Ένας αριθμός ρεκόρ γερανών έφτασε στην κεντρική Νεμπράσκα κατά την πρώτη εβδομάδα της ετήσιας ανοιξιάτικης μετανάστευσής τους, πιθανότατα παρασυρμένοι από τις ήπιες θερμοκρασίες του χειμώνα.

Κάθε άνοιξη, εκατοντάδες χιλιάδες από αυτά τα ψηλόλιγνα, μακρόποδα πουλιά ξεκινούν το ταξίδι τους προς τα βόρεια, με προορισμό τους τόπους αναπαραγωγής στην Αλάσκα, τον Καναδά και την ανατολική Σιβηρία. Από όλους τους γερανούς του κόσμου, το 80 τοις εκατό χρησιμοποιεί τον ποταμό Πλατ της Νεμπράσκα ως ενδιάμεσο σταθμό, όπου τρέφονται με κόκκους καλαμποκιού που έχουν απομείνει από τη συγκομιδή του περασμένου φθινοπώρου.

Τα πουλιά φωλιάζουν στις αμμώδεις ράχες του ποταμού τη νύχτα, και στη συνέχεια πετούν στον ουρανό με την ανατολή του ήλιου και κατευθύνονται προς τα γειτονικά χωράφια καλαμποκιού

Ο ετήσιος σταθμός τους στη Νεμπράσκα διαρκεί συνήθως από τα μέσα Φεβρουαρίου έως τα μέσα Απριλίου, με τα μεμονωμένα πουλιά να κλιμακώνουν τις αφίξεις και τις αναχωρήσεις τους. Κάθε πουλί περνάει περίπου ένα μήνα στην πολιτεία, με τον αριθμό τους να κορυφώνεται συνήθως γύρω στα μέσα Μαρτίου σε περίπου 500.000 γερανούς.

View this post on Instagram

A post shared by Crane Trust (@cranetrustnvc)

«Είχαμε περίπου 27.000 γερανούς την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου»

Μόλις αρχίσει η μετανάστευση, οι βιολόγοι άγριας ζωής του Crane Trust στο Wood River της Νεμπράσκα διεξάγουν εβδομαδιαίες εναέριες έρευνες για την καταμέτρηση των πουλιών. Φέτος, κατά τη διάρκεια της πρώτης καταμέτρησης της περιόδου στις 14 Φεβρουαρίου, κατεγράφησαν περίπου 38.000 γερανοί sandhill – η υψηλότερη πρώτη καταμέτρηση που έχει καταγραφεί από τότε που άρχισαν να διεξάγουν τις έρευνες το 1998. Τα περισσότερα πουλιά εντοπίστηκαν κατά μήκος μιας διαδρομής 80 μιλίων του ποταμού μεταξύ των πόλεων Τσάπμαν και Όβερτον.

Εκτιμάται ότι 14.000 έως 15.000 γερανοί sandhill -και δύο σπάνιοι, υπό εξαφάνιση γερανοί whooping- παρέμειναν εκεί για διακοπές

Κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου έτους, περίπου 6.000 έως 8.000 γερανοί sandhill φτάνουν συνήθως μέχρι την πρώτη καταμέτρηση. Πέρυσι τέτοια εποχή, οι βιολόγοι μέτρησαν 6.400 γερανούς.

Ωστόσο, οι επιστήμονες δεν εξεπλάγησαν από τους αριθμούς, καθώς ταιριάζουν με τα πρότυπα που έχουν παρατηρήσει κατά τη διάρκεια προηγούμενων ήπιων χειμώνων.

«Ο χειμώνας του 2021-2022 ήταν επίσης ένας αρκετά ήπιος και είχαμε περίπου 27.000 γερανούς την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου εκείνη τη χρονιά», έγραψε η Bethany Ostrom, βιολόγος άγριας ζωής που διεξάγει τις εναέριες καταμετρήσεις, σε μια ενημέρωση της 15ης Φεβρουαρίου που αναρτήθηκε στον ιστότοπο του Crane Trust.

Ημερήσια και εβδομαδιαία καιρικά φαινόμενα

Στην κεντρική Νεμπράσκα καταγράφηκε επίσης μεγάλος αριθμός γερανών κατά την πρόσφατη φθινοπωρινή μετανάστευση, ενώ ορισμένα πουλιά επέλεξαν να περάσουν μεγάλο μέρος του χειμώνα στην περιοχή. Εκτιμάται ότι 14.000 έως 15.000 γερανοί sandhill -και δύο σπάνιοι, υπό εξαφάνιση γερανοί whooping- παρέμειναν εκεί για διακοπές.

«Έχουμε περιστασιακά μικρές ομάδες γερανών που ξεχειμωνιάζουν… αλλά δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ στο παρελθόν μια τόσο μεγάλη ομάδα να μένει εδώ για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα», έγραψε η Ostrom σε μια ανάρτηση στην ιστοσελίδα της στις 6 Φεβρουαρίου.

Οι παρατηρητές πουλιών που ελπίζουν να γίνουν μάρτυρες της ετήσιας συνάθροισης έχουν ακόμα αρκετό χρόνο για να φτάσουν στη Νεμπράσκα και να δουν τους γερανούς. Αν και οι πρώιμες μετρήσεις μπορούν μερικές φορές να υποδείξουν πότε θα κορυφωθεί ο αριθμός των πουλιών, οι αφίξεις τους εξαρτώνται περισσότερο από τα ημερήσια και εβδομαδιαία καιρικά φαινόμενα. Τα ψυχρά μέτωπα, για παράδειγμα, ενδέχεται να καθυστερήσουν την κορύφωση.

«Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που παίζουν ρόλο στην απόφαση των γερανών για το πότε θα μεταναστεύσουν, πολλούς από τους οποίους μάλλον δεν κατανοούμε», έγραψε η Ostrom.

«Ο ήχος είναι εκκωφαντικός»

Οι γερανοί Sandhill είναι ένα από τα αρχαιότερα είδη πουλιών στον πλανήτη, σύμφωνα με το Iain Nicolson Audubon Center at Rowe Sanctuary στο Gibbon της Νεμπράσκα. Οι αρχαιολόγοι στο Ashfall Fossil Beds στη βορειοανατολική Νεμπράσκα έφεραν στο φως τα απολιθωμένα λείψανα ενός στεφανωμένου γερανού – ενός στενού συγγενή του γερανού sandhill – που εκτιμάται ότι έχει ηλικία περίπου δέκα εκατομμυρίων ετών. Το αρχαιότερο απολίθωμα γερανού sandhill, που βρέθηκε στο Macasphalt Shell Pit στη Φλόριντα, είναι ηλικίας περίπου 2,5 εκατομμυρίων ετών.

Τα πουλιά δεν επισκέπτονται την κοιλάδα του ποταμού Central Platte της Νεμπράσκα για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα – εκατομμύρια χρόνια πριν, ο ποταμός δεν υφίστατο. Όμως, μόλις σχηματίστηκε κοντά στο τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων, περίπου 10.000 έως 12.000 χρόνια πριν, οι γερανοί sandhill άρχισαν να πραγματοποιούν στάσεις, σύμφωνα με το κέντρο.

Οι παρατηρητές πουλιών από όλο τον κόσμο συχνά ακολουθούν τους γερανούς στη Νεμπράσκα, αναμένοντας καρτερικά την αυγή και το σούρουπο σε παρατηρητήρια που βρίσκονται κατά μήκος του ποταμού. Τα πουλιά φωλιάζουν στις αμμώδεις ράχες του ποταμού τη νύχτα, και στη συνέχεια πετούν στον ουρανό με την ανατολή του ήλιου και κατευθύνονται προς τα γειτονικά χωράφια καλαμποκιού. Επιστρέφουν στην ασφάλεια του ποταμού κατά το ηλιοβασίλεμα.

Οι γερανοί Sandhill έχουν μια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά:  Έχουν ανοιχτά γκρίζα φτερά που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του σώματός τους. Η κόμη τους έχει βαθύ βυσσινί χρώμα και έχουν λευκές κηλίδες κάτω από τα μάτια τους.

Ακόμα και όταν δεν είναι ορατοί, οι γερανοί ανακοινώνουν την παρουσία τους με έναν μοναδικό ήχο που ονομάζεται σάλπισμα. Όταν δεκάδες χιλιάδες από αυτούς σαλπίζουν ταυτόχρονα, «ο ήχος είναι εκκωφαντικός», γράφει η Amber Travsky για το Laramie Boomerang.

*Με πληροφορίες από Smithsonian Magazine | Κεντρική φωτογραφία θέματος: Γερανοί Sandhill πετούν πάνω από τον ποταμό Platte της Νεμπράσκα, όπου συγκεντρώνονται κάθε χρόνο κατά την εαρινή μετανάστευση, το 2009 |  USFWS

Headlines