Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μία ολοένα αυξανόμενη εκπροσώπηση των γυναικών σε επαγγελματικούς κλάδους οι οποίοι ανέκαθεν θεωρούνταν ανδροκρατούμενοι. Ηλεκτρολόγος οικοδόμος, πολιτικός, σεφ, πιλότος, είναι μερικά από τα «αντρικά» επαγγέλματα, στα οποία οι γυναίκες διαπρέπουν καθημερινά, αλλά κανείς δεν τους το αναγνωρίζει.

Την ίδια στιγμή, μάλιστα, υπάρχουν αναρίθμητες προκλήσεις που χρειάζεται να ξεπεράσουν οι γυναίκες επαγγελματίες των «αντρικών» κλάδων για να καταφέρουν να διατηρήσουν τη θέση τους σε ένα τόσο αφιλόξενο πλαίσιο, ίσως περισσότερες από όλες τις υπόλοιπες γυναίκες οι οποίες ακολουθούν μία σταδιοδρομία σε επαγγέλματα που δεν διαθέτουν κάποιο στερεοτυπικό και αδικαιολόγητο έμφυλο πρόσημο.

Αντισυναδελφικές συμπεριφορές, ανισορροπία στις αμοιβές, σεξιστικά σχόλια και επικοινωνιακά κωλύματα τα οποία αποκαλύπτουν πως ο λόγος μίας γυναίκας δεν έχει τον αντίκτυπο ενός άνδρα στο περιβάλλον εργασίας, είναι μόνο μερικά από τα καθημερινά εμπόδια που αποθαρρύνουν τις γυναίκες από το να ανελιχθούν επαγγελματικά και να διεκδικήσουν μία υψηλότερη θέση σε χώρους όπως οι παραπάνω.

Ναι, οι γυναίκες που τολμούν να καταρρίψουν τα στερεότυπα, επιδιώκοντας μία καριέρα σε ένα ανδροκρατούμενο κλάδο, θα έρθουν αντιμέτωπες με χιλιάδες προκλήσεις, ενώ οι περισσότερες έχουν ως βάση το φύλο τους. Ωστόσο, είναι σημαντικό να καταλάβουμε πως αυτές οι προκλήσεις δεν είναι ανυπέρβλητες, αρκεί οι επιχειρήσεις και οι οργανισμοί να προσφέρουν ένα περιβάλλον, το οποίο θα επιτρέπει στις εργαζόμενες να «ανθίσουν».

Διαμορφώνοντας από την αρχή ένα περιβάλλον ισότητας

Όπως αναφέραμε ήδη, το να υπάρχει ένα υποστηρικτικό, φιλόξενο εργασιακό περιβάλλον είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας, διότι είναι μία αναγκαία προϋπόθεση για να νιώσει μία εργαζόμενη ευπρόσδεκτη. Και αυτό είναι κάτι που ξεκινά πριν από τη διαδικασία τις πρόσληψης. Μέσα από μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί, έχει αποδειχθεί πως οι γυναίκες είναι πιο αυστηρές με τον εαυτό τους, σε σχέση με τους άντρες, όταν υποβάλλουν την αίτησή τους για μία θέση εργασίας.

Για την ακρίβεια, μία γυναίκα αισθάνεται την ανάγκη να πληροί απόλυτα, όλα τα κριτήρια που απαιτεί μία αίτηση πριν υποβάλλει την αίτησή της, ενώ ένας άντρας αισθάνεται πως μπορεί να τη διεκδικήσει, ακόμη και αν πληροί μόνο το 60% των προδιαγραφών. Συνεπώς, οι εταιρείες μπορούν να εστιάσουν λίγο περισσότερο στις περιγραφές των αγγελιών εργασίας, ώστε να μην αποθαρρύνουν μία γυναίκα από το να εκδηλώσει το ενδιαφέρον της.

Επιπλέον, η ανάδειξη των επιτευγμάτων των γυναικών σε ένα εργασιακό περιβάλλον μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά ωφέλιμο. Συγκεκριμένα, έχει αποδειχθεί πως όταν οι γυναίκες αισθάνονται πως εκπροσωπούνται από έναν οργανισμό ή μία επιχείρηση, είναι πολύ πιθανό να υποβάλλουν αίτηση για να εργαστούν σε αυτόν, πόσω μάλλον αν γνωρίζουν πως υπάρχει διαφάνεια στον τρόπο που αμείβει τους εργαζόμενους.

.

Διαβάστε το αφιέρωμα εδώ

.

Ορίζοντας ρεαλιστικούς αλλά φιλόδοξους στόχους

Οι έμφυλες διακρίσεις στην αγορά εργασίας να είναι ένα ζήτημα που πλήττει πολλούς επαγγελματικούς κλάδους, ωστόσο, κάθε επιχείρηση είναι απαραίτητο να εντοπίσει τα προβλήματα που παρουσιάζονται στον δικό της συγκεκριμένα. Με αυτόν τον τρόπο, δηλαδή έχοντας συλλέξει τα δεδομένα που θα της επιτρέπουν να έχει μία ολοκληρωμένη εικόνα για την κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο, θα μπορεί να ορίσει ρεαλιστικούς και βάσιμους στόχους, για την καλύτερη συμπερίληψη των γυναικών στο ανθρώπινο δυναμικό της.

Ενδεικτικά, κάποια από τα επιμέρους, εσωτερικά στοιχεία που αξίζει να λάβει υπόψη μία εταιρεία για να σχεδιάσει τα επόμενα βήματά της, είναι την αναλογία των φύλων και τις πηγές στη διαδικασία της πρόσληψης, την έμφυλη σύνθεση του ανθρώπινου δυναμικού της, το ποσοστό των γυναικών που κατέχουν ηγετικές και εκτελεστικές θέσεις, τις διαφορές που μπορεί να υπάρχει στο ποσοστό κύκλου εργασιών ανάμεσα στους άντρες και τις γυναίκες, καθώς και η συχνότητα με την οποία προάγονται οι γυναίκες σε σύγκριση με τους άνδρες.

Επενδύοντας σε γυναικεία πρότυπα που κάνουν τη διαφορά

Δίνοντας βήμα και χώρο, προωθώντας επιτυχημένες επαγγελματίες είναι το «κλειδί» για να επιφέρουμε την ισότητα σε παραδοσιακά, ανδροκρατούμενα επαγγέλματα, να ανοίξουμε τον δρόμο ώστε να εισαχθούν σε αυτά περισσότερες γυναίκες. Μάλιστα, αυτή η πρακτική δεν είναι καινούργια, αλλά έχει δοκιμαστεί ήδη μία φορά στο παρελθόν. Πρόκειται για το «Scully Effect» που πήρε το όνομά του από την πρωταγωνίστρια της δημοφιλής σειράς «The X-Files», Dana Scully, την οποία υποδύθηκε η Gillie Anderson.

Το «Scully Effect» υποστηρίζει πως τα κορίτσια που παρακολουθούσαν ανελλιπώς τη συγκεκριμένη σειρά, είχαν 50% πιθανότητες να ακολουθήσουν ένα επάγγελμα που ανήκει στον ανδροκρατούμενο κλάδο των STEM. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως η Dana ήταν μία ατρόμητη πράκτορας του FBI και μία αυστηρή ορθολογίστρια γιατρός. Σε κάθε περίπτωση, αν και πολλοί αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα του «Scully Effect» δεν γίνεται να μην συμφωνήσουν με αυτό που σοφά είχε πει η ακτιβίστρια, φιλάνθρωπος και πρώην COO του Meta, Sheryl Sandberg, «we cannot change what we are not aware of, and once we are aware, we cannot help but change».

Κλείνοντας, αν υπάρχει κάτι που αξίζει να κρατήσουμε από όλα τα παραπάνω είναι πως σε κάθε κλάδο υπάρχει μία ή και περισσότερες Dana Scully, γυναίκες που αποτελούν παράδειγμα, όχι μόνο για τις γυναίκες, αλλά και για τους άντρες του κλάδου τους, γυναίκες που με τα ταλέντα, τις ικανότητες, τον επαγγελματισμό τους, ανατρέπουν καθημερινά τα στερεότυπα, τα οποία καθιστούν το επάγγελμά τους αυστηρώς ακατάλληλο για γυναίκες.

Διάβασε εδώ για την Ενέργεια των γυναικών της MYTILINEOS
Η Διευθύντρια Ανθρώπινου Δυναμικού της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας Ελένη Δρακοπούλου, μιλά για τη συμπεριληπτική κουλτούρα

Headlines