Εν μέσω της μεγάλης επιτυχίας του «Poor Things» ο Μαρκ Ράφαλο απέκτησε το δικό του αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ.

Η αναγνώριση της προσφοράς του 56χρονου πρωταγωνιστή του Γιώργου Λάνθιμου, έγινε την Πέμπτη (8/2), με τον ηθοποιό να ποζάρει ξαπλωμένος, πλάι στο αστέρι και να φωτογραφίζεται. Η Τζένιφερ Γκάρνερ μίλησε, μεταξύ άλλων και είπε για τον Ράφαλο: «Η δουλειά σου στο «Poor Things» αξίζει όλα τα βραβεία».

Ο Μαρκ Ράφαλο ανέβασε στο Instagram φωτογραφίες από την ιδιαίτερη για εκείνον ημέρα, με όλους τους ανθρώπους που τον τίμησαν. Στη λεζάντα έγραψε: «Σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ. Αυτό το αστέρι δεν είναι μόνο δικό μου, αλλά και όλων, όσοι υπήρξαν μέρος της ζωής μου».

Το «Poor Things» τον έσωσε από τους μπαμπαδίστικούς ρόλους

Τον τελευταίο καιρό έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τον Μαρκ Ράφαλο να παίζει ρόλους του «καλού μπαμπά, του καταθλιπτικού μπαμπά ή του κατεστραμμένου μπαμπά», όπως το περιγράφει ο ίδιος σε μια πρόσφατη συνέντευξή του.

Αυτό το στερεοτυπικό κάστινγκ φαίνεται πως έρχεται να αλλάξει με την ταινία «Poor Things» του Γιώργου Λάνθιμου. Ο Ράφαλο, ο οποίος έχει βαρεθεί να παίζει τους ίδιους ρόλους, θέλοντας να δείξει πως έχει ένα μεγαλύτερο ερμηνευτικό εύρος από ό,τι τον έχουν αφήσει να δείξει, χάρηκε που παίζει έναν τελείως διαφορετικό χαρακτήρα στην ταινία του Λάνθιμου, αν και στην αρχή είχε φοβηθεί να κάνει αυτό το μεγάλο βήμα.

«Παίζω έναν μπον βιβέρ, έναν ολοκληρωτικό εγωιστή και μεγαλομανή. Αισθάνομαι ότι άνοιξε το πρίσμα για το πώς με βλέπει ο κόσμος ως ερμηνευτή. Και πώς βλέπω εγώ τον εαυτό μου», δήλωσε ο ίδιος. Ο Ράφαλο πρόσθεσε ότι, μετά την ολοκλήρωση της ταινίας, άρχισε να βλέπει πιο εκτεταμένα τις δημιουργικές του δυνατότητες καθώς σχεδιάζει την επόμενη φάση της καριέρας του.

«Τώρα είμαι 55 και αρχίζεις να σκέφτεσαι πως αρχίζει να με παίρνει η κατηφόρα κατά κάποιο τρόπο και υπάρχει περιορισμός στο πόσο θα διαρκέσει και πόσο θα αντέξει το σώμα μου. Και ειλικρινά, βαριέμαι λίγο τον εαυτό μου ως Μαρκ Ράφαλο. Υπάρχει μια τόλμη σε αυτό τον ρόλο που κανονικά δεν είχα. Σκέφτηκα απλά πως γάμα το, αν καταστραφώ ερμηνευτικά ας γίνει με μια τέτοια ερμηνεία. Δεν το σκέφτηκα πραγματικά.»