«Βρείτε μου αντίπαλο». Με μια φράση που πρώτα ειπώθηκε στην τελευταία και επεισοδιακή Πολιτική Γραμματεία πριν το Συνέδριο, ξεκίνησε το πρώτο του συνέδριο στο οποίο παρευρίσκεται είτε ως πρόεδρος, είτε ως μέλος του κόμματος, ο Στέφανος Κασσελάκης. Ξεκίνησε τις διαδικασίες με διαχωριστικές γραμμές. Οι Εγώ ή οι Εσείς; Μήπως ο Αλέξης Τσίπρας;

Εκ του αποτελέσματος, είτε αναλάμβανε νέα πρόεδρος η Έφη Αχτσιόγλου, είτε αναλάμβανε ο Στέφανος Κασσελάκης, η διάσπαση θα ήταν αναπόφευκτη. Αυτό διαφαινόταν ήδη από την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα, του μοναδικού μέχρι σήμερα προέδρου στην ελληνική Αριστερά, ο οποίος κατάφερε να οδηγήσει το κόμμα του στην εξουσία, αλλά και να το δει να κατακρημνίζεται.

Εκ του αποτελέσματος, επίσης, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ανέκαμψε -κάθε άλλο παρά αυτό, μάλιστα- υπό το νέο του πρόεδρο, ούτε η Νέα Αριστερά έχει καταφέρει ακόμη να βρει πατήματα με όρους ηγεμονίας. Όλος αυτός ο κόσμος που έχει μείνει πολιτικά μετέωρος μετά την πολύκροτη διάσπαση και την ακόμη πιο έντονη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, αν είχε μία ευκαιρία να συσπειρωθεί, αυτή θα ήταν το πρώτο συνέδριο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπό το νέο πρόεδρο.

Μάχη χαρακωμάτων

Δυστυχώς, ο Στέφανος Κασσελάκης και η ηγετική του ομάδα, οι απολύτως κοντινοί συνεργάτες του -στην παρούσα φάση- επέλεξαν να πάνε σε ένα συνέδριο με το μαχαίρι στα δόντια. «Στην παρούσα φάση» διότι πλέον ούτε ο Νίκος Παππάς, ούτε ο Παύλος Πολάκης βρίσκονται ανάμεσα στους «ανθρώπους του προέδρου».

Ο Στέφανος Κασσελάκης έχει κατηγορηθεί για αυταρχισμό και μάλιστα εντόνως το τελευταίο διάστημα. Τη δε ημέρα έναρξης του συνεδρίου κυκλοφόρησε πως απολύθηκε από τον ίδιο τον πρόεδρο ο Νίκος Τεμπονέρας παραμονές της περιβόητης πια εκδήλωσης της ΕφΣυν και πως ο αναπληρωτής γραμματέας, Γιώργος Βασιλειάδης, κατηγόρησε τον Στέφανο Κασσελάκη για μπούλινγκ κατά την τελευταία Πολιτική Γραμματεία.

Αν υπήρχε μία ευκαιρία για τον ΣΥΡΙΖΑ να ανακάμψει, να συσπειρώσει ψηφοφόρους και να καταφέρει να απευθυνθεί και σε άλλα ακροατήρια πλην της εκλογικής του βάσης, αυτή θα ήταν σε ετούτο το συνέδριο. Όμως το νοσηρό κλίμα αποθαρρύνει ακόμη και τα ίδια τα μέλη του κόμματος.

Ο Στέφανος Κασσελάκης πήγε στο συνέδριο σαν να πηγαίνει σε Κεντρική Επιτροπή: ζήτησε… ψήφο εμπιστοσύνης, ανακοίνωσε πως (όπως αποφάσισε και διέταξε) θα γίνει άμεσα η εκλογή των νέων οργάνων από την Κεντρική Επιτροπή και την Πολιτική Γραμματεία, μέχρι τις Νομαρχιακές και τις Τοπικές οργανώσεις. Και, φυσικά, είπε «αν δε σας αρέσω, ελάτε απέναντί μου».

Το θέμα είναι να πάει απέναντί του ποιος; Επαναπαυόμενος στο αφήγημα της στήριξης από την βάση, η οποία βάση δε συμμετέχει στις κομματικές διαδικασίες, ο Στέφανος Κασσελάκης δεν επιλέγει, αλλά αποφασίζει να παρακάμψει τα στελέχη και τους βουλευτές του κόμματός του.

«Βρείτε μου αντίπαλο. Βρείτε μου αντίπαλο και πάμε» είπε, υπογραμμίζοντας πως «εγώ πρόεδρος υπό προθεσμία δε γίνομαι. Θα κριθώ – και πολύ σκληρά – στις πρώτες εθνικές εκλογές». Αλλά αυτό το σενάριο είναι και μακριά και μάλλον αισιόδοξο.

Η παρέμβαση Τσίπρα

Η απουσία του Αλέξη Τσίπρα δεν αποτέλεσε έκπληξη. Ήδη από το πρωί ο Γιώργος Τσίπρας τον καλούσε μέσω των ΜΜΕ να παρευρεθεί και ως και νωρίς το απόγευμα η Κουμουνδούρου δεν είχε την παραμικρή εικόνα για τις κινήσεις του πρώην πρωθυπουργού.

Ώσπου ήρθε η ανάρτηση – δημόσια επιστολή του Αλέξη Τσίπρα λίγο πριν την εναρκτήρια ομιλία Κασσελάκη.

«Αντί να σερνόμαστε σε μια παρατεταμένη κρίση που οδηγεί με ακρίβεια σε νέα εκλογική συρρίκνωση, η μόνη διέξοδος είναι να δώσουμε εκ νέου το λόγο σε αυτούς που κρατήσανε και συνεχίζουν να κρατάνε όρθιο το κόμμα και τη παράταξή μας: Στα μέλη μας». Αυτή είναι η φράση – κλειδί του Αλέξη Τσίπρα. Λευκές επιταγές δεν έχει κανένας, εν ολίγοις.

Ο Στέφανος Κασσελάκης, ο οποίος έχει ήδη χρεωθεί μία διάσπαση, μία τεράστια εσωκομματική αναταραχή και μία πολύ μεγάλη δημοσκοπική πτώση, δε θεωρείται persona non grata. Πρέπει να επαναξιολογηθεί.

«Φαινόμενα ιδιοτέλειας, ναρκισσισμού, παραβίασης των αρχών της συλλογικότητας και της συντροφικότητας, έχουν παραλύσει τον κομματικό οργανισμό. Με αποτέλεσμα η εικόνα που εκπέμπεται να είναι πως αδιαφορούμε για την κοινωνία και για το αποτέλεσμα της επικείμενης εκλογικής αναμέτρησης», σημειώνει πολύ αυστηρά ο Αλέξης Τσίπρας. Καταλογίζει ευθύνες στον Στέφανο Κασσελάκη και του ζητά να αξιολογηθεί.

«Οι ηττημένοι έφυγαν», λέει ο Αλέξης Τσίπρας και μάλιστα «αδιαφορώντας αν με τον πολυκερματισμό αυτός που κερδίζει είναι ο πολιτικός μας αντίπαλος. Ο νικητής, φέρεται να ζητά λευκή επιταγή τριετίας, ανεξαρτήτως αποτελέσματος στις ευρωεκλογές. Προεξοφλώντας έτσι την εκλογική αποτυχία και αδιαφορώντας και αυτός για τις συνέπειές της».

«Όσοι έχουν άλλο σχέδιο, ας καταθέσουν υποψηφιότητες», λέει ο Αλέξης Τσίπρας. Κι ο Στέφανος Κασσελάκης σηκώνει το γάντι λέγοντας «Ελάτε απέναντί μου».

Τι σηματοδοτεί η επιστολή Τσίπρα;

Είναι μια εξήγηση που άργησε, λένε πολλοί από τα μέλη του κόμματος. Στο όνομα του Αλέξη Τσίπρα έγινε μια εκλογική αναμέτρηση που επικράτησε ο Στέφανος Κασσελάκης, ο οποίος ουσιαστικά παρουσίασε εαυτόν ως το διάδοχο που πήρε το χρίσμα. Στο όνομα του Αλέξη Τσίπρα έγινε μια μεγάλη δολο φονία χαρακτήρων ανθρώπων που κρίθηκαν ως «υπονομευτές». Στο όνομά του ο Στέφανος Κασσελάκης διεκδικεί λευκή επιταγή τριετίας.

Αν κάτι καθιστά σαφές η επιστολή Τσίπρα, όμως, είναι δύο πράγματα: πρώτον, ότι δεν στήριξε τον Στέφανο Κασσελάκη και δεύτερον, ότι περίμενε από τους συντρόφους και τις συντρόφισσες του να μείνουν να παλέψουν για το κόμμα. Κάτι που η Νέα Αριστερά σε ανακοίνωσή της δεν έκρινε ούτε σκόπιμο, ούτε εφικτό.

Η μεγαλύτερη είδηση του συνεδρίου, όμως, είναι και πιθανώς θα παραμείνει ακριβώς αυτή: ο Στέφανος Κασσελάκης δεν ήταν επιλογή του Αλέξη Τσίπρα. Ούτε αυτός, ούτε η Έφη Αχτσιόγλου. Και από την πλευρά όσων έμειναν ως νικητές στον ΣΥΡΙΖΑ, αυτή η νίκη που κερδήθηκε στο όνομα του Αλέξη Τσίπρα, αλλά χωρίς τον Αλέξη Τσίπρα, είναι αυτή που πρέπει τώρα να επαναξιολογηθεί.

Γιατί τώρα;

Πολλοί σχολιάζουν πως η επιστολή αυτή άργησε και πράγματι αν ο Αλέξης Τσίπρας είχε τοποθετηθεί νωρίτερα, θα είχε προλάβει τουλάχιστον μία διάσπαση που κόστισε στην Αριστερά. Όμως επίσης, αν είχε τοποθετηθεί νωρίτερα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα παρέμενε αυτή η πολυπρόσωπη, με εναλλασσόμενη ταυτότητα πολιτική οντότητα, η οποία καλύπτει τεράστιες εσωτερικές εντάσεις κάτω από το χαλί της συντροφικότητας.

Κάποιοι θα έπρεπε να μείνουν, κάποιοι θα έπρεπε να φύγουν, λοιπόν. Αυτό διαφαίνεται στην επιστολή Τσίπρα. Και κάποιοι πρέπει να φύγουν, επίσης. Για την ακρίβεια, κάποιοι που τώρα κυριαρχούν, αφού η κούρσα της ανάδειξης Κασσελάκη έχει υπεύθυνους και ενορχηστρωτές.

Το μεγάλο ερώτημα είναι αν ο Αλέξης Τσίπρας έχει τελειώσει με την πολιτική. Πράγμα που θα μπορούσε να συμβαίνει, αν μιλούσαμε για έναν άνθρωπο σαφώς μεγαλύτερο και λιγότερο επιδραστικό στη διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού τα τελευταία 20 χρόνια. Οι λάθος επιλογές που έχει κάνει και που συντέλεσαν στην εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι μια πολιτική αλήθεια η οποία δεν είναι αποκομμένη από το διαρκώς εναλλασσόμενο πολιτικό σκηνικό. Είναι κι αυτή ένα σημείο των καιρών και ως τέτοια θα πρέπει να εξεταστεί.

Πάντως, ο Αλέξης Τσίπρας έκανε μια πολιτική κίνηση χθες στο Συνέδριο. Ξεκαθάρισε την θέση του και μαζί με αυτό, έβγαλε στην επιφάνεια τους «εχθρούς» του (εντός εισαγωγικών, φυσικά). Δεν πρόκειται για τον ίδιο τον Στέφανο Κασσελάκη, αλλά για το πιο νοσηρό κομμάτι του μηχανισμού που τον ανέδειξε κατά βάση διαδικτυακά.

Όσο για τον Στέφανο Κασσελάκη αυτό ίσως να είναι πιθανότατα εκτός από το πρώτο του και το τελευταίο του συνέδριο με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ίσως ακόμη και να είναι το τελευταίο συνέδριο του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όχι των ανθρώπων του. Όπου κι αν βρίσκονται αυτήν την στιγμή.

Headlines