Τουρκία: Δικαστήριο ακυρώνει το μεγαλόπνοο έργο της Διώρυγας της Κωνσταντινούπολης

Το 11ο Διοικητικό Δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης ακύρωσε οριστικά όλα τα σχέδια για το έργο της Διώρυγας της Κωνσταντινούπολης (εικόνα, επάνω), συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που σχετίζονταν με τη δημιουργία μιας νέας πόλης στα περίχωρα της Κωνσταντινούπολης με την ονομασία «Γενίσεχιρ».

Τα σχέδια δεν ήταν σύμφωνα με τις πολεοδομικές αρχές, τις τεχνικές προδιαγραφές και τον νόμο

Η απόφαση έρχεται μετά από μακροχρόνιο νομικό αγώνα που ξεκίνησε ο Μητροπολιτικός Δήμος της Κωνσταντινούπολης, αμφισβητώντας τη νομιμότητα των σχεδίων. Το δικαστήριο έκρινε ότι τα σχέδια δεν ήταν σύμφωνα με τις πολεοδομικές αρχές, τις τεχνικές προδιαγραφές και τον νόμο.

Οπως μεταδίδει η ενημερωτική ιστοσελίδα «Ντουβάρ», η ακύρωση του έργου της Διώρυγας της Κωνσταντινούπολης στηρίχθηκε στον εντοπισμό σειράς ελλείψεων και ατασθαλιών όπως ο ασαφής προσδιορισμός πληθυσμού της σχεδιαζόμενης νέας πόλης, η παραβίαση νομοθεσίας νεκροταφείων και ασαφείς αιτιολογίες.

Η ακύρωση αποτελεί πλήγμα για τον υποψήφιο δήμαρχο του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) στην Κωνσταντινούπολη, Μουράτ Κουρούμ, ο οποίος είχε στηρίξει ένθερμα το έργο κατά τη διάρκεια της υπουργικής του θητείας.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας πρόκειται να εξετάσει ξεχωριστή προσφυγή για το μεγαλόπνοο έργο, όπως μεταδίδει το sigmalive.com, επικαλούμενο το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Μεγαλόπνοο σχέδιο

Το έργο της Διώρυγας της Κωνσταντινούπολης είναι ένα από τα μεγαλόπνοα σχέδια της κυβέρνησης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για τον δεύτερο αιώνα της Δημοκρατίας της Τουρκίας.

Ο κ. Ερντογάν την εποχή που ήταν δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης δεν συμφωνούσε με το σχέδιο, αλλά στα χρόνια της διακυβέρνησης του ΑΚΡ έγινε ένθερμος υποστηρικτής του.

Ο τούρκος πρόεδρος φιλοδοξεί να κατασκευάσει ένα κανάλι μήκους 45 χιλιομέτρων που θα εκτείνεται από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι και τη Θάλασσα του Μαρμαρά και το οποίο θα συνδέει με δέκα γέφυρες το αποκομμένο πια κομμάτι της Κωνσταντινούπολης με την υπόλοιπη Τουρκία.

Από τη Διώρυγα αυτή – η οποία θα έχει 360 μέτρα πλάτος και είκοσι μέτρα βάθος – θα περνά ο κύριος όγκος των πλοίων που αυτή τη στιγμή χρειάζεται έστω και με καθυστερήσεις μερικών ωρών να διαπλεύσει τα στενά του Βοσπόρου.

Ο ίδιος επικαλείται τη βελτίωση της ασφάλειας της τουρκικής μεγαλούπολης μιας και από τον Βόσπορο περνούν πολλά τάνκερ με πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Ωστόσο, το τελευταίο δυστύχημα στον Βόσπορο συνέβη πριν περίπου 50 χρόνια.

«Τσιμεντένιο κανάλι»

Η πολεοδόμος Αϊσέ Γικίτσι από την πρωτοβουλία «Είτε η διώρυγα είτε η Κωνσταντινούπολη» θεωρεί ότι το κόστος του έργου με προϋπολογισμό 8 δισεκατομμύρια δολάρια, από κυβερνητικής πλευράς, θα δεκαπλασιαστεί μέχρι να ολοκληρωθεί.

Ενας από τους γνωστότερους αντιπάλους του φιλόδοξου σχεδίου είναι ο δήμαρχος Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, ο οποίος κάνει λόγο για πρότζεκτ-εφιάλτη:

«Μιλάμε για ένα τσιμεντένιο κανάλι στον πυθμένα και τις όχθες. Παντού μπετόν. Το έργο δεν ωφελεί κανέναν εκτός από τις κατασκευαστικές εταιρίες και τους επενδυτές ακινήτων».

Η Συνθήκη του Μοντρέ

Απίθανο θεωρείται ότι μέρος της δαπάνης κατασκευής θα επιστρέψει στα δημόσια ταμεία μέσω τελών διέλευσης. Βάσει της Συνθήκης του Μοντρέ του 1936 η διέλευση από τα στενά του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων είναι δωρεάν.

Υπάρχουν ωστόσο σενάρια, σύμφωνα με τα οποία η Τουρκία ενδέχεται ν’ αποχωρήσει από τη διεθνή Συνθήκη και να εισπράττει τέλη διέλευσης για τα εμπορικά που περνούν από τη Διώρυγα.

Ενα πρόσθετο ζήτημα που προκύπτει είναι πως, με τη δημιουργία της Διώρυγας, πολεμικά πλοία θα μπορούν να καταπλέουν στη Μαύρη Θάλασσα χωρίς η Αγκυρα να έχει κάποιον συγκεκριμένο λόγο να τα εμποδίσει.

Ανταλλάγματα

Η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ και η ίδια, δεν θα μπορεί να εμποδίσει – ή δεν θα διανοηθεί να εμποδίσει όσο παραμένει μέλος της συμμαχίας – έναν τέτοιο διάπλου.

Κάτι το οποίο σίγουρα δεν θα χαροποιήσει τη Μόσχα, η οποία με τίποτα δεν θα ήθελε ν’ ανοίξει μια τέτοια πόρτα δίπλα από τις πολεμικές ναυτικές βάσεις της.

Είναι φανερό πως η Τουρκία κατά την προσφιλή της τακτική φιλοδοξεί να καταστήσει εαυτόν ακόμα πιο σημαντικό, τόσο προς τη Ρωσία όσο και προς το ΝΑΤΟ, πιέζοντας μέσω της Διώρυγας για ανταλλάγματα.