν μαζί, αφοπλίζοντας έξυπνα την κριτική.

Η Jennifer και η Pumps είναι ακόμη πιο πρόθυμες να κοροϊδέψουν όσους διαφωνούν με τις πολιτικές τους απόψεις. Απαντώντας στην κατηγορία ενός κριτικού ότι είναι «και οι δύο ένα ζευγάρι αριστερών ηλιθίων», οι οικοδέσποινες γελάνε. Η Jennifer δηλώνει: «Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο […] Ευχαριστώ, είμαστε αριστερές, είμαστε ηλίθιες».

Τελικά, το I’ve Had It παραδέχεται ότι υπάρχει ένα είδος «ηλιθιότητας» στη μικρότητα, αλλά υπάρχει και χαρά και γοητεία.

Το «εκφραστικό παράπονο»

Οι έρευνες δείχνουν ότι οι ευτυχισμένοι άνθρωποι μπορούν να είναι παραπονιάρηδες, αρκεί να έχουν καλή αντίληψη του mindfulness και να ξέρουν πότε να σταματήσουν.

Αν, ομολογουμένως, απολαμβάνετε μια καλή περίοδο παραπόνων πού και πού, αλλά θέλετε να διατηρήσετε τα συναισθήματά σας ισορροπημένα και τις σχέσεις σας ανέπαφες, υπάρχουν μερικά πράγματα που συνιστούν οι ειδικοί. Είναι σημαντικό να διακρίνετε πότε πρέπει να θεσπίζετε «εκφραστικό παράπονο» για να εκτονωθείτε ή πότε πρέπει να παραπονιέστε «εργαλειακά» με έναν στόχο στο μυαλό σας.

Μιλήστε για το πώς σας κάνει κάτι να αισθάνεστε, ώστε οι άλλοι να μπορούν να σας συμπάσχουν. Και ζητήστε την άδεια των αγαπημένων σας προσώπων για να παραπονεθείτε πριν ξεκινήσετε ένα παραλήρημα.

Τι γίνεται με εκείνους που δεν είναι καθόλου πρόθυμοι να παραπονεθούν; Λοιπόν, όσον αφορά τις οικοδέσποινες και τους θαυμαστές του I’ve Had It, δεν χρειάζεται να συντονιστείτε. Και, αν αποφασίσετε να αφήσετε ένα σχόλιο που να αποδοκιμάζει τη μικροψυχία τους, να σας προειδοποιήσουμε ότι θα αποτελέσει εξαιρετικό περιεχόμενο για το επόμενο επεισόδιο.

*Με στοιχεία από theconversation.com

Headlines