«Χρυσός του διαβόλου»: Το προσοδοφόρο επάγγελμα με το βαρύ τίμημα

Στην ανατολική Ιάβα της Ινδονησίας βρίσκεται το ηφαίστειο Kawah Ijen, το οποίο έχει γίνει ένα είδος τουριστικού hotspot τα τελευταία χρόνια. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, τη νύχτα, εμφανίζονται απόκοσμα μπλε φώτα στις σκοτεινές πλαγιές του. Τι είναι όμως αυτά τα φώτα;

Αυτές οι φανταστικές ανοιχτόχρωμες φωτιές προκαλούνται από τις μεγάλες ποσότητες αποθέσεων θείου στην επιφάνεια του ηφαιστείου. Όταν οι υψηλές θερμοκρασίες από το εσωτερικό του ηφαιστείου θερμαίνουν αυτές τις αποθέσεις θείου, καίγονται και τότε εμφανίζονται οι μπλε φλόγες, όπως περιγράφει στην ιστοσελίδα του το iflscience.com.

Οι ανθρακωρύχοι και ο «χρυσός του διαβόλου»

Όμως, όσο εντυπωσιακές και μυστηριώδεις και αν είναι αυτές οι επιδείξεις, κρύβουν μια πιο σκοτεινή πτυχή αυτού του ηφαιστείου, που σχετίζεται με τους ανθρώπους που εξορύσσουν τους πόρους του. Αυτοί οι ανθρακωρύχοι εργάζονται σε επικίνδυνες και επισφαλείς συνθήκες για να φτάσουν στο θειάφι, ή αυτό που αποκαλούν «χρυσό του διαβόλου».

Το θειάφι είναι ένας σημαντικός φυσικός πόρος και οι άνθρωποι γοητεύονται από αυτό εδώ και αιώνες. Σήμερα, χρησιμοποιείται σε μια σειρά από προϊόντα και βιομηχανίες σε όλο τον κόσμο. Το χρησιμοποιούμε στη ζάχαρη μας, στα σπίρτα μας και στις μπαταρίες μας, αλλά οι διάφορες ενώσεις του θείου είναι επίσης αναπόσπαστο μέρος της παραγωγής χημικών ουσιών σε λιπάσματα και φάρμακα. Αποτελεί επίσης βασικό συστατικό στα προϊόντα από καουτσούκ, στα πυροτεχνήματα, στην πυρίτιδα κ.ο.κ.

Ελκυστική δουλειά με βαρύ τίμημα

Σε σύγκριση με άλλες διαθέσιμες θέσεις εργασίας στο νησί, η εξόρυξη θείου πληρώνεται αρκετά καλά, γεγονός που την καθιστά ελκυστική για τους εργαζόμενους.

Ωστόσο, πρόκειται επίσης για μια πολύ επικίνδυνη δουλειά- δεν είναι μόνο σωματικά απαιτητική, απαιτώντας συχνά κοπιαστικές προσπάθειες για την εξόρυξη, αλλά είναι επίσης εξαιρετικά τοξική για τους εργαζόμενους.

Το αέριο θείο εξάγεται από το εσωτερικό του ηφαιστείου μέσω μεταλλικών σωλήνων που το αφαιρούν από το εσωτερικό του. Μόλις βρεθεί στην επιφάνεια, το αέριο συμπυκνώνεται σε υγρό και, καθώς ψύχεται, σκληραίνει σε κίτρινες πλάκες που στη συνέχεια σπάζονται με το χέρι και τοποθετούνται σε ψάθινα καλάθια. Αυτά τα καλάθια μεταφέρονται στους ώμους του ανθρακωρύχου.

Όποιος έχει κάνει σκληρή εργασία θα γνωρίζει ότι το να κουβαλάς τέτοια βαριά φορτία ξανά και ξανά μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για την υγεία σου, αλλά σε αυτή την περίπτωση οι ανθρακωρύχοι κουβαλούν συνήθως φορτία που είναι βαρύτερα (περίπου 68-90 κιλά ή 150-200 λίβρες). Ως εκ τούτου, το εξαντλητικό και επισφαλές ταξίδι της επιστροφής στον κρατήρα έχει οδυνηρό τίμημα, δίνοντας στους περισσότερους εργάτες ένα μέσο προσδόκιμο ζωής που σπάνια ξεπερνά τα 50 χρόνια, καθώς και τραυματισμούς στη σπονδυλική στήλη και παραμορφωμένες πλάτες.

Χωρίς προστασία

Εκτός από τις προκλήσεις της μεταφοράς αυτών των κίτρινων βράχων, το γεγονός ότι ο αέρας στη βάση του κρατήρα είναι επίσης γεμάτος με τοξικές αναθυμιάσεις διοξειδίου του θείου. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι ανθρακωρύχοι εργάζονται χωρίς την κατάλληλη προστασία, με αποτέλεσμα να αναπνέουν αυτό το αέριο που καίει τους πνεύμονές τους και προκαλεί συνεχή δακρύρροια στα μάτια τους. Σε αρκετά υψηλές συγκεντρώσεις, το διοξείδιο του θείου μπορεί να οδηγήσει σε αναπνευστικά προβλήματα, ακόμη και σε οξύ πνευμονικό οίδημα.

Οι κοινότητες εξόρυξης στην Ιάβα είναι από τις τελευταίες στον πλανήτη. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το θείο εξάγεται από το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και άλλους ορυκτούς πόρους (όπου λαμβάνεται με τη μορφή υδρόθειου). Η βιομηχανία θείου εκτιμάται ότι αξίζει περίπου 13 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ και αναμένεται να αυξηθεί τα επόμενα χρόνια.

Το θείο που εξορύσσεται δεν είναι τόσο καθαρό όσο εκείνο που εξευγενίζεται με τις παραπάνω διαδικασίες, οπότε δεν έχει και τόσο υψηλή τιμή. Όμως, παρά τα ζητήματα αυτά, η βιομηχανία στην Ιάβα παραμένει μια σημαντική αλλά ύπουλη επιλογή για όσους δεν μπορούν να βρουν δουλειά αλλού.