«Ήταν από το Λονδίνο, ψηλός, με όμορφο πρόσωπο και τόσο χαριτωμένος», λέει η 27χρονη Woodard, η οποία μεγάλωσε στο Τενεσί αλλά τώρα ζει στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. «Αλλά δεν θα μπορούσαμε ποτέ να τα καταφέρουμε. Δεν μπορούσαμε να συνδεθούμε. Το χιούμορ του ήταν τόσο διαφορετικό από το δικό μου- κάθε φορά που αυτός ή εγώ προσπαθούσαμε να κάνουμε ένα αστείο, ο άλλος έλεγε: «Είναι αστείο αυτό;» Όταν κατέληξε να με αφήσει στο διαβάστηκε για μια εβδομάδα, ήμουν συντετριμμένη».

Κοιτάζοντας πίσω, η Woodard είναι έξαλλη με το πόσα πολλά είχε θυσιάσει για αυτό το ξεμυάλισμα. «Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ήμουν τόσο απελπισμένη και τρελή για αυτόν τον τύπο που δεν νοιαζόταν για μένα. Πώς είχα τέτοια εμμονή με κάποιον που δεν νοιαζόταν αν ζούσα ή αν πέθαινα;».

Η γενιά Z μπορεί να συντηρήσει τον εαυτό της και να τεκνοποιήσει μόνη της, ωστόσο φαίνεται να είναι εξίσου εξαρτημένη από τα αγόρια όπως οι μητέρες και οι γιαγιάδες τους

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Hope Woodard (@justhopinalong)

Η ψευδαίσθηση των επιλογών

Δεν ήταν μόνο αυτό το αποτυχημένο φλερτ που έκανε τη Woodard να αποφασίσει να αποφύγει όλα τα μπλεξίματα για 12 μήνες, αλλά και το αίσθημα ότι είχε κατακλυστεί από τη σύγχρονη κουλτούρα των ραντεβού με την πληθώρα (ή τουλάχιστον την ψευδαίσθηση) των επιλογών της. «Ήμουν η κλασική single-in-the-city περίπτωση- έβγαινα με ένα αγόρι από το Λονδίνο, αλλά έβγαινα επίσης με άτομα από όλες τις εφαρμογές και είχα, ακόμα και με τον πρώην μου».

Προηγουμένως είχε σταματήσει να πίνει για 18 μήνες. Χωρίς εξουθενωτικό πονοκέφαλο, η καριέρα της ως stand-up κωμικός είχε απογειωθεί. «Το ποτό ήταν χάσιμο χρόνου και ενέργειας. Αποφάσισα ότι έπρεπε να κάνω το ίδιο πράγμα με τα ραντεβού. Η αδελφή μου είπε: «Έγινες νηφάλια από το αλκοόλ. Τώρα πας για νηφάλια από τα αγόρια»».

Τον Οκτώβριο η Woodard ανακοίνωσε την απόφασή της στους 111.000 ακολούθους της στο Instagram και 395.200 στο TikTok. Ο όρος #boysober χτύπησε νεύρο και έγινε viral. Τώρα διοργανώνει κάθε μήνα soldout συνεδρίες αφήγησης ιστοριών και κωμωδίας στο Purgatory, έναν χώρο στο Μπρούκλιν.

«Μια γυναίκα χρειάζεται έναν άνδρα όπως το ψάρι το ποδήλατο»

Η Woodard τονίζει ότι το κίνημα απευθύνεται σε οποιονδήποτε απέχει από ρομαντικές σχέσεις, ωστόσο το κοινό της είναι κυρίως γυναικείο. Έχουν περάσει περίπου 50 χρόνια από τότε που η ακτιβίστρια Ιρίνα Νταν επινόησε τη φράση «μια γυναίκα χρειάζεται έναν άνδρα όπως το ψάρι το ποδήλατο».

Η γενιά Z μπορεί να συντηρήσει τον εαυτό της και να τεκνοποιήσει μόνη της, ωστόσο φαίνεται να είναι εξίσου εξαρτημένη από τα αγόρια όπως οι μητέρες και οι γιαγιάδες τους, μοιράζοντας ειρωνικά γέλια με τις ιστορίες τρόμου της Woodard για τα ραντεβού, σχετικά με το ότι συμβιβάζεται με φίλους που αφήνουν τρίχες από το εφηβαίο στο κάθισμα της τουαλέτας -τέτοιος είναι ο φόβος τους για την εργένικη ζωή.

Η Woodard τους ενθαρρύνει να ξεφύγουν από τα παλιά πρότυπα συμπεριφοράς και να επικεντρωθούν σε μια ζωή που δεν επικεντρώνεται στην εύρεση συντρόφου. «Πάρα πολλοί από εμάς κάνουν μια ουσιαστική στάση, επειδή προσπαθούμε για αρκετό καιρό και τίποτα δεν λειτουργεί. Είναι ο ορισμός της τρέλας, να κάνεις το ίδιο πράγμα και να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα».

Τον Οκτώβριο η Woodard ανακοίνωσε την απόφασή της στους 111.000 ακολούθους της στο Instagram και 395.200 στο TikTok. Ο όρος #boysober χτύπησε νεύρο και έγινε viral

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Hope Woodard (@justhopinalong)

«Τα σκατά της πατριαρχίας»

Αν και η Woodard δεν αποκλείει τους ακούσια boysober («έρχονται σε μένα άνθρωποι που είναι 27 ετών και δεν έχουν φιληθεί ποτέ») από το ποίμνιό της, ενοχλείται με όσους -κυρίως άνδρες- απορρίπτουν το boysober ως παρηγορητικό κίνημα για τις γυναίκες που δεν μπορούν να προσελκύσουν σύντροφο.

«Έχω ακούσει κάποιους άντρες σε ένα podcast να το μισούν πραγματικά, λέγοντας: «Περίμενα ότι θα ήταν ένα μάτσο άσχημοι, αλλά στην πραγματικότητα όλοι είναι πολύ όμορφοι”. Αλλά μπορείτε να δείτε από τις φωτογραφίες ότι όλες οι γυναίκες στο σόου μου είναι πανέμορφες και δροσερές. Είμαι στερεοτυπικά εμφανίσιμη με ωραίο χαμόγελο, γοητευτική, οι γονείς σου θα με λατρέψουν. Αυτό που έχουμε όλες κοινό είναι ότι απλά έχουμε αρρωστήσει με τα σκατά της πατριαρχίας».

Η στάση της μητέρας της

Έχοντας μεγαλώσει σε μια «πολύ συντηρητική, χριστιανική» κουλτούρα, χρειάστηκε αυτή η παύση για να δει η Woodard πώς σχεδόν ολόκληρη η ζωή της είχε επικεντρωθεί γύρω από το να αρπάξει ένα αγόρι – συνεπικουρούμενη από τη μητέρα της, μια δασκάλα. «Η αγαπημένη ερώτηση της μαμάς όταν ήμουν παιδί ήταν «Ποιος είναι ο φίλος σου;». Όταν ήμουν στο νηπιαγωγείο είχε ήδη αρχίσει να καταστρώνει σχέδια, βάζοντας σπόρους στο κεφάλι μου. Έλεγε, για παράδειγμα, ‘ο Τζέικ παίζει καλό μπάσκετ, αλλά ο RJ είναι ο πιο χαριτωμένος’».

Οι γονείς της χώρισαν όταν ήταν 13 ετών, στην ηλικία δηλαδή που άρχισε να είναι σεξουαλικά ενεργή με ένα αγόρι από το σχολείο. Από τότε υπήρχε πάντα ένας άνδρας στη ζωή της. «Δεν θα αποκαλούσα τον εαυτό μου κατά συρροή μονογαμικό, αλλά πάντα ήμουν σε μια κατά συρροή σχέση καταστάσεων – μπορεί να μην είμαι δεσμευμένη μαζί σου ή εσύ μαζί μου, αλλά πάντα υπήρχε κάποιος στο μείγμα που θα μπορούσα να καλέσω αν χρειαζόταν».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Hope Woodard (@justhopinalong)

Σεξ από ευγένεια

Το γεγονός ότι είναι boysober έδωσε επίσης χρόνο στη Woodard να σκεφτεί πόσες σχέσεις έχει ξεκινήσει, απλά και μόνο επειδή δεν ήξερε πώς να κάνει πίσω. «Αν είσαι κορίτσι από τον Νότο [των ΗΠΑ], μεγαλώνεις με την αίσθηση ότι πρέπει πάντα να είσαι συμπαθής. Το ίδιο ισχύει και για τη μητέρα μου – το να είσαι συμπαθής είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα γι’ αυτήν. Είναι ένα δίκοπο μαχαίρι, επειδή εμείς τα κορίτσια του Νότου κάνουμε τόσο καλή δουλειά στο να ακούμε και να κάνουμε τους ανθρώπους να νιώθουν επικυρωμένοι, αλλά από την άλλη πλευρά δυσκολευόμαστε να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας. Έχω επίγνωση των ρομαντικών σχέσεων στις οποίες συμμετείχα και του σεξ που έκανα μόνο και μόνο επειδή δεν ήθελα να πληγώσω τα συναισθήματα κάποιου ή να κάνω κάποιον να νιώσει ανασφάλεια».

Το γεγονός ότι είναι boysober έχει δώσει στην Woodard πολύ περισσότερο χώρο για να αφιερώσει το μυαλό της στη δουλειά. «Και βασίζομαι πολύ περισσότερο στις γυναίκες φίλες μου. Νομίζω ότι πολλές γυναίκες θέλουν να έχουν στενές γυναικείες φιλίες, αλλά είναι περίπλοκες επειδή λειτουργούμε σε αυτό το πατριαρχικό σύστημα όπου όλες προσπαθούμε να γίνουμε εκλεκτές και ανταγωνιζόμαστε η μία την άλλη, οπότε αυτό είναι πραγματικά καινούργιο και συναρπαστικό για μένα».

«Δεν χρειαζόμαστε έναν άντρα, αλλά θέλουμε έναν»

Της επέτρεψε επίσης να γνωρίσει τους άνδρες πλατωνικά – κάτι που είναι δύσκολο να επιτευχθεί στην παρούσα κουλτούρα του hook-up που διευκολύνουν οι εφαρμογές. «Σε τόσες πολλές σχέσεις, ειδικά τώρα που το σεξ είναι τόσο άμεσο, δεν υπάρχει πραγματικά ένα θεμέλιο φιλίας».

Για κάποιους η boysober επιλογή μπορεί να μην είναι τόσο φεμινιστική δήλωση όσο φαίνεται αρχικά. Μάλλον είναι ένας τρόπος για την Woodard να βρει ένα καλύτερο μονοπάτι για τη διαρκή αγάπη. «Δεν χρειαζόμαστε έναν άντρα, αλλά θέλουμε έναν», παραδέχεται η ίδια. «Είμαι ένα κορίτσι της μικρής πόλης και θα ήθελα πολύ να έχω έναν μακροχρόνιο σύντροφο και μια οικογένεια μια μέρα».

Και το να σπάσει κανείς τις συνήθειες μιας ζωής δεν είναι εύκολο. Σε λιγότερο από τα μισά της αποστολής της, η Woodard παραδέχεται ότι έχει ήδη πέσει από το βαγόνι τουλάχιστον μία φορά, αλλά αρνείται να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.

«Σας παρακαλώ, μη ρωτάτε» λέει γελώντας. «Κάποιοι από τους φίλους μου με κοροϊδεύουν και το αποκαλούν θρησκεία χωρίς σεξ. Τους λέω: «Δεν θα μπορούσα ποτέ να γίνω αρχηγός αίρεσης, γιατί τα κάνω πολύ συχνά θάλασσα». Ένας χρόνος είναι πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και είμαι απλά άνθρωπος. Αλλά το boysober είναι ο στόχος».

*Με στοιχεία από thetimes.co.uk

Headlines